Μπορείτε να σκεφτείτε το ποδόσφαιρο χωρίς τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα; Χωρίς ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών να είχε σημειώσει το «χέρι του Θεού» ή το γκολ του αιώνα σε εκείνο το παιχνίδι σταθμό στην ιστορία του αθλήματος μεταξύ Αργεντινής και Αγγλίας; Κι όμως, τα προαναφερθέντα θα μπορούσαν κάλλιστα να μην είχαν συμβεί αν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 είχε λάβει χώρα στην Κολομβία -όπως αρχικά είχε οριστεί- αντί στο Μεξικό!
Αυτό συνέβη λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης στην οποία είχε επέλθει η χώρα αναγκάζοντας τη FIFA να άρει τη συμφωνία με την Κολομβία και να ορίσει το Μεξικό ως διοργανώτρια, το οποίο κέρδισε τη μάχη διεκδίκησης από τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ακόμα και ο φοβερός σεισμός 8,1 της κλίμακας Ρίχτερ που έπληξε στις 19 Σεπτεμβρίου του 1985 το Μέξικο Σίτι και στέρησε τη ζωή από 10.000 ανθρώπους, δεν στάθηκε εμπόδιο στη διοργάνωση του κορυφαίου ποδοσφαιρικού τουρνουά του πλανήτη.
Ηταν η δεύτερη φορά που η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου χρησιμοποίησε το σύστημα των έξι γκρουπ και των 24 συνολικά ομάδων, με τις δυο πρώτες του κάθε ομίλου να προκρίνονται στην επόμενη φάση καθώς και τις τέσσερις καλύτερες τρίτες.
Η διοργάνωση έλαβε χώρα σε 11 πόλεις και 12 στάδια: Μέξικο Σίτι (Εστάδιο Αστέκα, Εστάδιο Ολίμπικο Ουνιβερσιτάριο), Γουαδαλαχάρα (Εστάδιο Χαλίσκο), Πουέμπλα (Εστάδιο Κουαουτέμοκ), Σαν Νικολάς ντε λος Γκάρσα (Εστάδιο Ουνιβερσιτάριο), Κερετάρο (Εστάδιο Λα Κορεχιδόρα), Μοντερέι (Εστάδιο Τεκνολόχικο), Λεόν (Εστάδιο Νου Καμπ), Νεσαχουαλκόγιοτλ (Εστάδιο Νέσα 86), Ιραπουάτο (Εστάδιο Σέρχιο Λεόν Τσάβες), Σαπόπαν του Χαλίσκο (Εστάδιο Τρες ντε Μάρσο), Τολούκα (Εστάδιο Νεμέσιο Ντίες).
Η φάση των ομίλων
Από τον πρώτο όμιλο προκρίθηκαν Αργεντινή, Ιταλία, Βουλγαρία, ενώ έμεινε εκτός η Νότια Κορέα, από το δεύτερο όμιλο Μεξικό, Παραγουάη, Βέλγιο, με το Ιράκ να αποκλείεται, από τον τρίτο Σοβιετική Ενωση και Γαλλία με την Ουγγαρία και τον Καναδά να αποχαιρετούν το θεσμό, από τον τέταρτο Βραζιλία, Ισπανία, με τις Βόρεια Ιρλανδία και Αλγερία να μένουν εκτός, από τον πέμπτο Δανία, Γερμανία, Ουρουγουάη με τη Σκωτία να επιστρέψει σπίτι της, ενώ από τον έκτο πέρασαν Μαρόκο, Αγγλία, Πολωνία και έμεινε έξω η Πορτογαλία!
Ο «Θεός» έβαλε το χέρι του…
Στη φάση των «16» η εντυπωσιακή νίκη των Ισπανών με 5-1 επί της πολύ καλής στη φάση των ομίλων Δανίας με τον Μπουντραγένιο να σημειώνει τέσσερα τέρματα, η δύσκολη πρόκριση της Γερμανίας επί του Μαρόκου, ο αποκλεισμός της Ιταλίας από τη Γαλλία, το φοβερό 4-3 του Βελγίου επί της Ρωσίας με τον Μπελάνοφ να σημειώνει χατ τρικ.
Το παιχνίδι, όμως, που έγραψε ιστορία και θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη όλων των ποδοσφαιρόφιλων εκείνης της εποχής διεξήχθη στο στάδιο Αστέκα στις 22 Ιουνίου και δεν ήταν άλλο από το Αργεντινή – Αγγλία για τη φάση των «8». Ένα ματς που μοιραία αναβίωνε στο μυαλό όλων τον πόλεμο των δυο χωρών με λάφυρο τα νησιά Φώκλαντ. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος είχε διαλέξει μια ημέρα πριν τον αγώνα την αλλαγή στην ποιότητα φανέλας της ομάδας (!) μετά από απόφαση του προπονητή Κάρλος Μπιλάρδο, ακούμπησε με το χέρι του αντί με το κεφάλι του την μπάλα στο 51′ και την έστειλε στα δίχτυα του Σίλτον σημειώνοντας το 1-0.
Τέσσερα λεπτά αργότερα, πήρε την μπάλα πίσω από το κέντρο, άρχισε να τρέχει και να ντριπλάρει, τους Πίτερ Μπρίτσλεϊ, Πίτερ Ριντ, Τέρι Μπούτσερ (δυο φορές), Τέρι Φένγουϊκ και στο τέλος τον Πίτερ Σίλτον (σ.σ. τρεις Πίτερ και δυο Τέρι.), σημειώνοντας το ωραιότερο γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου! Τελικό αποτέλεσμα 2-1 (μείωσε ο Λίνεκερ στο 81′).
Όλα τα άλλα ματς της φάσης των «8» κρίθηκαν στα πέναλτι! Η Γαλλία απέκλεισε τη Βραζιλία (1-1 κ.α., 4-3 στα πέναλτι), η Γερμανία έπραξε το ίδιο κόντρα στο Μεξικό (0-0 κ.α., 4-1 στα πέναλτι) και το Βέλγιο κόντρα στην Ισπανία (1-1 κ.α., 5-4 στα πέναλτι).
Ο Αργεντίνος σούπερ σταρ «καθάρισε» μόνος του και το Βέλγιο στα ημιτελικά με 2-0 (σημείωσε και τα δυο γκολ), ενώ στον τελικό κόντρα στη Γερμανία (είχε νικήσει στον ημιτελικό 2-0 τη Γαλλία) με μια μαγική πάσα, έβγαλε τετ α τετ τον Μπουρουσάγα, ο οποίος δεν αστόχησε δίνοντας τη νίκη και το τρόπαιο με 3-2 στην Αργεντινή κόντρα στη Γερμανία.
ΣΚΟΡΕΡ
6 γκολ: Γκάρι Λίνεκερ (Αγγλία)
5 γκολ: Ντιέγκο Μαραντόνα (Αργεντινή), Καρέκα (Βραζιλία), Μπουντραγένιο (Ισπανία)
4 γκολ: Χόρχε Βαλντάνο (Αργεντινή), Πρέμπεν Λάρσεν (Δανία), Αλεσάντρο Αλτομπέλι (Ιταλία), Ιγκόρ Μπελάνοφ (Σοβιετική Ενωση).
