Ως την καλύτερη ομάδα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2004 χαρακτήρισε την εθνική Ελλάδος, ο Κώστας Κατσουράνης. Ο διεθνής Έλληνας μέσος αναφέρθηκε στην πορεία προς την κατάκτηση του τροπαίου στα γήπεδα της Πορτογαλίας, ενώ έκανε ειδική αναφορά και στον Ότο Ρεχάγκελ. Ο Κατσουράνης μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Novasport FM». Αναλυτικά δήλωσε:
Για το πώς έβλεπε τους Πορτογάλους μετά το Euro, όταν ήταν στην Μπενφίκα: «Οι Πορτογάλοι δεν ασχολούνταν με ανέκδοτα και άλλες ιστορίες μετά το Euro. Ήθελαν να το ξεχάσουν όσο πιο γρήγορα γινόταν. Όταν πήγα εγώ εκεί, πάντως, είχαν περάσει δύο χρόνια και το είχαν ξεπεράσει κάπως. Ούτως ή άλλως, σε τόσο μεγάλες ομάδες ξέρουν πως να ξεχνούν γρήγορα τέτοιες απώλειες και να κοιτούν μπροστά».
Για την πρώτη ανάμνηση που του έρχεται από τότε στο μυαλό: «Το πρώτο ξενοδοχείο πού ήταν στο Ρίο Άβε, όπου και προετοιμαστήκαμε πριν το πρώτο ματς με την Πορτογαλία. Ήταν ένα μέρος όπου μας πρόσεχαν όλοι οι άνθρωποι που δούλευαν εκεί και όπου χτίσαμε ουσιαστικά την ψυχολογία που βγάλαμε έπειτα στη διοργάνωση».
Για την πιο έντονη ανάμνησή του από τότε: «Νομίζω ήταν η ελληνική κερκίδα στα παιχνίδια. Μας έδινε τεράστια αυτοπεποίθηση. Μας έκανε να νιώθουμε σαν να παίζουμε στη χώρα μας και να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χάσουμε».
Για την καλύτερη ανέκδοτη ιστορία που έχει να πει: «Θυμάμαι στο φιλικό με την Ολλανδία πριν το Euro, όταν φάγαμε πέντε γκολ. Ήμασταν στενοχωρημένοι και -προσπαθώντας να το διασκεδάσουμε- συζητούσαμε μετά στο ξενοδοχείο. τι θα ζητούσαμε αν παίρναμε το Euro! Εγώ θυμάμαι ότι είχα ζητήσει τη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο»!
Για την πιο δύσκολη στιγμή: «Νομίζω ότι, λόγω και των αποτελεσμάτων, δεν δοκιμάστηκε ιδιαίτερα η ψυχολογία μας. Μετά το ματς με τη Γαλλία, δε, αρχίσαμε να πιστεύουμε πως μπορούμε να πάρουμε το Κύπελλο. Όχι λόγω της νίκης, αλλά κυρίως λόγω της απόδοσης -του ότι είχαμε περάσει, κάνοντας καλύτερη εμφάνιση από μια ομάδα σαν τη Γαλλία.
Για το αν είχαν εικόνα τι γινόταν στην Ελλάδα: «Δεν είχαμε αντιληφθεί τι γινόταν πίσω στην Ελλάδα. Βλέπαμε κάποιες εικόνες στην τηλεόραση, αλλά δεν είχαμε καταλάβει ακριβώς την έκταση. Αυτό έκανε καλό, νομίζω, στην ομάδα -και αντίθετα, την έβλαψε, ας πούμε, στο Euro 2008.
Για το αν περίμενε ότι δεν θα αξιοποιηθεί η κατάκτηση του τροπαίου από το ελληνικό ποδόσφαιρο: «Ήμουν βέβαιος πως θα εξελιχθεί, όπως εξελίχθηκε. Δεν είχα ψευδαισθήσεις. Πραγματικά ήμουν βέβαιος ότι δεν θα υπήρχε καμία πρόοδος στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Για τα οφέλη που είχαν οι παίκτες της Εθνικής από το τρόπαιο: «Ατομικά, αρκετοί από μας “εισπράξαμε” κι άλλα πράγματα από την κατάκτηση του Euro. Πολλά παιδιά έκαναν μεταγραφές στο εξωτερικό από αυτό το τεράστιο κατόρθωμα».
Για το ρόλο του Ζαγοράκη: «Ήταν εκρηκτικός χαρακτήρας στο γήπεδο ο Ζαγόρ, αλλά και χαβαλές και πλακατζής με όλους έξω από το γήπεδο. Είναι πολύ καλό για μια ομάδα να έχει έναν τέτοιο αρχηγό και όντως είχε μεγάλη συμβολή στην πορεία της ομάδας».
Για το μυστικό της επιτυχίας: «Ο προπονητής, ο κ. Ρεχάγκελ, έχει μεγάλο μερίδιο σε αυτή την επιτυχία. Πέτυχε πολλά με την Εθνική και της πέρασε τη νοοτροπία να μη φοβάται κανέναν αντίπαλο. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Από ‘κει και πέρα, υπήρχε μια πολύ καλή φουρνιά παικτών, που έγινε μια «παρέα», στηρίχθηκε στην άμυνα και τελικά. το πήρε. Αυτό έγινε, όμως, επειδή ήμασταν καλύτεροι και όχι πιο τυχεροί -όπως λένε πολλοί. Εξάλλου, και η τύχη ευνοεί πάντα τους τολμηρούς».