Ο τελικός Κυπέλλου είναι προ των πυλών και το Novasports.gr σας βάζει στο κλίμα με στοιχεία τα οποία ρίχνουν φως στην ιστορία του θεσμού.
ΑΕΚ και ΠΑΟΚ θα βρεθούν αντιμέτωποι στον τελικό για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με τον “Δικέφαλο του Βορρά” να θέλει να κάνει το repeat και να πάρει μία άτυπη ρεβάνς για τα όσα έγιναν στο γήπεδο της Τούμπας στο πρωτάθλημα, σε ένα παιχνίδι που δεν τελείωσε ποτέ αλλά κρίθηκε στις δικαστικές αίθουσες.
Η ΑΕΚ έφτασε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος μετά από 24 χρόνια και οι παίκτες της θέλουν να γράψουν ιστορία και να φτάσουν στην κατάκτηση του νταμπλ, κάτι που έχει να συμβεί για την Ένωση 39 ολόκληρα χρόνια. Το κίνητρο μεγάλο και για τις δύο ομάδες και ευχή όλων είναι αρχικά να αποφευχθούν τα περσινά έκτροπα καθώς αυτός ο τελικός μοιάζει και σαν πρόβα τζενεράλε για τις FIFA/UEFA, οι οποίες παρακολουθούν στενά τα τεκταινόμενα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ενδεχόμενα επεισόδια λοιπόν αναμένεται να προκαλέσουν ένα ποδοσφαιρικό Grexit, σενάριο που κανείς δεν θέλει να σκέφτεται.
Ανάμεσα στις δύο ομάδες, η ΑΕΚ έχει τα ηνία καθώς μετράει 15 κατακτήσεις Κυπέλλου έναντι 5 που μετράει ο ΠΑΟΚ.
Πάμε να δούμε τα ιστορικά στοιχεία που έχουμε συλλέξει για το Κύπελλο Ελλάδος:
Το novasports.gr σας παρουσιάζει τους επτά τελικούς κυπέλλου που κρίθηκαν στα πέναλτι, μια διαδικασία με την δική της ξεχωριστή μαγεία.
Ένας τελικός κυπέλλου Ελλάδος συνοδεύεται από το επίθετο συγκλονιστικός ακόμα κι αν λήξει με σκορ 1-0. Από τη στιγμή που ένα ματς χαρίζει τίτλο και καταγραφή στην ιστορία το να βρεις τους καλύτερους τελικούς δεν είναι μια απλή διαδικασία. Όταν όμως ένας τελικός κρίνεται στη διαδικασία των πέναλτι, τότε η «έκρηξη» των συναισθημάτων –θετικών ή αρνητικών- συγκρίνεται με ελάχιστα πράγματα στη ζωή. Στον δεύτερο τη τάξει θεσμό του ελληνικού ποδοσφαίρου έχουμε δει πολλούς τελικούς που έσπασαν καρδιάς, πολλούς που ήταν άκρως θεαματικοί και άλλοι που ήταν «στείροι». Έχουμε δει ματς με μεγάλες διαφορές στο σκορ και άλλους που κρίθηκαν στη μια φάση. Έχουμε όμως δει και 7 τελικούς σε σύνολο 75 οι οποίοι κρίθηκαν στα πέναλτι. Από μόνο του αυτό το γεγονός τους κάνει να ξεχωρίζουν.
1973-74 Νέα Φιλαδέλφεια
ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός: 2-2 (4-3 πεν.)
Ο πρώτος ποτέ τελικός που οδηγήθηκε στη διαδικασία των πέναλτι έλαβε χώρα τη σεζόν 1973-74 ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Ήταν στις 16 Ιουνίου του 1974, όταν οι δύο μονομάχοι αλληλοεξουδετερώθηκαν στα 120 λεπτά της αναμέτρησης, με το ισόπαλο 2-2 να σημαδεύει τις προσπάθειές τους. Ο Τριαντάφυλλος άνοιξε το σκορ για τον Ολυμπιακό στο 19ο λεπτό, με τον ΠΑΟΚ να αντιδρά και να σκοράρει δις στο 50’ με τον Παρίδη και στο 72’ με εύστοχο κτύπημα πέναλτι του Ασλανίδη. Νωρίτερα ο Στέφας είχε αποκρούσει πέναλτι του Καραβίτη. Ωστόσο ο Ολυμπιακός κατάφερε να ισοφαρίσει με κεφαλιά του Κρητικόπουλου δέκα λεπτά πριν το τέλος. Στα πέναλτι οι Πουπάκης και Περσίδης έστειλαν την μπάλα άουτ, ενώ το πέναλτι του Κούδα απέκρουσε ο Πουπάκης. Ωστόσο άλλοι τέσσερις παίκτες του Δικέφαλου του βορρά ευστόχησαν με τον Αποστολίδη να διαμορφώνει το τελικό 4-3 που χάρισε το τρόπαιο στον ΠΑΟΚ του Λες Σάνον.
1975-76 Νέα Φιλαδέλφεια
Ηρακλής-Ολυμπιακός: 4-4 (6-5 πεν.)
Στις 9 Ιουνίου του 1976 διεξήχθη για πολλούς ο πιο συγκλονιστικός τελικός όλων των εποχών. Ήταν μια από τις μεγάλες παραστάσεις του Βασίλη Χατζηπαναγή, την ώρα που στον Ολυμπιακό άρχισαν να σκέφτονται πως η Νέα Φιλαδέλφεια δεν ήταν και το πιο γούρικο γήπεδο γι’ αυτούς. Ο Ηρακλής προηγήθηκε με τον «Βάσια» στο 25ο λεπτό, ο Σιώκος ισοφάρισε στο 60’ και ο Κουσουλάκης έδωσε εκ νέου προβάδισμα στον «γηραιό» στο 72ο λεπτό. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να ισοφαρίσει στο 81’ με τον Βιέρα και το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση. Χατζηπαναγής (102’) και Γκέσιος (111’) έδωσαν προβάδισμα δύο γκολ στους Θεσσαλονικείς και οι πανηγυρισμοί είχαν ήδη στηθεί. Με πέντε λεπτά για το τέλος ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε εφτάψυχος, καθώς κατάφερε να ισοφαρίσει με γκολ των Καραβίτη (115’) και Γκλέζου (119’) και να στείλει το ματς στα πέναλτι. Η ψυχολογία ήταν με το μέρος των Πειραιωτών, αλλά εκείνη τη χρονιά ήτα γραφτό ο τίτλος να ανέβει και πάλι στην Θεσσαλονίκη. Οι δύο ομάδες ήταν εύστοχες μέχρι και το τέταρτο πέναλτι. Ο Φανάρας απέκρουσε το πέναλτι του Συνετόπουλου και η μοίρα έδειχνε Χατζηπαναγή. Ο Κελεσίδης όμως απέκρουσε το πέναλτι του θρυλικού «Βάσια». Στο έκτο πέναλτι ευστόχησαν οι Γκλέζος και Κουσουλάκης, ο Φανάρας απέκρουσε το έβδομο του Σιώκου και ο Τομπούλογλου έστειλε το τρόπαιο στο Καυτανζόγλειο. Ο Λες Σάνον, μετά τον ΠΑΟΚ επικράτησε και με τον Ηρακλή απέναντι στον Ολυμπιακό σε έναν τελικό.
1986-87 Ολυμπιακό Στάδιο
ΟΦΗ-Ηρακλής: 1-1 (3-1 πεν.)
Ο ΟΦΗ διεκδικούσε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας του απέναντι στον Ηρακλή και το γεγονός ότι το ήθελε περισσότερο αποτυπώθηκε στο πρόσωπο του ήρωα Μύρωνα Σηφάκη που στη διαδικασία των πέναλτι έκανε δύο επεμβάσεις. Στην κανονική διάρκεια του αγώνα Κωφίδης (30’) Χαραλαμπίδης (34’) διαμόρφωσαν το τελικό σκορ που δεν άλλαξε στα 120 λεπτά. Ζούντμπι, Ζηφκας και Αδάμου αστόχησαν, την ώρα που οι Κρητικού είχαν το απόλυτο με τρία στα τρία (Χαραλαμπίδης, Τσινός, Παπαβασιλείου) και κατέκτησαν το τρόπαιο με συνολικό σκορ 4-2. Ο Έγκεν Γκέραρντ θα έμπαινε μια για πάντα στις καρδιές των φιλάθλων του ΟΦΗ. 1987-88 Ολυμπιακό Στάδιο Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός: 2-2 (4-3 πεν.) Οι αιώνιοι για πρώτη και μοναδική φορά έφτασαν στη διαδικασία των πέναλτι στον τελικό του 1988. Για τον Ολυμπιακό ήταν η τρίτη φορά που έφταναν στην ψυχοφθόρο διαδικασία και έχαναν και αυτήν. Το ματς προμηνυόταν συγκλονιστικό από την στιγμή που οι πράσινοι απέκλεισαν την Λάρισα στα ημιτελικά κι ο Ολυμπιακός τον ΟΦΗ. Και ήταν όντως τέτοιος. Ο Δημήτρης Σαραβάκος με πέναλτι στο 31’ άνοιξε το σκορ για το τριφύλλι, με τον Φούνες να απαντά με τον ίδιο τρόπο στο 59’. Με νέο εύστοχο κτύπημα πέναλτι του αείμνηστου Αργεντινού στην παράταση οι ερυθρόλευκοι πήραν το προβάδισμα. Ο Χ.Δημόπουλος ισοφάρισε στο 102’ και έστειλε το παιχνίδι στα πέναλτι. Βλάχος, Σαργκάνης, Δημόπουλος και Γεωργαμλής τα έβαλαν όλα, με τον Σαργκάνη να αποκρούει αρχικά το τρίτο πέναλτι του Χατζίδη και εν συνεχεία να αποκρούει το πέμπτο του Φούνες, για τον οποίο ήταν το τρίτο και φαρμακερό στο ματς. Η ομάδα των Γρηγοριάδη και Γούναρη πανηγύριζε το πρώτο κύπελλο ανάμεσα στους αιωνίους που κρίθηκε στα πέναλτι.
1993-94 Ολυμπιακό Στάδιο
Παναθηναϊκός-ΑΕΚ: 3-3 (4-2 πεν.)
Στις 20 Απριλίου του 1994 διεξήχθη στο ΟΑΚΑ ο τελικός που διεκδικεί τον τίτλο του κορυφαίου όλων των εποχών ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Οι πράσινοι μπήκαν πιο δυνατά και με γκολ των Βαζέχα (32’) και Μανωλά (αυτ. 54’) είχαν το πάνω χέρι στην υπόθεση τίτλος. Η ΑΕΚ όμως με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Αλέκο Αλεξανδρή, κατάφερε και αφού μείωσε στο 72ο λεπτό, να ισοφαρίσει στο 77’ με τον Δημητριάδη και να στείλει στο ματς στην παράταση. Εκεί ο Αλεξανδρής ανέτρεψε πλήρως την κατάσταση με γκολ στο 95ο λεπτό και η κιτρινόμαυρη εξέδρα πανηγύριζε ήδη το κύπελλο. Στο 116΄όμως ο Δημήτρης Μάρκος ισοφάρισε για τον Παναθηναϊκό με το 3-3 να οδηγεί το ματς στην ρώσικη ρουλέτα.
Μοιραίοι για την ΑΕΚ ήταν ο Τσιάρτας που έστειλε τη μπάλα άουτ στο τρίτο πέναλτι, ενώ ο Βάντσικ απέκρουσε το πέναλτι του Δημητριάδη, δίνοντας τη δυνατότητα στον Αποστολάκη με το εύστοχο πέμπτο πράσινο πέναλτι να πανηγυρίσει πρώτος το κύπελλο για την ομάδα του Χουάν Ραμόν Ρότσα.
2008-09 Ολυμπιακό Στάδιο
Ολυμπιακός-ΑΕΚ: 4-4 (15-14 πεν.)
Τα όσα έγιναν στον τελικό της 2 Μαΐου στο Ολυμπιακό Στάδιο θα μνημονεύονται στον αιώνα τον άπαντα. Είναι το συγκλονιστικότερο ματς που έχει γίνει ποτέ σε ελληνικό γήπεδο. ΑΕΚ και Ολυμπιακός μονομαχούσαν για ώρες. Φίλαθλοι έφευγαν από το γήπεδο απογοητευμένοι και ακούγοντας τις ιαχές όσων είχαν μείνει επέστρεφαν στις θέσεις τους. Δύο γκολ του Μπλάνκο στο 4ο και το 8ο λεπτό έδωσαν τεράστιο προβάδισμα κατάκτησης στην ΑΕΚ. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός προσπάθησε άμεσα για την ολική επαναφορά και μόλις στο 47’ μείωσε με τον Ντάρμπισιρ για να ισοφαρίσει στο 70΄με τον Ντουντού σε μια εκρηκτική εναλλαγή συναισθημάτων. Ο Σκόκο στο 90’ έκανε το 3-2 και οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού άρχισαν να αποχωρούν. Στο 96’ όμως στην ύστατη προσπάθεια ο Ντάρμπισιρ με το δέυτερο του γκολ τους ανάγκασε νε επιστρέψουν για μια συνέχεια που δεν θα φανταζόταν ούτε ο καλύτερος σεναριογράφος. Στο 102΄Ο Γκαλέτι έβαλε μπροστά τον Ολυμπιακό με 4-3, έβγαλε την φανέλα του και άφησε την ομάδα του με παίκτη λιγότερο. Η ΑΕΚ βγήκε μαζικά μπροστά και στο 107΄ισοφάρισε με τον Σκόκο και πάλι (4-4). Το ματς οδηγήθηκε στα πέναλτι. Το σκορ από μόνο του τα λέει όλα. Ο Ολυμπιακός πήρε ο κύπελλο με 15-14 στα πέναλτι σε μια διαδικασία που είχε 34 εκτελέσεις. Από τα 34 πέναλτι χάθηκαν μόλις 5. Τρία για την ΑΕΚ από τους Μαϊστόροβιτς, Γεωργέα και Πελετιέρι και δύο από τον Ολυμπιακό από Τζόρτζεβιτς (στο τελευταίο ματς της καριέρας του) και Άντζα. Ο Νικοπολίδης εκτέλεσε το 34ο και τελευταίο πέναλτι χαρίζοντας τον τίτλο στην ομάδα του Βαλβέρδε. Αυτό ήταν και το πρώτο κύπελλο που κατακτούσε ο Ολυμπιακός στην διαδικασία των πέναλτι μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες.
Ο θεσμός του κυπέλλου αποτελεί το ετήσιο στοίχημα γοήτρου για κάθε ελληνικό σύλλογο. Με ιστορία απ’ το 1931 έχει αναδείξει πολλές ποδοσφαιρικές προσωπικότητες μέσα από ιστορικούς αγώνες.
Το Novasports.gr αναζητά ποιοι ποδοσφαιριστές συνθέτουν το πάνθεον του θεσμού, έχοντας τις περισσότερες παρουσίες σε τελικούς και φυσικά τις περισσότερες κατακτήσεις.
Τα περισσότερα τρόπαια!
1. Θανάσης Μπέμπης (Ολυμπιακός) 9 κύπελλα
2. Ηλίας Ρωσσίδης (Ολυμπιακός) 9 κύπελλα
3. Κώστας Πολυχρονίου (Ολυμπιακός) 8 κύπελλα
4. Μπάμπης Κοτρίδης (Ολυμπιακός) 8 κύπελλα
5. Γιάννης Καλιτζάκης (Παναθηναϊκός 6, ΑΕΚ 1) 7 κύπελλα
6. Μίμης Στεφανάκος (Ολυμπιακός) 6 κύπελλα
7. Γιώργος Γεωργιάδης (Παναθηναϊκός 3, ΑΕΚ 2, Ολυμπιακός 1) 6 κύπελλα
8. Στράτος Αποστολάκης (Παναθηναϊκός 4, Ολυμπιακός 1) 5 κύπελλα
9. Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς (Ολυμπιακός) 5 κύπελλα
10. Γιάννης Γκαϊτατζής (Ολυμπιακός) 5 κύπελλα
Οι περισσότερες συμμετοχές σε τελικό!
1. Θανάσης Μπεμπης (Ολυμπιακός) 10 τελικοί
2. Κώστας Πολυχρονίου (Ολυμπιακός) 9 τελικοί
3. Μίμης Δομάζος (Παναθηναϊκός 8, ΑΕΚ 1) 9 τελικοί
4. Γιώργος Κούδας (ΠΑΟΚ) 9 τελικοί
5. Ηλίας Ρωσσίδης (Ολυμπιακός) 8 τελικοί
6. Στράτος Αποστολάκης (Ολυμπιακός 2, Παναθηναϊκός 6) 8 τελικοί
7. Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς (Ολυμπιακός) 8 τελικοί
8. Μπάμπης Κοτρίδης (Ολυμπιακός) 7 τελικοί
9. Γιάννης Καλιτζάκης (Παναθηναϊκός 6, ΑΕΚ 1) 7 τελικοί
10. Μίμης Στεφανάκος (Ολυμπιακός) 7 τελικοί
11. Κριστόφ Βαζέχα (Παναθηναϊκός) 7 τελικοί
12. Γιώργος Γεωργιάδης (Παναθηναϊκός 5, ΠΑΟΚ 2) 7 τελικοί
13. Γιάννης Γκαϊτατζής (Ολυμπιακός) 7 τελικοί
14. Σταύρος Σαράφης (ΠΑΟΚ) 7 τελικοί 15. Γιάννης Γούναρης (ΠΑΟΚ) 7 τελικοί
Στην κορυφή της λίστας με τους πολυνίκες προπονητές του Κυπέλλου Ελλάδας βρίσκεται ο Γιάννης Χέλμης, μετρώντας πέντε κατακτήσεις, τις τέσσερις παρέα με τον αδερφό του Βαγγέλη στον πάγκο του Ολυμπιακού. Τα δύο αδέλφια συνυπήρξαν στον «ερυθρόλευκο» πάγκο την δεκαετία του 50’, μετρώντας τέσσερις σερί κατακτήσεις απέναντι σε ΠΑΟΚ, Πανιώνιο, ΑΕΚ και Δόξα Δράμας κατά σειρά.
Ο Γιάννης Χέλμης επέστρεψε στην τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού το 1956 και πανηγύρισε για 5η φορά στην καριέρα του το Κύπελλο. Από εκεί και πέρα, στη δεύτερη θέση με τέσσερις κατακτήσεις, μαζί με τον Βαγγέλη Χέλμη, βρίσκεται ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο οποίος έχει σηκώσει το Κύπελλο δύο φορές με τον Ολυμπιακός και από μία με ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, ενώ ακολουθούν ο Λες Σάνον (3) και ο Λάκης Πετρόπουλος (3). Οι προπονητές με τις περισσότερες κατακτήσεις: Γιάννης Χέλμης 5 Βαγγέλης Χέλμης 4 Ντούσαν Μπάγεβιτς 4 Λες Σανόν 3 Λάκης Παπαδόπουλος 3 Γκίντερ Μπένγκτσον 2 Χουάν Ραμόν Ρότσα 2 Ερνέστο Βαλβέρδε 2 Κώστα Νεγρεπόντης 2 Τζίμα Σιφονόφσκι 2 Γιώργος Δαρίβας 2 Θέμος Ασδέρης 2 Αναλυτικά η λίστα με τους προπονητές που έχουν κατακτήσει Κύπελλο Ελλάδας: 1931-32: Ασδέρης 1938-39: Νεγρεπόντης 1939-40: Δημητριάδης 1946-47: Ασδέρης 1947-48: Μηγιάκης 1948-49: Μπίμπι 2 1949-50: Μπίμπι 1950-51: Χέλμης Β. & Γ. 1951-52: Χέλμης Β. & Γ. 1952-53: Χέλμης Β. & Γ. 1953-54: Χέλμης Β. & Γ. 1954-55: Γκλίσοβιτς 1955-56: Νεγρεπόντης 1956-57: Ζώγας 1957-58: Κεμένι 1958-59: Βάλε
1959-60: Σιμονόφσκι 1960-61: Σιμονόφσκι 1962-63: Χέλμης Γ. 1963-64: Μαρόπουλος 1964-65: Μπούκοβι 1965-66: Τζανετής & Μάγειρας 1966-67: Μπόμπεκ 1967-68: Σούλης 1968-69: Πετρόπουλος 1969-70: Τσίριτς 1970-71: Δαρίβας 1971-72: Σάνον 1972-73: Πετρόπουλος 1973-74: Σάνον 1974-75: Δαρίβας 1975-76: Σάνον 1976-77: Γκόρσκι 1977-78: Τσαϊκόφσκι 1978-79: Μάρκοβιτς 1979-80: Βασιλειάδης 1980-81: Γκόρσκι 1981-82: Πετρόπουλος 1982-83: Σενέκοβιτς 1983-84: Γκμοχ 1984-85: Στρεϊλάου 1985-86: Πάκερτ 1986-87: Γκέραρντ 1987-88: Μπένγκτσον 1988-89: Μπένγκτσον 1989-90: Κόμορα 1990-91: Δανιήλ 1991-92: Μπλαχίν 1992-93: Όσιμ 1993-94: Ρότσα 1994-95: Ρότσα 1995-96: Μπάγεβιτς 1996-97: Ραβούσης 1997-98: Εμβολιάδης 1998-99: Μπάγεβιτς 1999-00: Παθιακάκης 2000-01: Μπάγεβιτς 2001-02: Σάντος 2002-03: Αναστασιάδης 2003-04: Σουμ 2004-05: Μπάγεβιτς 2005-06: Σόλιντ
2006-07: Δώνης 2007-08: Σεγούρα 2008-09: Βαλβέρδε 2009-10: Νιόπλιας 2010-11: Χιμένεθ 2011-12: Βαλβέρδε 2012-13: Μίτσελ 2013-14: Αναστασίου 2014-15: Περέιρα 2015-16: Μανωλάς
2016/17: Ίβιτς