Οι τιφόζοι της ιταλικής πρωτεύουσας γεύτηκαν ξανά τη δόξα μετά από 14 χρόνια, ο προπονητής και αρχιτέκτονας, Ζοσέ Μουρίνιο κατακτά πέντε ευρωπαϊκά τρόπαια, ένας Ρωμαίος αρχηγός, ο Λορέντσο Πελεγκρίνι που έκανε κάτι που ούτε ο Φραντσέσκο Τότι ούτε ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι μπόρεσαν να πετύχουν σε όλη την υπέροχη καριέρα τους στην αιώνια πόλη.
Υπάρχουν τόσα πολλά στα οποία πρέπει να εστιάσουμε και να επισημάνουμε μετά την επιτυχία στα Τίρανα, αλλά η ανάκαμψη του Τζιανιόλο δικαιολογεί επίσης τη θέση της. Έχοντας μπει ως βασικό κριτήριο στη συμφωνία που οδήγησε τον Ράτζα Ναϊνγκολάν από τη Ρόμα στην Ίντερ, ο Τζανιόλο δεν έπρεπε να εκραγεί στη σκηνή και ξαφνικά να γίνει ένας από τους πιο πολυσυζητημένους έφηβους στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Και όταν το έκανε, δεν έπρεπε να χάσει το μεγαλύτερο μέρος των επόμενων δύο σεζόν λόγω τραυματισμών στο γόνατο.
Παραμένει αναμφισβήτητα ο πιο προικισμένος ποδοσφαιριστής της Ιταλίας αυτή τη στιγμή και είναι κρίμα που ο τραυματισμός του στέρησε μια θέση στο ρόστερ για το Euro 2020. Δεν θα είναι στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο λόγω της αποτυχίας της Ιταλίας να ταξιδέψει στο Κατάρ. Τα συνηθισμένα ερωτηματικά σχετικά με το πόση σημασία δίνει ο Μουρίνιο στους νεαρούς παίκτες αμφισβητεί ακόμη και το μέλλον του Τζανιόλο στη Ρόμα στην αρχή της σεζόν. Ωστόσο έκανε τον νεαρό ένα από τα βασικά του πρόσωπα σε αυτή την σεζόν και ανταμείφθηκε. Μετά από ένα νωθρό ξεκίνημα, ο 22χρονος έχει δημιουργήσει μερικές από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, οι οποίες κορυφώθηκαν με το γκολ που χάρισε στον σύλλογο το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο από το 1960-61.
Όταν συστήθηκε στο κοινό κατά τη διάρκεια εκείνης της σεζόν 2018-19, έδειξε εκρήξεις ρυθμού, ψυχραιμία και τεχνική κατάρτιση, ήταν το πλήρες πακέτο. Μπορούσε να δημιουργήσει χώρο, να μπερδέψει τους αμυντικούς και κυρίως να πετύχει γκολ. Ήταν σαφές ότι ο ρυθμός θα επηρεαστεί από σοβαρούς τραυματισμούς στο γόνατο, αλλά η ανάκαμψη του δείχνει την ποδοσφαιρική του ευφυΐα και την ικανότητά του να προσαρμόζει το παιχνίδι του στις δυνάμεις του. Το γκολ του κόντρα στη Φέγενορντ στα Τίρανα μπορεί να μην ήταν λαμπερό, αλλά η ισορροπία που έδειξε στη πάσα του Τζιανλούκα Μαντσίνι και η ικανότητα να περάσει την μπάλα πέρα από τον τερματοφύλακα ήταν εξίσου εντυπωσιακή. Κανείς δεν άξιζε εκείνη τη στιγμή περισσότερο από τον Ζανιόλο ως ανταμοιβή για την αποφασιστικότητά του μετά από δύο χρόνια που δεν πέρασε ιδιαίτερα όμορφα…
