Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Η Ισπανία έγραψε ιστορία στην ποδοσφαιρική Ευρώπη και όχι μόνο. Κατέκτησε δύο συνεχόμενα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (2008 και 2012) και ενδιάμεσα είχε στεφθεί και παγκόσμια πρωταθλήτρια στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής (2010).
Αυτή η χρυσή γενιά των Ινιέστα, Τσάβι, Αλόνσο, Πικέ, Ράμος, Τόρες και του απίθανου Ίκερ Κασίγιας σημάδεψε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ακόμα και ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε ισοφάρισε το ρεκόρ του Γερμανού Χέλμουτ Σεν, που ήταν ο μόνος προπονητής τώρα με κατάκτηση Euro και Mundial.
Ο τελικός ήταν πολύ καλός στο α΄ ημίχρονο, με δύο γκολ για τους Ισπανούς και πολλές ευκαιρίες και από τις δύο ομάδες. Οι Ιταλοί μετά τον αιφνιδιασμό τους από το γκολ του Σίλβα στο 14΄ πήραν την πρωτοβουλία και κατάφεραν να κρατήσουν την μπάλα στα πόδια τους περισσότερο από τους Ισπανούς!
Ωστόσο, η ταχύτητα του Ζόρντι Άλμπα στο 41′ και η κάθετη πάσα του Τσάβι έφεραν το 2-0 για την Ισπανία. Ο τελικός ολοκληρώθηκε στο 62΄ όταν ο Μότα αποχώρησε με πρόβλημα τραυματισμού και οι «ατζούρι» υποχρεώθηκαν να παίξουν με 10 παίκτες, καθώς ο Πραντέλι είχε κάνει και τις 3 αλλαγές του από νωρίς.
Το 3-0 από τον Τόρες και το 4ο γκολ από τον Μάτα ήταν απλά τα κερασάκια στην τούρτα και η επιβράβευση για το ποδόσφαιρο της κυριαρχίας από μια ομάδα που επιμένει να παίζει χωρίς φορ περιοχής.
Φυσικά οι Ισπανοί θα μπορούσαν να εμφανιστούν περισσότερο ιπποτικοί απέναντι σε 10 αντιπάλους, αλλά όταν έχεις τον ρυθμό να συνεπαίρνει δύσκολα πατάς φρένο.
Το κακό για όλους εμάς είναι ότι το Euro 2012 ολοκληρώθηκε και πλέον θα πρέπει να επιστρέψουμε στα δικά μας!
Δηλαδή στην πεζή ελληνική πραγματικότητα, με 6 ομάδες της Λίγκας να μην έχουν αδειοδότηση, να κάνουν περιορισμένες μεταγραφές ή ανανεώσεις και κάποιες από αυτές να προβαίνουν ακόμα και σε διακανονισμούς για τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ και του ΟΤΕ!
Ας είναι. Χορτάσαμε ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, είδαμε την Εθνική μας να μπαίνει στην 8άδα της Ευρώπης και αν σε κάποιες παιδικές ασθένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου δοθεί η σωστή αντιβίωση, μπορεί να δούμε κι εντός συνόρων καλύτερες εικόνες. Τις έχουμε όλοι ανάγκη.