Για πάνω από δύο δεκαετίες, οι φίλοι του Άγιαξ ζούσαν με τις αναμνήσεις της μεγάλης ομάδας του Γιόχαν Κρόιφ, που χάρισε στον σύλλογο τρία συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών τη δεκαετία του 1970. Στις 24 Μαΐου 1995 όμως, στο στάδιο «Ερνστ Χάπελ» της Βιέννης, ο Άγιαξ επανήλθε εντυπωσιακά στο προσκήνιο. Ένα σύνολο ταλαντούχων πιτσιρικάδων με δύο «παππούδες» (Μπλιντ, Ράικαρντ) και έναν εκκεντρικό πρώην γυμναστή σε σχολείο για προπονητή (Λουί Φαν Χάαλ), ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης με τον πιο απροσδόκητο τρόπο. Τα «μωρά» του Φαν Χάαλ, είχαν κυριαρχήσει ήδη στην Ολλανδία, όμως εκείνη τη χρονιά έμελλε να κάνουν το ίδιο και στη Γηραιά Ήπειρο. Ξεκινώντας από έναν όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ όπου μεταξύ άλλων συμμετείχε και η ΑΕΚ, οι Ολλανδοί ακολούθησαν μία ξέφρενη πορεία, που μετά τα εμπόδια των Χάιντουκ και Μπάγερν, τους έφερε στον τελικό με αντίπαλο τη Μίλαν του Καπέλο και των Μαλντίνι, Μπαρέζι, Ντοναντόνι, Ντεσαγί και Μπόμπαν. Οι «ροσονέρι» θεωρητικά ήταν το φαβορί, όμως τα πιτσιρίκια του Άγιαξ κράτησαν το μηδέν για 85 λεπτά και σε εκείνο το σημείο, πέτυχαν το νικητήριο γκολ με έναν άγνωστο μέχρι τότε νεαρό επιθετικό, τον Πάτρικ Κλάιφερτ, ο οποίος μπήκε σαν αλλαγή και κατάφερε να νικήσει τον Σεμπαστιάνο Ρόσι, επαναφέροντας την «κούπα με τα μεγάλα αυτιά» στο Άμστερνταμ μετά από 22 χρόνια.
Εκείνη η ομάδα άντεξε έναν χρόνο ακόμα και το 1996 έφτασε πάλι στον τελικό, έχοντας αποκλείσει στους «4» τον Παναθηναϊκό. Η ήττα στα πέναλτι από τη Γιουβέντους όμως αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της, με τα ταλέντα του Φαν Χάαλ να αποχωρούν, κυρίως για Ισπανία και Ιταλία. Έχοντας κερδίσει νωρίς δόξα και χρήματα, κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν πλήρως το ταλέντο τους ποδοσφαιρικά, επεκτείνοντας τον ποδοσφαιρικό τους μύθο, άλλοι το κατάφεραν λιγότερο.
Δύο δεκαετίες μετά, οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές παραμένουν στο ποδόσφαιρo σε διάφορους ρόλους. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που αποτελούν εξαίρεση. Δείτε λοιπόν, 20 χρόνια μετά τη Βιέννη, ποιοι εξακολουθούν να απολαμβάνουν ακόμα τη δόξα, ποιος χρεοκόπησε και ποιος ασχολείται με …Botox!
Vandaag 20 jaar geleden won #Ajax de @ChampionsLeague! Onvergetelijk! #Ajax1995
https://t.co/g68QA4KhwA
— AFC Ajax (@AFCAjax) May 24, 2015
OI ΒΑΣΙΚΟΙ
ΕΝΤΒΙΝ ΦΑΝ ΝΤΕΡ ΣΑΡ (44 ετών)
Ο τερματοφύλακας εκείνης της ομάδας άφησε τον Άγιαξ το 1999 και πέρασε από Γιουβέντους και Φούλαμ, πριν κατακτήσει ξανά το Τσάμπιονς Λιγκ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεκατρία χρόνια μετά τον θρίαμβο με τον «Αίαντα». Αποσύρθηκε από τα γήπεδα το 2011 σε ηλικία 41 ετών, σπούδασε και σήμερα είναι διευθυντής μάρκετινγκ του Άγιαξ.
ΜΑΪΚΛ ΡΑΪΖΙΧΕΡ (41 ετών)
Το δεξί μπακ της ομάδας του Φαν Χάαλ, το 1996 προσχώρησε στη Μίλαν, έπαιξε επτά χρόνια στη Μπαρτσελόνα και αφού έκανε ένα πέρασμα από τη Μίντλεσμπρο, έκλεισε την καριέρα του στην Αϊντχόφεν το 2007. Σήμερα είναι βοηθός προπονητή στη Σπάρτα Ρότερνταμ.
ΝΤΑΝΙ ΜΠΛΙΝΤ (53 ετών)
Βετεράνος ήδη στη Βιέννη, ο κεντρικός αμυντικός και αρχηγός της ομάδας του Άμστερνταμ εγκατέλειψε την ενεργό δράση το 1997. Στη συνέχεια έγινε προπονητής και βοηθός στον «Αίαντα» και τεχνικός διευθυντής στη Σπάρτα Ρότερνταμ, ενώ από το 2012 είναι στο ομοσπονδιακό τεχνικό τιμ της Ολλανδίας.
ΦΡΑΝΚ ΡΑΪΚΑΡΝΤ (52 ετών)
Παρτενέρ του Μπλιντ στο κέντρο της άμυνας και ο έτερος «παππούς» εκείνης της ομάδας. Ο τελικός της Βιέννης ήταν το τελευταίο ματς της περίλαμπρης καριέρας του, καθώς αμέσως μετά αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Ακολούθησε καριέρα προπονητή, έχοντας περάσει από Εθνική Ολλανδίας, Σπάρτα Ρότερνταμ, Γαλατάσαραϊ, Εθνική Σαουδικής Αραβίας και βεβαίως τη Μπαρτσελόνα, η οποία υπό τις οδηγίες του κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ το 2006.
ΦΡΑΝΚ ΝΤΕ ΜΠΟΥΡ (44 ετών)
Αριστερό μπακ στον τελικό της Βιέννης, έφυγε από τον «Αίαντα» το 1999 και μετακόμισε στη Μπαρτσελόνα, ενώ στη συνέχεια πέρασε από Γαλατάσαραϊ, Ρέιντζερς, Αλ Ραγιάν και Αλ Σαμάλ, πριν κρεμάσει τα παπούτσια του το 2005. Ακολούθησε και αυτός καριέρα προπονητή, ξεκινώντας από τα τμήματα υποδομής του Άγιαξ και περνώντας από τη θέση του βοηθού στο ομοσπονδιακό τιμ, πριν αναλάβει την πρώτη ομάδα του «Αίαντα» το 2010, οδηγώντας τον σε τέσσερα σερί πρωταθλήματα.
ΚΛΑΡΕΝΣ ΣΕΕΝΤΟΡΦ (39 ετών)
Μόλις 19 ετών στον τελικό, ο Σέεντορφ ήταν από τους λίγους παίκτες εκείνης της ομάδας που έφτασαν ακόμα πιο ψηλά από εκείνη την κορυφή στη Βιέννη. Ο Ολλανδός μέσος έμελλε να κατακτήσει άλλες τρεις φορές το Τσάμπιονς Λιγκ, μία με τη Ρεάλ και δύο με τη Μίλαν, όντας ο μοναδικός στην ιστορία που το έχει κάνει με τρεις διαφορετικές ομάδες. Εκτός από «Αίαντα» και «ροσονέρι», έχει παίξει επίσης σε Σαμπντόρια και Ίντερ, ενώ έκλεισε την καριέρα του στη Βραζιλία με τη Μποταφόγκο το 2014, πριν αναλάβει τη Μίλαν ως προπονητής, σε μία θητεία που κράτησε μόλις τέσσερις μήνες.
ΕΝΤΓΚΑΡ ΝΤΑΒΙΝΤΣ (42 ετών)
Το «πίτμπουλ» ήταν μία από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες εκείνης της ομάδας και η τρέλα του για την ενεργό δράση σταμάτησε μόλις πριν από ενάμιση χρόνο! Το 1996 μετακόμισε στη Μίλαν όπου απέτυχε, πέρασε επτά επιτυχημένα χρόνια στη Γιουβέντους και από εκεί και πέρα είχε θητείες σε Μπαρτσελόνα, Ίντερ, Τότεναμ, πίσω στον Άγιαξ και στην Κρίσταλ Πάλας. Το 2012 μετακόμισε στην άσημη αγγλική Μπαρνέτ, αρχικά ως παίκτης και βοηθός προπονητή και αργότερα ως πρώτος κόουτς! Αφήνοντας τον λονδρέζικο σύλλογο κρέμασε και τα παπούτσια του, το 2014. Αναμένεται να συνεχίσει την καριέρα του ως προπονητής.
ΓΙΑΡΙ ΛΙΤΜΑΝΕΝ (44 ετών)
Κατά κοινή ομολογία ο καλύτερος Φινλανδός παίκτης όλων των εποχών, είναι ακόμα ο κορυφαίος σκόρερ του Άγιαξ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αποχώρησε από τον «Αίαντα» το 1999 για να ξαναγυρίσει το 2002, ενώ έπαιξε επίσης σε Λίβερπουλ, Λάχτι, Χάνσα Ρόστοκ, Μάλμε, Φούλαμ και Ελσίνκι, με την οποία κρέμασε τα παπούτσια του το 2012. Σήμερα είναι ποδοσφαιρικός αναλυτής στην τηλεόραση και σε εφημερίδες της Φινλανδίας.
ΦΙΝΙΝΤΙ ΤΖΟΡΤΖ (44 ετών)
Ο δεξιός εξτρέμ εκείνης της ομάδας, εξαργύρωσε και αυτός την επιτυχία του με μεταγραφή στη Μπέτις το 1996, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε με Μαγιόρκα και Ίπσουιτς, πριν επιστρέψει στην ομάδα των Βελεαρίδων Νήσων το 2004, για να τερματίσει την καριέρα του. Σήμερα είναι τεχνικός στην ομάδα Νέων της Μαγιόρκα.
ΜΑΡΚ ΟΦΕΡΜΑΡΣ (42 ετών)
Ο ταχύτατος αριστερός εξτρέμ του «Αίαντα», γνωστός και ως «Speedy Gonzalez», αποχώρησε από το Άμστερνταμ το 1997 για χάρη της Άρσεναλ, με την οποία αναδείχτηκε πρωταθλητής και Κυπελλούχος Αγγλίας υπό τον Αρσέν Βενγκέρ. Αργότερα μετακόμισε στη Μπαρτσελόνα, αλλά οι συχνοί τραυματισμοί δεν του επίτρεψαν να κάνει τις εμφανίσεις του παρελθόντος. Το 2008 επέστρεψε στην πρώτη ομάδα του, Γκο Αχέντ Ιγκλς, για να αποσυρθεί το 2011. Σήμερα είναι διευθυντής ποδοσφαίρου του Άγιαξ, σε άμεση συνεργασία με τους Φρανκ Ντε Μπουρ και Έντβιν Φαν Ντερ Σαρ.
ΡΟΝΑΛΝΤ ΝΤΕ ΜΠΟΥΡ (44 ετών)
Τυπικά ο σέντερ φορ εκείνης της ομάδας και δίδυμος αδελφός του Φρανκ, τον ακολούθησε στη Μπαρτσελόνα το 1999, αλλά είχε μεγαλύτερη επιτυχία στη Ρέιντζερς Γλασκώβης. Έκλεισε την καριέρα του όπως και ο Φρανκ με περάσματα από τη Μέση Ανατολή με Αλ Ραγιάν και Αλ Σαμάλ. Αποσύρθηκε το 2008 και κάποια στιγμή πέρασε ως προπονητής από τα τμήματα υποδομής του Άγιαξ. Πλέον ασχολείται με την τηλεοπτική ανάλυση αγώνων, ενώ απασχολεί και τα κουτσομπολίστικα media της χώρας, καθώς πρόσφατα χώρισε την πρώτη σύζυγό του και τα «έφτιαξε» με μία γυναίκα δέκα χρόνια μικρότερή του. Όπως έχει δηλώσει, η νέα του σύντροφος είναι κόρη του κορυφαίου πλαστικού χειρουργού στο Άμστερνταμ, με αποτέλεσμα να έχει …πλακωθεί στα botox!
ΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟΙ
ΦΡΕΝΤ ΧΡΙΜ (49 ετών)
Ο αναπληρωματικός γκολκίπερ της ομάδας, έμεινε στον Άγιαξ έως το 2002, όταν και κρέμασε τα παπούτσια του. Στη συνέχεια ακολούθησε καριέρα προπονητή, τον περισσότερο καιρό στους τερματοφύλακες των τμημάτων υποδομής του «Αίαντα», αλλά και ως βοηθός στη Σπάρτα Ρότερνταμ. Από το 2012 είναι πρώτος προπονητής στην Άλμερε Σίτι, ομάδα δεύτερης κατηγορίας της Ολλανδίας.
ΟΥΙΝΣΤΟΝ ΜΠΟΧΑΡΝΤΕ (44 ετών)
Κεντρικός αλλά και αριστερός μπακ με τερατώδη σωματοδομή, είναι μακράν το πιο αμφιλεγόμενο μέλος εκείνης της γενιάς του Άγιαξ. Το 1997 μετακόμισε στη Μίλαν, το 1998 στη Μπαρτσελόνα και το 2000 στην Τσέλσι, από την οποία αποσύρθηκε το 2004 χωρίς να παίξει ούτε ένα ματς στην Πρέμιερ Λιγκ για περίπου μία τετραετία, έχοντας «καθίσει» πάνω στο πλουσιοπάροχο συμβόλαιό του. «Μπορεί να είμαι μία από τις χειρότερες μεταγραφές στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ αλλά δεν με νοιάζει. Λίγοι έχουν την ευκαιρία να βγάζουν εκατομμύρια», είχε δηλώσει τότε ο Μποχάρντε, ο οποίος σύμφωνα με τον ολλανδικό Τύπο έχει πλέον χρεοκοπήσει, με την περιουσία του να έχει βγει στο «σφυρί»! Ο παλαίμαχος αμυντικός θέλει να ακολουθήσει καριέρα προπονητή, αλλά δεν είναι ακριβώς περιζήτητος.
ΝΟΥΑΝΚΟ ΚΑΝΟΥ (38 ετών)
Ο Νιγηριανός επιθετικός μπήκε αλλαγή στο 53 λεπτό του τελικού αντί του Σέεντορφ. Ακολούθησε πολλούς από τους συμπαίκτες του στην έξοδο από τον Άγιαξ το 1996 και πήγε στην Ίντερ. Παρά το πρόβλημα που διαπιστώθηκε στην καρδιά του έκανε μία πολύ επιτυχημένη καριέρα, όντας μέρος της «αήττητης» ομάδας της Άρσεναλ το 2004 και έχοντας ψηφιστεί ένας από τους 50 κορυφαίους παίκτες στην ιστορία των Λονδρέζων. Στη συνέχεια έπαιξε στη Γουέστ Μπρόμιτς, ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο Αγγλίας με την Πόρτσμουθ, σκοράροντας μάλιστα στον τελικό του 2008. Κρέμασε τα παπούτσια του το 2012 και από τότε ασχολείται με φιλανθρωπικό έργο ως πρεσβευτής της UNICEF, αλλά και μέσω του Kanu Heart Foundation , που βοηθά παιδιά από την Αφρική που έχουν πρόβλημα στην καρδιά.
ΠΑΤΡΙΚ ΚΛΑΪΦΕΡΤ (38 ετών)
Στο 70ό λεπτό αντικατέστησε στον τελικό τον Λιτμάνεν και στο 85ο λεπτό πέτυχε το νικητήριο γκολ, σε ηλικία μόλις 19 ετών. Παρ’ όλες τις μεγάλες δυνατότητές του και τα 40 γκολ που πέτυχε με την Ολλανδία σε 79 εμφανίσεις, ποτέ δεν έφτασε τα ύψη εκείνου του τελικού, στα περάσματά του από Μίλαν, Μπαρτσελόνα, Νιούκαστλ, Βαλένθια, Αϊντχόφεν και Λιλ, η οποία ήταν και η τελευταία του ομάδα. Μετά το 2008 όπου αποσύρθηκε, ξεκίνησε καριέρα προπονητή, ως βοηθός σε Άλκμααρ, Μπρισμπέιν Ρόουρ (Αυστραλία) και Ναϊμέχεν. Το 2011 ήταν κόουτς για μία σεζόν στα τμήματα υποδομής της Τβέντε, ενώ από το 2012 μέχρι το 2014 ήταν δίπλα στους Φαν Χάαλ και Μπλιντ στο τεχνικό τιμ της Εθνικής Ολλανδίας. Πρόσφατα ανέλαβε τη θέση του ομοσπονδιακού στην Εθνική ομάδα του Κουρασάο, απ’ όπου κατάγεται η μητέρα του.
ΠΕΤΕΡ ΦΑΝ ΦΟΣΕΝ (46 ετών)
Ο Ολλανδός επιθετικός έμεινε στον Άγιαξ λίγο (1993-95), όμως πρόλαβε να ζήσει πολλά, με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ να είναι μία από τις τελευταίες του αναμνήσεις από την ομάδα του Άμστερνταμ, την οποία άφησε λίγο μετά για μία πορεία γυρολόγου που τον πήγε σε Ιστανμπούλσπορ, Ρέιντζερς, Φέγενορντ, Ντε Γκράαφσχαπ και Μπένενεκομ, πριν ολοκληρώσει την καριέρα του το 2005 στη Φίτεσε. Ξεκίνησε και αυτός προπονητική καριέρα σαν βοηθός σε Άπελντοορν, Ρόοσεντααλ και Άλμερε Σίτι, ενώ από το 2014 είναι στον πάγκο της ομάδας 2ης κατηγορίας Φορτούνα Σιτάρντ ως πρώτος προπονητής.
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
ΛΟΥΙ ΦΑΝ ΧΑΑΛ (63 ΕΤΩΝ)
Δύο δεκαετίες μετά τη βραδιά της Βιέννης, ο κόουτς εκείνου του Άγιαξ παραμένει στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας προπονητικής. Παρέμεινε στο Άμστερνταμ για δύο χρόνια μετά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ και στη συνέχεια ακολούθησε αρκετούς από τους παίκτες του στη Μπαρτσελόνα (1997-200). Εκεί κατάκτησε τίτλους, συγκρούστηκε με βεντέτες (π.χ. Ριβάλντο), αλλά έδωσε και την πρώτη ευκαιρία σε παίκτες που θα έλαμπαν τα επόμενα χρόνια, όπως ο Τσάβι. Ακολούθησε ένα καταστροφικό πέρασμα από την Εθνική Ολλανδίας (2000-2002) και μία ακόμα χειρότερη δεύτερη θητεία στη Μπάρτσα (2002-2003), με την καριέρα του να δείχνει ότι έπαιρνε την κάτω βόλτα. Ο Φαν Χάαλ όμως βγήκε στον «αφρό» με τον καλύτερο τρόπο. Σε τέσσερα χρόνια στην Άλκμααρ την οδήγησε στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ με τη Μπάγερν (2009-11) κατέκτησε τη Μπουντεσλίγκα και έφτασε μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ακολούθησε μία επιτυχημένη αυτή τη φορά διετία στην Εθνική Ολλανδίας (3η θέση στο Μουντιάλ), έχοντας δίπλα του τους πιστούς στρατιώτες Μπλιντ και Κλάιφερτ, ενώ από το 2014 είναι στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όπου προπονεί μεταξύ άλλων τον γιό του παλιού του αρχηγού στον Άγιαξ, Ντέιλι Μπλιντ. Στα 63 του, Φαν Χάαλ εξακολουθεί να αναδεικνύει ταλέντα.