Ηταν, όντως, μια καταστροφική χρονιά για τον Αρη. Η ομάδα της Θεσσαλονίκης υπέγραψε πριν από λίγες ημέρες τον τρίτο υποβιβασμό της, τα τελευταία χρόνια, σκορπώντας θλίψη και απογοήτευση στους απανταχού οπαδούς της. Κι όμως, τίποτα μα τίποτα, δεν προμήνυε το τραγικό φετινό τέλος. Στο ξεκίνημα όλα φαίνονταν ιδανικά και η προηγούμενη σεζόν που έφερε τους κιτρίνους ένα βήμα πριν τη Β΄ Εθνική, φάνταζε ως μια κακή παρένθεση.
Η εποχή Ηλιάδη
Επί της ουσίας, ο φετινός «μαραθώνιος» άρχισε στα μέσα Μαϊου του 2013, με τις εκλογές που διενεργεί η Κοινωνία Μελών και οι οποίες αναδεικνύουν νικητή με συντριπτικό ποσοστό, έναντι του Λάμπρου Σκόρδα, τον Δημήτρη Ηλιάδη. Ο εξαφανισμένος, επί χρόνια, στις ΗΠΑ, παλιός πρόεδρος έρχεται ξανά στο προσκήνιο, υποσχόμενος καλύτερη διαχείριση, αγωνιστική ανάταση και λεφτά από χορηγίες. Εκ του αποτελέσματος, τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν πραγματοποιήθηκε, όμως τα πρώτα μηνύματα ήταν, πράγματι, ελπιδοφόρα.
Ο Ηλιάδης, προσλαμβάνει προπονητή τον Γιάννη Χατζηνικολάου, τεχνικό διευθυντή τον Δημήτρη Μούτα, προσπαθεί να ξεσκαρτάρει το ρόστερ και προχωρά με βήμα ταχύ προς το άρθρο 99. Η προετοιμασία στο Πράβετς της Βουλγαρίας αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις, εκπέμποντας μηνύματα αλλαγής.
Κακά μαντάτα στο χορτάρι
Παρά ταύτα, το αγωνιστικό χωλαίνει. Ναι μεν, τα αποτελέσματα στα φιλικά δεν ήταν αποκαρδιωτικά, όμως φαινόταν πως η ομάδα «έμπαζε» από παντού. Οι επιλογές των ξένων, πλην Ουντότζι, αποδεικνύονται, αποτυχημένες. Τόσο ο Ροκ Ελσνερ, όσο και Τζων Ιμπε, δεν δικαιολόγησαν ποτέ την παρουσία τους. Ο μεν Σλοβένος, ήταν κάτι παραπάνω από αργός, ο δε Νιγηριανός δεν έτρεχε καθόλου! Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τους περιοριστικούς κανόνες στις μεταγραφές, λόγω μη αδειοδότησης, αλλά και το απρόσμενα κακό πρόσωπο των Αγκάνθο και Πουλίδο ,έκανε το έμψυχο δυναμικό να φαντάζει αδύναμο στα χέρια του προπονητή.
Τα πρώτα «στραπάτσα» και η φυγή Χατζηνικολάου
Τρεις πρώτες αγωνιστικές, τρεις ήττες, αρχή του κακού! Ο Αρης, στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος δεν μπόρεσε να «σταυρώσει» πόντο. Οι ήττες, διαδοχικά, από Απόλλωνα, Καλλονή και Ατρόμητο, οδηγούν Χατζηνικολάου και Μούτα στην έξοδο και τον Ηλιάδη σε θέση πανικού. Προσπαθώντας να αλλάξει ρότα στο καράβι, ο πρόεδρος ταξιδεύει στα Σκόπια, συναντά τον Σέρβο προπονητή, Ζόραν Μιλίνκοβιτς και τον πείθει να αναλάβει την ομάδα, με την προοπτική της ενίσχυσης από τον Γενάρη και μετά.
Το δίδυμο Μιλίνκοβιτς-Λόντσαρ
Μαζί με τον Μιλίνκοβιτς, στη Θεσσαλονίκη έρχεται και η παλιά δόξα του Αρη, Ζόραν Λόντσαρ, με στόχο να οδηγήσουν την ομάδα σε ήρεμα μονοπάτια. Η δουλειά που γίνεται είναι καλή, όμως επί της ουσίας, λίγα πράγματα αλλάζουν. Οι κίτρινοι εξακολουθούν να δυσκολεύονται με οποιονδήποτε αντίπαλο, δεν κερδίζουν ποτέ στο «Κλ. Βικελίδης» και η εικόνα τους, μέρα με τη μέρα, χειροτερεύει αντί να βελτιώνεται. Ο Μιλίνκοβιτς, ζητά μεταγραφές, όμως τον προλαβαίνουν οι εξελίξεις.
Η «αποφράδα» 25η Οκτωβρίου
Το γεγονός που σημάδεψε τον φετινό Αρη και ουσιαστικά αποτέλεσε την αρχή του τέλους για την κιτρινόμαυρη ομάδα, ήταν αναμφίβολα η απόρριψη του αιτήματος υπαγωγής της ΠΑΕ στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Στις 25 Οκτωβρίου η απόφαση του δικαστηρίου γίνεται γνωστή και ακολουθεί πανικός. Η διοίκηση Ηλιάδη, προσπαθώντας να κατευνάσει τις αντιδράσεις, επιδίδεται σε ένα πρωτοφανές γαϊτανάκι επενδυτολογίας το οποίο δεν οδηγεί πουθενά. Οι αντιδράσεις του κόσμου διογκώνονται εξαιτίας και των άσχημων αποτελεσμάτων και κάποια στιγμή, Δεκέμβριο μήνα, έρχεται το τέλος. Ο Ηλιάδης, παραιτείται και τα ηνία αναλαμβάνει ο Λάμπρος Σκόρδας.
Το δίδυμο Σκόρδα-Σούλη
Η επιτυχημένη συνταγή του προηγούμενου πρωταθλήματος με πρόεδρο τον Σκόρδα και προπονητή τον Σούλη Παπαδόπουλο, έρχεται ξανά στο προσκήνιο. Μόνο που τούτη τη φορά, τα πράγματα δεν κυλούν με τον ίδιο τρόπο. Παρά την άνεση χρόνου, την ευχέρεια ενός ολόκληρου γύρου που είναι μπροστά και τη δυνατότητα των όποιων μεταγραφών, η κατάσταση δεν αλλάζει. Αντιθέτως, χειροτερεύει αισθητά. Ο Αρης, με τον Σούλη στον πάγκο καταφέρνει να κερδίσει όλη κι όλη μία φορά(!), βυθίζεται βαθμολογικά και μπαίνει στην «εντατική» από την οποία δεν μπόρεσε ποτέ να βγει.
Σε διοικητικό επίπεδο, ο Σκόρδας έρχεται σε σύγκρουση με όλους. Υψώνει τους τόνους με την ΕΠΟ, βγάζει ανακοινώσεις, παραθέτει συνεντεύξεις τύπου, κηρύσσει τον πόλεμο στους οργανωμένους οπαδούς, κόβει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με την ΚΜΑ, όντας σε δικαστική διαμάχη μέχρι σήμερα μαζί της.
Στις 26 Μαρτίου, οι κίτρινοι γνωρίζουν την ήττα, στο «Κλ. Βικελίδης», από τον Εργοτέλη και υποβιβάζονται και μαθηματικά. Άλλη μία μαύρη σελίδα στην ιστορία τους (και μάλιστα στην επέτειο των 100ων γενεθλίων) μόλις είχε γραφτεί.