Ο Έλληνας επιθετικός της Πογκόν αναφέρθηκε στη μεταγραφή του στην πολωνική ομάδα, στην έως τώρα καριέρα του και στον ΠΑΟΚ. Ο Κουλούρης μίλησε στο podcast «Κουβέντα στο ΠΙ & ΦΙ». Αναλυτικά δήλωσε:
Για την μεταγραφή του στην Πόγκον: «Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, καθώς πριν περίπου ένα μήνα ήρθα στην ομάδα και μπήκα κατευθείαν στο στάδιο της προετοιμασίας και μέσα σε δυόμιση εβδομάδες προετοιμασίας ξεκίνησε το πρωτάθλημα. Αλλά αυτά τα πράγματα σε εμάς είναι συνηθισμένα».
Για το κυρίαρχο στοιχείο που αποφάσισε να πάει στην Πολωνία: «Το κυρίαρχο στοιχείο ήταν η θέληση της Πόγκον, άλλα και η προσέγγισή τους στο πρόσωπό μου. Μίλησα με τον τεχνικό διευθυντή και τον προπονητή και μου έδειξαν το πόσο με ήθελαν. Μπορώ να πω και ο Κούτρης με βοήθησε πολύ ώστε να επιβεβαιώσω, από ένα παιδί το οποίο ξέρω καλά από το παρελθόν, ότι τα πράγματα είναι πολύ καλά εδώ στην ομάδα. Η Πόγκον, είναι ένα πολύ οργανωμένο κλαμπ, οπότε ήταν κάτι εύκολο για μένα ώστε να πάρω την τελική μου απόφαση».
Για το ξεκίνημα του με γκολ στην Πολωνία και στο πρώτο Ευρωπαϊκό αγώνα: «Ήταν μια καλή αρχή για μένα, αλλά και για την ομάδα σε μια δύσκολη έδρα. Απ’ ότι μου έχουν πει, γενικότερα η ομάδα της Βάρτα είναι πολύ καλή στα εντός έδρας παιχνίδια. Ήταν ένα κλειστό παιχνίδι, ήταν πρεμιέρα και οι ομάδες δεν είναι στο 100% της φόρμας τους. Νομίζω ότι ήταν κατάλληλο για μένα να κάνω ένα καλό ξεκίνημα και να πάρω ψυχολογία. Σκόραρα το πρώτο μου γκολ, η ομάδα κέρδισε και ήταν σημαντικό για μένα να σκοράρω και στα προκριματικά του Κόνφερενς, οπότε νομίζω ήταν η κατάλληλη αρχή για μένα και για την ομάδα».
Για το αν ήταν έπαιξε ρόλο στη μεταγραφή του η παρουσία της Πόγκον στην Ευρώπη: «Σίγουρα ήταν και αυτός ο λόγος γιατί τα τελευταία χρόνια η ομάδα βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες τέσσερις θέσεις και κάνει πρωταθλητισμό. Έχει χτιστεί και νέο γήπεδο το οποίο είναι φανταστικό. Οι φίλαθλοι μας είναι πολύ κοντά στην ομάδα γενικότερα, οπότε όλα αυτά με ώθησαν ώστε να πω το ναι».
Για το αν είναι η Πόγκον το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό του στοίχημα: «Δεν το θεωρώ στοίχημα. Προσωπικά ξέρω ποιος είμαι, ξέρω τι μπορώ να κάνω. Δυσκολίες υπάρχουν πάντα στη ζωή και εμπόδια στον καθένα και εκτός ποδοσφαίρου. Από ‘κει και πέρα είναι ένα κλαμπ και μια ομάδα στην οποία από αυτά που έχω δει μέχρι στιγμής, βλέπω πως μπορώ να δείξω και να καταφέρω πράγματα. Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος για την επιλογή μου αυτή και έχω και ένα καλό φίλινγκ γι’ αυτό, οπότε θεωρώ ότι όλα θα πάνε καλά».
Για την δύσκολη ψυχολογικά περίοδο που πέρασε όταν ήταν στη Γαλλία: «Ουσιαστικά σε κάποιες περιπτώσεις όπου ο κόσμος δεν μπορεί να τα ξέρει όλα υπήρχαν δύσκολοι περίοδοι για μένα και αυτή τη χρονική στιγμή που μιλάμε δεν φοβάμαι να το πω. Ψυχικά δεν ήμουν πολύ καλά γιατί περνούσα κάποιες δυσκολίες. Καμιά φορά αρνείσαι να το καταλάβεις, εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή περνούσα μια κατάθλιψη. Υπήρξε μια στιγμή η οποία ήταν κομβική και το κατάλαβα και με βοήθησαν πολύ σε αυτό όσοι ήταν δίπλα μου και κοντά μου, όπως η οικογένειά μου και η κοπέλα μου. Στην καθημερινότητά μου δεν ήμουν αυτός που έπρεπε, δεν χαιρόμουνα την καθημερινότητά μου και υπήρχαν μέρες στις οποίες δεν αισθανόμουνα χαρούμενος και χρειαζόμουν τη βοήθεια ενός ειδικού. Από τότε μέχρι και σήμερα συνεχίζω να έχω επαφές μαζί του. Είναι το κυριότερο για κάθε άνθρωπο να έχει τη βοήθεια ενός ψυχολόγου και νομίζω στο χώρο μας είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί εμένα προσωπικά και δεν φοβάμαι να το πω με έχει αλλάξει και σαν άνθρωπο και σαν ποδοσφαιριστή. Με έκανε να καταλάβω ποιος είμαι πραγματικά. Με έκανε να συγκρατώ τις σκέψεις μου και να σκέφτομαι πολύ πιο ξεκάθαρα».
Για το αν έχει αλλάξει ως άνθρωπος: «Στο 100% έχω αλλάξει. Το κυριότερο είναι ότι μπορώ να καταλάβω και να καταφέρω να βγω από καταστάσεις και από σκέψεις τις οποίες στο παρελθόν θα κολλούσα. Καμιά φορά σαν άνθρωπος δεν το καταλαβαίνεις αυτό και νομίζεις πως κάτι σε κρατάει πίσω. Για μένα προσωπικά είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Ώστε να καταλάβεις το ποιος είσαι, τι ζητάς από τη ζωή σου και ποια είναι τα κύρια άτομα τα οποία μπορείς να βασιστείς. Χρειάζεται βοήθεια, χρειάζεται το χαμόγελο στην καθημερινότητά του και είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Βγαίνεις πιο δυνατός και σήμερα που συζητάμε έχω κερδίσει πάρα πολλά από αυτή τη δυσκολία που πέρασα στη Γαλλία, διότι εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή βρισκόμουνα στο δικό μου κόσμο. Θα προτιμούσα να κλειστώ στον εαυτό μου γιατί είμαι και έτσι σαν άνθρωπος και όλα τα κρατούσα μέσα μου. Υπήρχε μια στιγμή στην οποία είπα και εγώ στον εαυτό φτάνει».
Για την σχέση του με τον Τζαβέλλα: «Όσον αφορά το πάντρεμα με τον Τζαβέλλα ξεκίνησε από τη στιγμή που βρισκόμασταν μαζί στον ΠΑΟΚ. Εκείνες τις χρονιές εγώ όντας μικρό παιδί εγώ και άγουρος ποδοσφαιρικά, με βοήθησε πάρα πολύ και γενικότερα βοηθάει πάρα πολύ τα μικρά παιδιά και είναι δίπλα τους, ώστε να τα βοηθήσει να γίνουν σωστοί επαγγελματίες, να σκέφτονται σωστά και γενικότερα ήρθε κοντά μου από πολύ νωρίς, από τις πρώτες μέρες που βρισκόμουνα στην πρώτη ομάδα. Ερχόταν να με πάρει με το αμάξι του, περνούσαμε την καθημερινότητα μαζί, από μικρά πράγματα, όπως στη διατροφή, όπως ο επαγγελματισμός ήταν δίπλα μου και πάντα ότι και να χρειαστώ είναι κοντά μου οπότε από μικρή ηλικία υπήρχε αυτό το δέσιμο».
Για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του: «Έφτιαξα κάποιες βίλες προς ενοικίαση. Βρίσκονται στην περιοχή της Χαλκιδικής, στο πρώτο πόδι στη Σκάλα Φούρκας, είναι πέντε βίλες. Είναι μια νέα επιχείρηση γιατί προσπαθώ και εγώ να κοιτάξω να κοιτάξω το μέλλον, να κοιτάξω το τι μπορώ να κάνω, ώστε μετά το τέλος της καριέρας μου να έχω κάποια πράγματα στα οποία θα μπορώ να ασχοληθώ και να βγάζω χρήματα. Βρίσκεται πάντα εκεί η οικογένειά μου και η κοπέλα μου. Το τρέχω παράλληλα με τις αθλητικές μου υποχρεώσεις και παρότι δεν είμαι και ο κατάλληλος γιατί βρίσκομαι εκτός χώρας, αφιερώνω χρόνο σε αυτό. Αλλά όσο βρίσκεται η οικογένειά μου εκεί πέρα όλα είναι καλά».
Για την πιθανή επιστροφή του στην Εθνική Ελλάδος και αν έχει όνειρο να παίξει στο Euro: «Eίναι κάτι σαν όνειρο. Είναι στόχος μου να βρίσκομαι εκεί. Βέβαια αυτό θα επιτευχθεί αν βρίσκομαι σε καλή ποδοσφαιρική κατάσταση, οπότε η πρώτη δουλειά μου που πρέπει να κάνω ως ποδοσφαιριστής είναι να πάω καλά στην ομάδα που βρίσκομαι στην Πόγκον και μετά τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα. Είναι στόχος μου, εννοείται. Η Εθνική βρίσκεται σε ένα στάδιο, που κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί, σε ανοδική πορεία σε σχέση με τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει ένα καλό κλίμα μέσα στην ομάδα, υπάρχουν ποδοσφαιριστές με μεγάλο ταλέντο που έχουν πολλή εμπειρία στα πόδια τους και ταλέντο επίσης, όπως είπα, ευχή όλων είναι η Εθνική να βρίσκεται στη Γερμανία το 2024 και δική μου ευχή είναι να βρίσκομαι και εγώ επίσης εκεί».
Για το αν του έμεινε κάποιο ποδοσφαιρικό απωθημένο, από τα πολλά χρόνια που πέρασε στον ΠΑΟΚ: «Υπάρχει μια αγάπη προς τον ΠΑΟΚ, διότι εκεί ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά, εκεί έκανα τα πρώτα μου βήματα, ήταν όνειρο από μικρός να παίξω εκεί, πάντα θυμάμαι τι μου είπε ο πατέρας μου στα 15 μου όταν μια μέρα μου είπε «ο ΠΑΟΚ σε θέλει και αν το θέλεις και εσύ θα πάμε». Εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή ήμουνα μικρός με όνειρα και χωρίς να το πιστέψω έτρεμα, έκανα τα πρώτα μου βήματα και τα πρώτα μου επαγγελματικά ματς. Πέρασα ωραίες στιγμές, νομίζω ότι θα μπορούσαν να εμπιστευτούν το πρόσωπό μου παραπάνω. Από ‘κει και πέρα σαν Ευθύμης πάντα υπάρχει ένας χώρος στην καρδιά μου γι’ αυτή την ομάδα πάντα θα τη σέβομαι. Ως αντίπαλος που έπαιξα και σκόραρα απέναντί τους επίσης τους σεβάστηκα και πάντα παρακολουθώ τον ΠΑΟΚ όντας η πρώτη μου ομάδα που ανδρώθηκα. Πάντα θα είναι ευγνώμων στην οικογένεια του ΠΑΟΚ».
Για το αν επιθυμεί να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ: «Ποτέ δεν πρέπει σαν ποδοσφαιριστής να κλείνει πόρτες, γιατί στο χώρο μας ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει. Οπότε εννοείται πως δεν κλείνω την πόρτα σε καμία περίπτωση. Είναι μια ομάδα στην οποία, όπως είπα και πριν ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά, αλλά από εκεί και πέρα, αυτή τη στιγμή μου αρέσει σαν άνθρωπος να μιλάω για το παρόν. Βρίσκομαι σε μία πολύ οργανωμένη χώρα και ομάδα. Απολαμβάνω τις στιγμές μου εδώ, τον πρώτο μου μήνα και πρωταρχικός μου στόχος είναι αυτή τη στιγμή να παίξω στο εξωτερικό και να μείνω όσο το δυνατόν περισσότερο, να κάνω καλές χρονιές και από ‘κει και πέρα το μέλλον κανείς μας δεν ξέρει τι μας επιφυλάσσει το μέλλον».