Με την υγεία των ανθρώπων δεν έχει δικαίωμα να κάνει χαβαλέ κανείς, διότι η ζωή κάνει κύκλους και μπορεί ξάφνου να βρεθείς στην απέναντι πλευρά.
Ζούμε σε μία εποχή που ο κορωνοϊός έχει επιβάλλει τους δικούς του κανόνες. Μας αρέσει, δε μας αρέσει αυτός ο σύγχρονος… διάολος έχει μπει στη ζωή μας, προκαλώντας πολλαπλές αλλαγές ακόμα και στις πιο απλές μας συνήθειες.
Το πόσο θα κρατήσει αυτή η παράνοια είναι μάλλον άγνωστο, έτσι όταν δίπλα μας πεθαίνουν άνθρωποι, άλλοι υποφέρουν κι άλλοι τρομοκρατούνται, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να “παίζουμε” με τις λέξεις κάνοντας φτηνό χιούμορ.
Κάτι τέτοιο, φτηνό χιούμορ, διαπιστώνει κανείς κάνοντας μία βόλτα στα σόσιαλ μίντια. Βλέπετε εκεί έχει μεταφερθεί η ζωή μας, η εργασία μας, ακόμα και το πόσο αποδεκτοί μπορούμε να γίνουμε από το κοινό μας.
Αστεία για τον κορωνοϊό, για τους αθλητές, για τον έναν ή τον άλλο, όλα όμως στον βωμό του οπαδισμού και του πόσο αρεστοί θα γίνουμε σε εκείνους που μας διαβάζουν.
Οι πρώτες… επισκέψεις του Covid-19 στον αθλητισμό
Αρχές καλοκαιριού ο ΠΑΟΚ ανακοίνωνε δύο κρούσματα κορωνοϊού, αρχές Αυγούστου ο Covid-19 “χτυπά” την πόρτα της Εθνικής πόλο, με τέσσερα κρούσματα, ενώ λίγες μέρες μετά, το μπάσκετ του Ολυμπιακού, ανακοίνωνε το κρούσμα του Παπανικολάου.
Πριν από περίπου 20 μέρες από τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό, αυτή τη φορά, ανακοινώνεται πως ο Ρούμπεν Σεμέδο βρέθηκε θετικός και λίγες μέρες αργότερα και ο νεαρός τερματοφύλακας Τζολάκης.
Τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου και η ομάδα μπάκσετ του Προμηθέα ανακοίνωσε κρούσματα κορωνοϊού.
Στο ενδιάμεσο υπήρξαν κρούσματα και σε αθλητές μικρότερων κατηγοριών, αλλά και σε άλλα αθλήματα.
Ο κορωνοϊός λοιπόν είχε “επισκεφτεί” τον Ελληνικό αθλητισμός ευτυχώς χωρίς περισσότερα προβλήματα υγείας για τους ασθενείς.
Μέχρι τότε όμως, οι αντιδράσεις ήταν αυτές που έπρεπε, συμπαράστασης και ευχών για ταχεία ανάρρωση.
Ο τελικός του Κυπέλλου, που κατάντησε μαριονέτα στα χέρια ατάλαντων μαριονετιστών δέχτηκε ένα ακόμη πλήγμα αυτή τη φορά από τον κορωνοϊό.
Οι ομάδες, ΑΕΚ και Ολυμπιακός, όπως ορίζει το πρωτόκολλο έκαναν το απαραίτητο τεστ σε όλους τους παίκτες, αλλά και σε εκείνους που εμπλέκονται στην ομάδα, από τον προπονητή μέχρι το γραφείο τύπου.
Μακάρι να ήταν όλα αρνητικά και το βράδυ της Κυριακής να βλέπαμε επιτέλους τον τελικό που μοιάζει καταραμένος.
Όμως ο νεαρός Αργεντινός του Ολυμπιακού Μάξι Λοβέρα, βρέθηκε θετικός στο τεστ. Αυτό βάση πρωτοκόλλου σήμαινε πως ο τελικός δεν θα γινόταν.
Θα ενεργοποιούνταν οι απαραίτητες και προβλεπόμενες διαδικασίες και ο τελικός θα… περίμενε λίγο ακόμη.
Από την ανακοίνωση του αποτελέσματος και μετά όμως υπήρξε ένα… πανηγύρι σχολίων, ποσταρισμάτων και… κειμένων που εκ μηδένιζαν τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Έπαιζαν με λέξεις και έννοιες με την υγεία ενός αθλητή.
Έτσι ελαφρά τη καρδία. Χωρίς να σκέφτονται την ταλαιπωρία του συγκεκριμένου αθλητή ή ακόμη, ακόμη τον φόβο του, γιατί κανείς δεν ξέρει όλο αυτό που ζούμε, πόσο και πώς επηρεάζει τον καθένα μας.
Όμως στην ανάγκη μας να δείξουμε οπαδισμό τα γράψαμε όλα στα παλιά μας τα παπούτσια. Γιατί; Για έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, που τον έχουν κάνει λάστιχο δύο μήνες τώρα. Που τον έχουν ευτελίσει, κάνοντας τον να μοιάζει περισσότερο με αναγκαίο κακό παρά με γιορτή.
Ο καθένας ας τοποθετήσει τον εαυτό του σε όποια πλευρά του ποταμού θέλει, θα ξέρει ότι θα πάρει και το ανάλογο κομμάτι της πίτας της ιστορίας.
Όμως με την υγεία των ανθρώπων δεν έχει δικαίωμα να κάνει χαβαλέ και καλαμπούρια κανείς γιατί όπως και η μπάλα, όπως είχε πει ο Όσιμ, είναι πόρνη και μπορεί να κάνει τέτοιο κύκλο που να σε φέρει στην απέναντι πλευρά.