Πόσοι γνωρίζετε ότι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ "έστησαν" παιχνίδι με σκοπό να γλιτώσουν οι "κόκκινοι διάβολοι" τον υποβιβασμό και να γίνουν πλουσιότεροι οι παίκτες και των δυο ομάδων; Κι όμως, συνέβη!

Πόσοι γνωρίζετε ότι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ “έστησαν” παιχνίδι με σκοπό να γλιτώσουν οι “κόκκινοι διάβολοι” τον υποβιβασμό και να γίνουν πλουσιότεροι οι παίκτες και των δυο ομάδων; Κι όμως, συνέβη!

Τη Μεγάλη Παρασκευή του 1915, λοιπόν, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Λίβερπουλ συναντήθηκαν στο “Ολντ Τράφορντ” με τους γηπεδούχους να κινδυνεύουν εκείνη την εποχή με υποβιβασμό και τους φιλοξενούμενους να βρίσκονταν στη μέση της βαθμολογίας.
 
Νικήτρια σε αυτό το ματς, που έγινε γρήγορα το επίκεντρο του μετέπειτα γνωστού ως «Σκανδάλου της Μεγάλης Παρασκευής», ήταν τελικά η Γιουνάιτεντ με 2-0, με τους «κόκκινους» απλά να συμμετέχουν χωρίς καμία διάθεση διεκδίκησης της νίκης. 
 
Η Daily Post έγραψε: «Είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς ένα πιο μονόπλευρο πρώτο ημίχρονο», μέχρι το τέλος του οποίου οι γηπεδούχοι είχαν προλάβει να προηγηθούν με 1-0. Ο αμυντικός της Λίβερπουλ Μπομπ Περσέλ παραχώρησε πέναλτι που έχασε εύκολα λίγο μετά ο Πάτρικ Ο’ Κόνελ, ενώ ο Τζορτζ Αντερσον πέτυχε στο 75’ το δεύτερο γκολ της Γιουνάιτεντ.
 
Η «Sporting Chronicle» με τη σειρά της ανέφερε ότι «οι επιθετικοί της Λίβερπουλ έκαναν ακόμα χειρότερη εμφάνιση στο δεύτερο ημίχρονο. Εξαίρεση μεταξύ των «κόκκινων» αποτελούσαν ο τερματοφύλακας Ελίσα Σκοτ, παρά τα δύο γκολ που δέχτηκε και ο επιθετικός Φρεντ Πάγκναμ που σημάδεψε το δοκάρι. Βέβαια, δέχτηκε επίπληξη από συμπαίκτη του για την προσπάθειά του να πετύχει γκολ”!
 
Ακόμη και η τοπική εφημερίδα «Manchester Daily Dispatch» είχε κάτι να παρατηρήσει… «Στο δεύτερο ημίχρονο παίχτηκε ποδόσφαιρο χωρίς ψυχή. Η Γιουνάιτεντ ήταν δύο γκολ μπροστά 22 λεπτά πριν το τέλος και οι παίκτες της έδειχναν τόσο ικανοποιημένοι που δεν προσπαθούσαν για άλλο τέρμα. Από την άλλη πλευρά, η Λίβερπουλ δεν έδειχνε ότι θα κάνει κάποια προσπάθεια για να σκοράρει».
 
Στο δεκαπενθήμερο μετά τον αγώνα, ορισμένες εφημερίδες άφησαν να εννοηθεί ότι το αποτέλεσμα είχε προαποφασιστεί. Οι μπουκμέικερ έδιναν 8/1 (σ.σ 9,00 απόδοση) πιθανότητες υπέρ του 2-0 της Γιουνάιτεντ και ένας ύποπτα μεγάλος αριθμός στοιχημάτων είχε πονταριστεί ακριβώς σε αυτό το σκορ, ρίχνοντας τελικά την απόδοση στο 4/1 (σ.σ. 5,00 απόδοση).
 
Οι δύο βαθμοί που πήρε η Γιουνάιτεντ από αυτό το ματς ήταν αρκετοί για να της εξασφαλίσουν τη 18η θέση και τη σωτηρία, ένα βαθμό πιο ψηλά από τη 19η Τσέλσι, η οποία θα υποβιβαζόταν τελικά.
 
Η «Sporting Cronicle» που δεν παράτησε το θέμα και συνέχισε να το ερευνά, δημοσίευσε ανακοίνωση ενός μπουκμέικερ με την επωνυμία «The Football King», ο οποίος υποσχόταν σημαντική αμοιβή σε όποιον παρείχε πληροφορίες για να τιμωρηθούν οι «ηθικοί αυτουργοί αυτής της κατακριτέας συνωμοσίας. Εχουμε βάσιμες υποψίες ότι ένα παιχνίδι της πρώτης κατηγορίας που διεξήχθη στο Μάντσεστερ τις ημέρες του Πάσχα ήταν στημένο και η γηπεδούχος νίκησε με συγκεκριμένο σκορ», ανέφερε, ενώ η ποδοσφαιρική λίγκα συνέχισε την έρευνα.
 
Η υπόθεση έμεινε ανοιχτή μέχρι το δεύτερο μισό του 1915. Σε εκείνο το χρονικό διάστημα, οι παίκτες που έλαβαν μέρος στο εν λόγω ματς άρχισαν να δίνουν συνεντεύξεις. Μερικές εφημερίδες υποστήριξαν ότι το πλήγμα που δέχτηκαν αρκετοί μπουκμέικερ με το ποντάρισμα στο 2-0 ήταν σύμπτωση και ότι οι κατηγορίες εναντίον των παικτών δεν θα μπορούσαν να αποδειχθούν.
 
Στις 27 Νοεμβρίου 1915 η στήλη “Wanderer” («Περιπλανώμενος») στη «Manchester Cronicle» υποστήριξε ότι “οι συνεντεύξεις αρκετών παικτών έδωσαν στοιχεία και ότι «η έρευνα έχει πάρει σοβαρή τροπή. Πολλοί λένε ότι δεν αποδοθούν ευθύνες λόγω αμφιβολιών, αλλά οι πληροφορίες μου δεν αναφέρουν κάτι τέτοιο», συμπλήρωσε ο καλά πληροφορημένος αρθρογράφος.
 
Τελικά, στις 23 Δεκεμβρίου 1915, βγήκε η απόφαση με την οποία θεωρήθηκαν ως υπεύθυνοι και τιμωρήθηκαν με ισόβιο αποκλεισμό επτά παίκτες, τέσσερις της Λίβερπουλ (Σέλντον, Περσέλ, Μίλερ, Φέρφαουλ), τρεις της Γιουνάιτεντ (Τέρνμπουλ, Γουάλι, Γουέστ) και ένας της Τσέστερ (Κουκ).
 

Υπήρχαν υποψίες για την εμπλοκή ακόμα περισσότερων ποδοσφαιριστών, των οποίων όμως η ενοχή δεν αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας. Οι τιμωρημένοι επέστρεψαν στην ενεργό δράση το 1919, μετά τη χάρη που τους δόθηκε, επειδή ζήτησαν συγνώμη.  
 
Από την «τετράδα της Λίβερπουλ», ο Τόμας Φέρφαουλ αποχώρησε από την ενεργό δράση. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος που είχε ξεσπάσει στο μεταξύ, στέρησε από τον Περσέλ τα πιο παραγωγικά χρόνια του. Ο Αγγλος αμυντικός επέστρεψε πάντως στο Ανφιλντ, αλλά έσπασε το χέρι του και μετά από δύο συμμετοχές πήρε μεταγραφή για την Πορτ Βέιλ τον Μάιο του 1920.
 
Ο Τομ Μίλερ πέτυχε 13 γκολ σε 25 συμμετοχές στη Λίβερπουλ τη σεζόν 1919-1920. Την επόμενη χρονιά, μετά από τρία γκολ στα δύο πρώτα παιχνίδια, πήρε – περιέργως για τις εφημερίδες της εποχής – μεταγραφή για την άλλη ομάδα του σκανδάλου, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Σεπτέμβριο του 1920. Τέλος, ο Τζάκι Σέλντον αγωνίστηκε με τους “κόκκινους” για άλλα δυο χρόνια…