Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από ιστορίες παικτών που έδειχναν από πιτσιρικάδες ότι θα έκαναν μεγάλη καριέρα, αναγκάζοντας ομάδες και ΜΜΕ να ασχολούνται μαζί τους από νεαρή ηλικία. Η ιστορία του Ταϊρόν Μινγκς σίγουρα δεν είναι από αυτές!
Ο νυν αμυντικός της Άστον Βίλα, ξεκίνησε να παίζει οργανωμένο ποδόσφαιρο στα οκτώ του χρόνια. Όμως έπρεπε να «πατήσει» τα 26 για να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ομάδα πρώτης κατηγορίας και να κερδίσει μία θέση στην Εθνική ομάδα της χώρας του. Η καριέρα του πέρασε από χίλια κύματα και αυτό τον οδήγησε στο να ασχοληθεί με πολλά πράγματα εκτός ποδοσφαίρου…
Η απόρριψη από τους «Αγίους»
Μπορεί σήμερα να ατενίζει τον κόσμο από το επιβλητικό ύψος των 196 εκατοστών, στα οκτώ του όμως ήταν ένας μικρόσωμος μπόμπιρας με αγάπη για το ποδόσφαιρο που κληρονόμησε από τον πατέρα του Έιντι, παλιό ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή και «κατάσκοπο» της Τσέλσι. Το 2001 ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Σαουθάμπτον, όπου ήταν «σειρά» με τον Άλεξ Οξλέιντ-Τσάμπερλεϊν. Αντίθετα όμως με τον νυν παίκτη της Λίβερπουλ που είχε ξεχωρίσει από μικρός, ο Μινγκς φαινόταν «λίγος» στους υπεύθυνους των «Αγίων», οι οποίοι σε μία περίοδο περιορισμού του μπάτζετ για τις υποδομές, τον απελευθέρωσαν τελικά στα 16 του με την δικαιολογία ότι ήταν κοντός.
Παρά την απογοήτευση, ο νεαρός συνέχισε την αθλητική του εκπαίδευση με υποτροφία στο γυμνάσιο Μίλφιλντ του Σόμερσετ. «Όταν ξεκίνησε ήταν πολύ κοντός και αδύνατος», θυμάται ο τότε προπονητής του Τέρι Άκχερστ: «Όμως στην πρώτη προπόνηση πήρε τη μπάλα από θέση αριστερού μπακ και την έστειλε συστημένη με μία μπαλιά στην άλλη άκρη του γηπέδου. Τότε σκέφτηκα ότι σίγουρα θα κάνει για μας. Παραδοσιακά παίζουμε πάντα με τη Σαουθάμπτον και συνήθως μας συντρίβουν, αλλά εκείνη τη χρονιά τους κερδίσαμε 3-1 και ποιος πιστεύετε ότι ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου; Ο Ταϊρόν είχε έξτρα κίνητρο και σίγουρα ο διευθυντής της ακαδημίας της Σαουθάμπτον θα σκέφτηκε ΄΄πώς τον αφήσαμε να φύγει;”».
Σιγά – σιγά ο…κοντός άρχισε να παίρνει ύψος και αποφοίτησε από το σχολείο, όμως προτάσεις για επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν υπήρχαν, με συλλόγους όπως οι Μπρίστολ Ρόβερς, Σουίντον, Κάρντιφ και Πόρτσμουθ να τον απορρίπτουν. Έτσι, έπαιξε στην ερασιτεχνική Γέιτ Τάουν και το 2012 μετακόμισε στην ομάδα της πόλης του, Τσίπεναμ.
Στα 19 του, χωρίς λίρα στην τσέπη και με μοναδικό περιουσιακό στοιχείο ένα στραπατσαρισμένο παλιό πράσινο Citroen Saxo, σιγά – σιγά, άρχισε να περνά από το μυαλό του ότι δεν θα έκανε καριέρα στο ποδόσφαιρο. Έτσι, άρχισε να κάνει άλλες δουλειές για να βγάζει τον επιούσιο. Αρχικά δούλεψε ως μπάρμαν και στη συνέχεια ως σύμβουλος δανείων στην εταιρία London and Country, με αποδοχές 15.000 λιρών ετησίως.
«Ήταν μαζί μας πάνω από έναν χρόνο και ξεχώρισε με την σκληρή δουλειά και την αφοσίωσή του. Ήταν πολύ έξυπνος και ήθελε πολύ να μάθει τη δουλειά», δηλώνει στο BBC ο τότε προϊστάμενός του Μαρκ Χάρινγκτον.
«Σκάσε και βγες από το γήπεδο»
Τελικά, λίγο πριν πάρει την οριστική απόφαση να κρεμάσει τα παπούτσια και να κρατήσει τη …γραβάτα, η τύχη του χαμογέλασε. Στην Τσίπεναμ, είχε συμπαίκτη τον Τόμπι Όσμαν, ο πατέρας του οποίου Ράσελ, είχε παίξει μέχρι Εθνική Αγγλίας και εργαζόταν στις ακαδημίες της Ίπσουιτς. Οι Όσμαν, ενημέρωσαν τον τότε προπονητή των «τράκτορ μπόις» Μικ ΜακΚάρθι ότι γνώριζαν έναν ταλαντούχο αριστεροπόδαρο αμυντικό και ο Ιρλανδός πείστηκε να τον δοκιμάσει. Έτσι, μία κρύα μέρα του Δεκέμβρη, ο Μινγκς πήρε τηλέφωνο στην London and Country, είπε ότι ήταν άρρωστος και έσπευσε στο Ίπσουιτς για να δοκιμαστεί!
Η πρώτη γνωριμία του Μινγκς με τον ΜακΚάρθι όμως, παραλίγο να αποβεί καταστροφική.
«Τον είδα να περπατά στον αγωνιστικό χώρο μόλις για δύο λεπτά και είπα: ”Τον υπογράφουμε τώρα”», θυμάται ο ΜακΚάρθι: «Μου άρεσαν και τα τρία πρώτα πράγματα που έκανε στο παιχνίδι. Ήταν μεγαλόσωμος, γρήγορος και δυνατός. Παρ’ όλο που ήταν υπό δοκιμή, φώναζε και έδινε οδηγίες στους υπόλοιπους. Τον έβγαλα μετά από 75 λεπτά γιατί έπαιζε πολύ δυνατά, δεχόταν χτυπήματα και κινδύνευε να τραυματιστεί. Την ώρα που έβγαινε με αγριοκοίταξε και μου είπε: ”Δεν θέλω να βγω”. Του απάντησα ”το ξέρω, αλλά σε βγάζω γιατί θα τραυματιστείς και θέλω να σε υπογράψω, οπότε σκάσε και βγες από το γήπεδο γιέ μου»!
Η Τσίπεναμ έλαβε 10.000 λίρες και τις εισπράξεις ενός φιλικού με την Ίπσουιτς και ο Μινγκς έγινε επαγγελματίας στο «Πόρτμαν Ρόουντ» το 2012. Αλλά οι δυσκολίες δεν είχαν σταματήσει. Στην Ίπσουιτς είχε μπροστά του τον Άαρον Κρέσγουελ – που αργότερα έμελλε να παίξει Πρέμιερ Λιγκ και Εθνική Αγγλίας -, οπότε έπρεπε να περιμένει έξι μήνες για να κάνει το ντεμπούτο του. Μετά τη μετακόμιση του Κρέσγουελ όμως στη Γουέστ Χαμ άρχισε να καθιερώνεται και τη σεζόν 2014-15 έκανε 40 εμφανίσεις στην Τσάμπιονσιπ.
Ξεχωριστός χαρακτήρας
Το ταλέντο του άρχισε να αναγνωρίζεται εντός αγωνιστικού χώρου, ωστόσο οι κάτοικοι του Ίπσουιτς γρήγορα διαπίστωσαν ότι στην ομάδα της πόλης τους υπήρχε και ένα παιδί με ξεχωριστό χαρακτήρα.
Έναν Δεκέμβριο, ο νεαρός με τη φίλη του, αναγκασμένοι να περάσουν τα Χριστούγεννα στο Ίπσουιτς λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων και χωρίς μέλη της οικογένειάς τους κοντά τους, αποφάσισαν να δώσουν έναν διαφορετικό τόνο στις γιορτές. Έτσι, πήγαν στην πιο κοντινή εκκλησία και βοήθησαν στην προετοιμασία και το σερβίρισμα των γευμάτων για τους άστεγους, σε ένα περιστατικό που τον έκανε ακόμη πιο συμπαθή στη ντόπια κοινωνία.
Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα του χαρακτήρα του: όταν η Ίπσουιτς πούλησε τον Κρέσγουελ, ο Μινγκς κληρονόμησε το νούμερο φανέλας του, αλλάζοντας από το Νο 15 στο Νο 3. Αρκετοί οπαδοί που είχαν αγοράσει την παλιά φανέλα του παραπονέθηκαν και αυτός δεν τους χάλασε χατίρι. Πήγε στη μπουτίκ της ομάδας, αγόρασε εμφανίσεις με το νέο νούμερο και τις άφησε για όσους επιθυμούσαν να ανταλλάξουν!
Ο σοβαρός τραυματισμός
Το καλοκαίρι του 2015, είχε έρθει πλέον η ώρα της Πρέμιερ Λιγκ για τον Μινγκς, με την τότε νεοφώτιστη Μπόρνμουθ να ξοδεύει 8 εκατ. λίρες για να τον αποκτήσει από την Ίπσουιτς.
Στις 29 Αυγούστου, έκανε το ντεμπούτο του στα «σαλόνια», μπαίνοντας ως αλλαγή στο ημίχρονο αγώνα με τη Λέστερ. Έξι λεπτά αργότερα όμως υπέστη ρήξη χιαστών και δεν θα ξεκινούσε αγώνα με τα «κεράσια» για τους επόμενους 17 μήνες!
Επέστρεψε τελικά τον Ιανουάριο του 2017, αλλά δύο μήνες αργότερα τιμωρήθηκε με πέντε αγωνιστικές, για πάτημα στον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Όλα αυτά καθυστέρησαν την εξέλιξή του και δεν κατάφερε ποτέ να κάνει πάνω από 7 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα με τη φανέλα της Μπόρνμουθ.
Βρήκε τον παράδεισο στη Βίλα
Τον Ιανουάριο του 2019, η Άστον Βίλα, που αγωνιζόταν τότε στην Τσάμπιονσιπ, του έδωσε μία διέξοδο, αποκτώντας τον ως δανεικό για έξι μήνες. Όμως το ντεμπούτο του παραλίγο να …στραβώσει για τα καλά, καθώς κατηγορήθηκε ότι πάτησε στο πρόσωπο τον τότε παίκτη της Ρέντινγκ και νυν της ΑΕΚ, Νέλσον Ολιβέιρα, ο οποίος βγήκε εκτός αγώνα με σημάδια στο πρόσωπο. O Mινγκς ζήτησε δημόσια συγγνώμη τονίζοντας ότι δεν ήθελε να χτυπήσει τον αντίπαλό του και τελικά απέφυγε την τιμωρία μετά από εξέταση του video από την FA.
Στο δεύτερο παιχνίδι του με τη Βίλα, κατάφερε να μπει στις καρδιές των οπαδών, όταν με την ομάδα του πίσω με 3-0, σκόραρε στο 82ο λεπτό συμβάλλοντας σε μία εκπληκτική επιστροφή (3-3). Οι «βίλανς», που είχαν ξεκινήσει μέτρια τη σεζόν, έκαναν ένα μεγάλο ντεμαράζ στο τέλος και πήραν το εισιτήριο για τα πλέι – οφ. Στις 27 Μαΐου 2019, με τον Μινγκς στη σύνθεσή της, η Βίλα κέρδισε τη Ντέρμπι Κάουντι με 2-1 και επέστρεψε στην Πρέμιερ Λιγκ. Στις 8 Ιουλίου, η Βίλα ανακοίνωσε τη μόνιμη απόκτησή του από τη Μπόρνμουθ, αντί 20 εκατ. λιρών.
Ο δρόμος για την Εθνική και το «τραυματικό» ντεμπούτο
Πριν τη διακοπή της αγωνιστικής δραστηριότητας λόγω της πανδημίας, ο Μινγκς ήταν από τα βασικά στελέχη της Βίλα στα «σαλόνια», ρουφώντας σαν σφουγγάρι τα διδάγματα του Τζον Τέρι, βοηθού προπονητή στο «Βίλα Παρκ».
Αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τον ομοσπονδιακό της Αγγλίας Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και έτσι το παιδί που οκτώ χρόνια νωρίτερα ήταν έτοιμο να εγκαταλείψει τους αγωνιστικούς χώρους για δουλειά γραφείου, μπήκε για πρώτη φορά σε αποστολή της Εθνικής Ανδρών τον Αύγουστο του 2019.
Τον Οκτώβριο, έκανε το ντεμπούτο του παίζοντας ολόκληρο το ματς στο 6-0 επί της Βουλγαρίας μέσα στη Σόφια για τα προκριματικά του Euro 2020. Δεν πτοήθηκε από τα ρατσιστικά επιφωνήματα εναντίον του από την εξέδρα της Σόφιας και ζήτησε από τους συμπαίκτες του να συνεχίσουν το παιχνίδι, όταν του πρότειναν να αποχωρήσουν όλοι μαζί από το γήπεδο σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Ο Σάουθγκεϊτ, έπλεξε το εγκώμιο, του παίκτη χαρακτηρίζοντας «ηγετική» τη στάση του.
Στη λίστα του Forbes!
Ο Μινγκς είχε βάλει σοβαρή υποψηφιότητα για την αποστολή της Αγγλίας για το Euro 2020, αλλά ο κορωνοϊός είχε άλλη άποψη και έτσι η καριέρα του -όπως και όλων – έχει μπει προσωρινά στον πάγο.
Ο 27χρονος όμως, δεν είναι από αυτούς που θα πέσουν σε κατάθλιψη λόγω της έλλειψης αγωνιστικής δραστηριότητας, καθώς η ζωή τον είχε αναγκάσει από μικρό να κάνει κι άλλα πράγματα εκτός ποδοσφαίρου.
Έχοντας περάσει χρόνο πίσω από τη μπάρα και ως υπάλληλος γραφείου, είχε πάρει από νεαρή ηλικία γεύση από μπίζνες και ήδη έχει αρκετές δραστηριότητες.
Συγκεκριμένα, έχει ιδρύσει ποδοσφαιρική ακαδημία που φέρει το όνομά του στο Μπέρμιγχαμ, για παιδιά ηλικιών από 6 έως 16, ενώ μαζί με μία παλιά του συμμαθήτρια δημιούργησαν την KTM Design, εταιρία διακόσμησης εσωτερικών χώρων.
Όλα αυτά, οδήγησαν το Forbes να τον συμπεριλάβει στη λίστα των 30 κορυφαίων επιχειρηματιών-αθλητών κάτω των 30 ετών στην Ευρώπη, μαζί με ονόματα όπως ο Λούκα Ντόντσιτς, η Σιμόνα Χάλεπ και η Ελίνα Σβιτόλινα!
Μιλώντας στο Forbes, ο Μινγκς εξήγησε τη φιλοσοφία του:
«Πιστεύω ακράδαντα πως όσα κάνω με βοηθούν να γίνω καλύτερος άνθρωπος και καλύτερος παίκτης. Το γεγονός ότι μπήκα στο ποδόσφαιρο αργά μου έδωσε μία γεύση για την άλλη πλευρά της ποδοσφαιρικής φούσκας. Οπότε κανένας δεν μπορεί να μου πει τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνω, γιατί το πιθανότερο είναι ότι έχω ζήσει περισσότερο τον αληθινό κόσμο από πολλούς…».
Έχει κανείς αντίρρηση;