Στο πρώτο ημίχρονο η Μίλαν κυριάρχησε. Πίεσε σωστά, δεν άφησε τα χαφ της Ίντερ να πάρουν ανάσα ενώ ο Λουκάκου στην επίθεση δεν είχε τον παρτενέρ του Λαουτάρο Μαρτίνες να του δίνει στηρίγματα.
Αποτέλεσμα ήταν από την αρχή οι ροσονέρι να απειλήσουν. Ο Τσαλχάνογλου είχε δοκάρι στο 9ο λεπτό με δυνατό σουτ.
Η λύση για την Μίλαν ήρθε όταν οι συμπαίκτες του Ζλάταν αποφάσισαν να τον σημαδέψουν στην περιοχή. Στο 40ο λεπτό έδωσε ασίστ για το 1-0 του Ρέμπιτς και σκόραρε ο ίδιος στις καθυστερήσεις για να πάει η Μίλαν με 2-0 μπροστά στο σκορ στο ημίχρονο.
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως ο Αντόνιο Κόντε προσάρμοσε την άμυνα του. Σταμάτησε την συνεργασία Ερνάντεζ-Ρέμπιτς από την αριστερή πλευρά της Μίλαν και σιγά σιγά πήρε μέτρα και μπάλες στο κέντρο του γηπέδου.
Ο Μπρόζοβιτς ισοφάρισε στο 51ο λεπτό με έναν κεραυνό από το ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής και ο Βεσίνο μετά από εξαιρετική ασίστ του Αλέξις έκανε το 2-2 στο 53ο λεπτό.
Με καταπληκτική κεφαλιά ο Ντε Φράι γύρισε το ματς στο 70ο λεπτό του αγώνα και μετά άρχισε το ρίσκο.
Η Μίλαν έριξε στο γήπεδο ότι όπλο είχε μέσο-επιθετικά. Η Ίντερ έψαξε τις αντεπιθέσεις.
Ο Έρικσεν είχε δοκάρι σε εξαιρετική εκτέλεση φάουλ (81′)… ο Μπαρέλα δεν μπόρεσε να νικήσει σε τετ-α-τετ τον Ντοναρούμα (89′) και ο Ζλάταν είχε δοκάρι σε κεφαλιά στην αμέσως επόμενη φάση (90′).
Σε αντεπίθεση στις καθυστερήσεις ο Μόουζες έκανε την σέντρα και ο Λουκάκου κλείδωσε τη νίκη υπογράφοντας το τελικό 4-2 με κεφαλιά.
Η Ίντερ για μόλις δεύτερη φορά στην ιστορία της ανέτρεψε σκορ σε ντέρμπι που ήταν πίσω στο σκορ με δύο τέρματα… το άλλο ήταν τον Νοέμβριο του 1949 σε ένα ματς που είχε λήξει 6-5!!!