Στις αρχές Μαΐου ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο είχε αφήσει να εννοηθεί ότι το τέλος έρχεται. Στην συνέντευξη τύπου πριν το εκτός έδρας παιχνίδι με τη Νότιγχαμ Φόρεστ είχε πει: “Δεν πρέπει να ρωτάτε μόνο αν οι ιδιοκτήτες είναι χαρούμενοι με εμάς αλλά και αν εμείς είμαστε χαρούμενοι με όσα συμβαίνουν στην ομάδα. Δεν θα είναι η πρώτη φορά αν ένα προπονητικό τιμ πει ότι φεύγει στο τέλος της σεζόν”.
Και έφυγε…
Μετά τη νίκη στο Σίτι Γκράουντ ήταν πιο ήρεμος στην συνέντευξη τύπου ή τουλάχιστον φάνηκε να μην θέλει να δώσει συνέχεια στο θέμα. Με πέντε νίκες στο τέλος ο κόσμος της Τσέλσι είδε επιτέλους την ομάδα να δουλεύει καλά, να παίρνει Ευρωπαϊκό εισιτήριο άσχετα αν μια εβδομάδα μετά από το Europa League υποβιβάστηκε στο Conference League με την κατάκτηση του κυπέλλου από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Αν έλεγες σε κάποιον ότι η Τσέλσι θα πάρει Ευρωπαϊκό εισιτήριο όταν αρχές Φλεβάρη η ομάδα ήταν ενδέκατη θα έβαζε τα γέλια, και εγώ μαζί. Στο τέλος της χρονιάς όμως η Τσέλσι τα κατάφερε. Μέσα στο 2024 μόνο Μάντσεστερ Σίτι (51), Άρσεναλ (49) και Λίβερπουλ (40) είχαν περισσότερους από τους 35 βαθμούς της Τσέλσι. Εντυπωσιακή αλλαγή όχι αρκετή όμως για να ανεχτεί ο Ποτσετίνο τα τερτίπια της διοίκησης.
Όλες οι διαφωνίες των δύο πλευρών συζητήθηκαν στην συνάντηση στο Κόμπαμ στο τέλος της χρονιάς και φάνηκε ότι το καλύτερο και για τις δύο πλευρές ήταν να χωρίσουν οι δρόμοι.
Οι Άγγλοι κάνουν μια αναφορά στους λόγους του χωρισμού συνοψίζοντάς τους:
- Η διάθεση του προπονητή να εναρμονιστεί με την δομή του συλλόγου
- Ο σκεπτικισμός για την συνεργασία των Καϊσέδο – Φερνάντες στο κέντρο δύο παίκτες που στοίχισαν μαζί 260,5 εκατομμύρια Ευρώ.
- Η θέληση της διοίκησης για έναν προπονητή που “διδάσκει” ποδόσφαιρο
- Η προπόνηση και η ανησυχία για τους τραυματισμούς που προέρχονται από αυτήν
- Η αλαζονεία του Ποτσετίνο ότι ήταν ο πιο έμπειρος ποδοσφαιρικά στον σύλλογο
Όλα αυτά σε κάνουν να απορείς γιατί του έδωσαν την δουλειά φυσικά έντεκα μήνες νωρίτερα. Δεν μίλησαν μαζί του; Βέβαια ο Αργεντινός τότε ζήτησε κλειστό τριετές συμβόλαιο και τελικά υπέγραψε διετές με την προοπτική ανανέωσης για ακόμη έναν χρόνο, οψιόν που κρατούσε η ομάδα. Αυτό ίσως έπρεπε να μας πει κάτι.
Από εκεί και πέρα… Έντσο Μαρέσκα.
Ο προπονητής που ανέβασε την Λέστερ στην Πρέμιερ Λιγκ συναντήθηκε με την διοίκηση, απολύτως ενημερωμένος για το ρόστερ και με διάθεση να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής και με τακτική προσέγγιση κάτι που εμπίπτει στην διάθεση της διοίκησης για προπονητή που “διδάσκει”.
Ο Μαρέσκα άλλωστε ήταν βοηθός του Πεπ Γκουαρδιόλα κάτι που ίσως επίσης να αρέσει στην διοίκηση για την φιλοσοφία που κουβαλάει ο Ιταλός μάνατζερ. Προφανώς ένας προπονητής που παίρνει τέτοια ευκαιρία στα 44 του έχοντας δουλέψει μόνο σε Πάρμα και Λέστερ δεν θα φέρει αντίρρηση με την δομή του συλλόγου όπως ο πιο έμπειρος και κατασταλαγμένος στα “θέλω” του, Ποτσετίνο. Προφανώς δεν θα έχει πρόβλημα να παίξει με τον Καϊσέδο και τον Φερνάντες στο κέντρο αν και – επιτρέψτε μου – συμφωνώ με τον Ποτσετίνο ότι αυτοί οι δύο μαζί δεν ταιριάζουν στο κέντρο. Κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά χωρίς κανείς από τους δύο να μπορεί να παίξει σαν εξάρι.
Οι τραυματισμοί είναι θέμα τύχης και ίσως προπόνησης κάτι για το οποίο αρκετοί παίκτες στο ρόστερ γκρίνιαζαν ενώ σίγουρα ο Μαρέσκα, δεν θα είναι αλαζόνας γιατί δεν έχει το ποδοσφαιρικό προπονητικό παρελθόν για να μπορεί να το κάνει και γιατί πάει σε μια ομάδα που ξέρει ότι δεν το έχει και σε τίποτα να του πει αντίο.
Εν ολίγοις ο Ιταλός μάνατζερ και θέλει την δουλειά και ταιριάζει σε αυτά που θέλει η διοίκηση της Τσέλσι η οποία ίσως ευελπιστεί ότι βρήκε το νέο Αρτέτα, προσοχή όμως. Προσοχή όμως, ο Αρτέτα τις τρεις πρώτες χρονιές δεν μπήκε καν στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας και ακόμη και τώρα, πέντε χρόνια μετά έχει κατακτήσει ένα κύπελλο και δύο Σούπερ Καπ Αγγλίας. Έχει τόσο μεγάλη υπομονή η διοίκηση της Τσέλσι να της βγει αυτό το στοίχημα και με ομάδα σημαντικά πιο ακριβή από αυτήν που είχε ο Ισπανός μάνατζερ των κανονιέρηδων.
Θα δούμε.