Το “δίχτυ” του Αρακαζού

Έχουν περάσει αρκετές μέρες από την επιστροφή στην Ελλάδα. Από την Βραζιλία. Τί λέω; Πήγα Βραζιλία; Πως γίνεται κάτι τόσο αληθινό, να μοιάζει σαν όνειρο; Είναι δύσκολο να ξυπνήσω ακόμα. Ακόμα κι η ώρα με μπερδεύει.

Το κείμενο το γράφω μετά τα μεσάνυχτα. Απόγευμα στο Αρακαζού. Ώρα για βόλτα. Πριν αρχίσω όμως θέλω να εξομολογηθώ πως μου είναι πολύ δύσκολο να μεταφέρω σε μερικές γραμμές τις εικόνες που κατακλύζουν το μυαλό και την ψυχή μου.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.