Μία στις τρεις φορές που συμμετέχει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου η Ολλανδία φτάνει και στον τελικό.

Μία στις τρεις φορές που συμμετέχει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου η Ολλανδία φτάνει και στον τελικό. Στη δέκατη παρουσία της στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική γιορτή θέλει να πετύχει ότι δεν μπόρεσε τις τρεις προηγούμενες. Το 1974 οι «οράνιε» έπεσαν πάνω στη μεγάλη Δυτική Γερμανία,  τέσσερα χρόνια μετά στην Αργεντινή του Κέμπες και του δικού της Μουντιάλ και στο τελευταίο τουρνουά, στη Νότια Αφρική, στην καλύτερη Ισπανία όλων των εποχών.

Αυτή τη φορά, ωστόσο, στις Κάτω Χώρες πιστεύουν ότι η τύχη μπορεί να τους χαμογελάσει. Η παρουσία του Λουίς Φαν Γκάαλ στον πάγκο είναι ένα επιπλέον «όπλο» για τους Ολλανδούς, στους οποίους παραδοσιακά το ταλέντο ξεχειλίζει. Έτσι και φέτος, ο πολύπειρος τεχνικός έχει στα χέρια του ένα ποιοτικότατο ρόστερ, με μοναδική απουσία αυτή του ταλαιπωρημένου Ράφαελ Φαν Ντερ Φάαρτ.

Μεγάλο ρόλο στην πορεία των «πορτοκαλί» στα γήπεδα της Βραζιλίας θα παίξει σε κάθε περίπτωση η αγωνιστική κατάσταση των Άριεν Ρόμπεν, Ρόμπιν Φαν Πέρσι, οι οποίοι αποτελούν βαρόμετρα για το αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα και μπορούν να κρίνουν ένα ματς με μία προσωπική ενέργεια. Δεδομένης της πληρότητας και της εμπειρίας σε μεσαία γραμμή και επίθεση, σε αχίλλειο πτέρνα ενδέχεται να αποδειχθεί η άμυνα, η πιο νεανική γραμμή των Ολλανδών. 

Ο δρόμος για τη Βραζιλία
Η φιναλίστ του προηγούμενου Μουντιάλ πήρε το «εισιτήριο» για τη Βραζιλία με χαρακτηριστική άνεση από τα προκριματικά της ευρωπαϊκής ζώνης. Η Ολλανδία τερμάτισε πρώτη και καλύτερη στον 5ο όμιλο με συγκομιδή 27 βαθμών, τρεις περισσότερους από τη δεύτερη Σουηδία. Πέτυχε 9 νίκες και γνώρισε μόλις μία ήττα αυτή της τελευταίας αγωνιστικής από τους Σουηδούς, οι οποίοι ήθελαν να εξασφαλίσουν τη δεύτερη θέση και τα μπαράζ.

Σε 10 παιχνίδια οι «οράνιε» σημείωσαν 37 γκολ και δέχθηκαν 8, με τον Χούντελααρ με 12 γκολ να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ.

Η πρόβλεψη
Τα προγνωστικά και τα δεδομένα «λένε» ότι η Ολλανδία και η Ισπανία είναι οι δύο ομάδες που θα προκριθούν από τον 2ο όμιλο στους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Αυστραλία δεν μπορεί να κοντράρει τις δύο αυτές ομάδες, ενώ η Χιλή πολύ δύσκολα θα συγκεντρώσει περισσότερους βαθμούς απ’ τις δυο τους. Με αυτό το σκεπτικό  ματς-κλειδί για τον Φαν Γκάαλ και τους παίκτες του είναι το πρώτο, η επανάληψη του τελικού του 2010, με την Ισπανία.

Όχι, φυσικά, για την πρωτιά στο γκρουπ που από μόνη της δεν έχει καμία σημασία, αλλά διότι ο δεύτερος του 2ου ομίλου θα αντιμετωπίσει στους «16» κατά πάσα πιθανότητα τη Βραζιλία. Η διοργανώτρια συμμετέχει στον 1ο όμιλο μαζί με Κροατία, Καμερούν και Μεξικό και είναι φυσικά το μεγάλο φαβορί να τερματίσουν στην κορυφή.

Το αστέρι
Σε μια ομάδα με τόσο ταλέντο και ποιότητα είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις ένα αστέρι. Οι Γουέσλεϊ Σνάιντερ και Ρόμπιν Φαν Πέρσι είναι πολύ μεγάλοι παίκτες, τους οποίους θα ήθελε ο καθένας (προπονητής και φίλαθλος) στην ομάδα του, αλλά παίκτης-κλειδί για την Ολλανδία είναι ο Άριεν Ρόμπεν. Ο εξτρέμ της Μπάγερν αν πιάσει απόδοση ανάλογη με τα στάνταρ του μπορεί να ταλαιπωρήσει και να εκθέσει ανεπανόρθωτα οποιονδήποτε αντίπαλο.

Όταν η μπάλα θα καίει, ο Ρόμπεν θα παίρνει τις περισσότερες προσπάθειες, εκεί από τα δεξιά που όλοι το ξέρουν, αλλά. κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Συνεπώς, η δική του αγωνιστική κατάσταση θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό και τη συνολική πορεία των Ολλανδών στη Λατινική Αμερική.