Ο Γρηγόρης Μάκος μπορεί να αγωνίζεται στην Ανόρθωση, αλλά αν η ΑΕΚ του χτυπήσει την πόρτα επιστρέφει στην Ενωση από το καλοκαίρι κιόλας, όπως τόνισε ο ίδιος σε συνέντευξη του. Ο έμπειρος μέσος μίλησε ακόμα για τις διαφορές του ελληνικού κα ι του κυπριακού πρωταθλήματος, ενώ δεν σταματά να ονειρεύεται τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας.
Αναλυτικά όσα είπε ο Μάκος στην εφημερίδα “Sportday”
Η μετακόμιση στην Κύπρο από τη Γερμανία ακούστηκε… κάπως.
«Το περίμενα, αλλά δεν επηρεάστηκα. Στη Γερμανία προέκυψαν πολλά προβλήματα, οπότε ήταν απαραίτητο ν’ αποχωρήσω. Ευτυχώς, πλέον είμαι και νιώθω καλά και προσπαθώ όσο το δυνατόν γρηγορότερα να ξαναβρώ τα πατήματά μου»
Τι μετράει περισσότερο για έναν ποδοσφαιριστή; Να νιώθει σημαντικός σε μια ομάδα ή απλώς το γκλάμουρ μιας «μεγάλης» ομάδας;
«Δεν θα έκανα ποτέ μιαν επιλογή απλώς για να λέω πως είμαι μέλος της τάδε ομάδας. Προφανώς, μια καλή ομάδα, σ’ ένα αναγνωρίσιμο πρωτάθλημα, μ’ ένα καλό συμβόλαιο είναι σημαντικά, αλλά αυτά δεν μετράνε χωρίς χρόνο συμμετοχής».
Τελικά, έπραξες σωστά που έφυγες από την Ελλάδα;
«Τότε, οι συνθήκες στην ΑΕΚ ήταν πολύ δύσκολες. Εφόσον ήρθε η πρόταση της 1860 και με δεδομένη τη βοήθεια που θα προσέφερε στην ΑΕΚ, την αποδέχτηκα θεωρώντας πως είναι η καλύτερη λύση για όλους, άσχετα αν στην πορεία τα πράγματα στο Μόναχο δεν εξελίχτηκαν όπως τα φαντάστηκα».
Πικραμένος πάντως, δεν έφυγες;
«Προς Θεού όχι! Ημουν τυχερός που αγωνίστηκα στην ΑΕΚ, κατακτώντας έναν τίτλο, αλλά δυστυχώς προέκυψαν τα προβλήματα».
Δικαιολογείται η «ελληνική» εκτίμηση πως έχουμε καλύτερο πρωτάθλημα από το κυπριακό;
«Πριν έρθω εδώ τη συμμεριζόμουν, πλέον, όχι. Υπάρχουν καλοί παίκτες, ανταγωνιστικές ομάδες, μη αναμενόμενα αποτελέσματα, συνεχώς προκύπτουν νέοι πρωταγωνιστές, όπως φέτος ο Απόλλωνας, πολύ δυνατό πρωτάθλημα. Οι κορυφαίες ομάδες του, στέκονται άνετα στη Super League».
Διαφορές υπάρχουν;
«Αυτές που έχω διαπιστώσει, πέραν του ανταγωνισμού, αφορούν την ελεύθερη μετακίνηση των οπαδών, τους αρκετούς ξένους που υπάρχουν στα ρόστερ, αλλά και τους εξαιρετικούς αγωνιστικούς χώρους σε κάθε γήπεδο»!
Ανόρθωση; Στόχοι;
«Πάντα πρωταγωνιστικοί. Τίτλοι! Δεν ξεκινήσαμε καλά, αλλά θα παλέψουμε για τα πάντα. Αλλωστε, το σύστημα διεξαγωγής του πρωταθλήματος (σ.σ.: πλέι οφ) δεν επιτρέπει εφησυχασμό σε κανέναν».
Την κρίση στην Κύπρο την καταλαβαίνεις; Είναι. ορατή όπως στην Ελλάδα;
«Φυσικά! Ποδοσφαιρικά, όλες οι ομάδες βρίσκονται σε δύσκολη θέση, όμως το παλεύουν, κοινωνικά υπάρχουν προβλήματα, αλλά οι δυσκολίες απαλύνονται κάπως από τις διεξόδους που προσφέρει ο τόπος».
Πώς βλέπεις την κατάσταση στην ΑΕΚ;
«Προφανώς δεν χαίρομαι που η ομάδα βρίσκεται στη Γ’ Εθνική. Ετσι όμως, μέσα από αυτή την εξέλιξη, είναι ξεκάθαρο πως αρχίζει η αναγέννησή της».
Σ’ ενδιαφέρει να αποτελέσεις μέρος της; Το συμβόλαιό σου με την Ανόρθωση λήγει το 2015. Τότε, λογικά, η ΑΕΚ θα είναι στη Super League και στο γήπεδό της…
«Ποτέ δεν ξέρεις. Αν, συνολικά, ήμουν καλυμμένος δεν θα έφευγα ποτέ από την ΑΕΚ! Να ξεκαθαρίσω όμως κάτι. Ολοι εκτιμούν πως όταν επιστρέψει εκεί που ανήκει, θα στραφεί σε ποδοσφαιριστές που έχασε λόγω των προβλημάτων της ή ακόμη ακόμη πως κι εμείς, μόνοι μας, θα χτυπήσουμε ξανά την πόρτα. Δεν είναι έτσι. Η ΑΕΚ έχει ανθρώπους ικανούς, που ξέρουν, κρίνουν και παίρνουν τις κατάλληλες αποφάσεις. Αν αυτοί εκτιμήσουν αναλόγως, τότε -που λέει ο λόγος- και από του χρόνου γυρίζω. Άλλο όμως αυτό κι άλλο να συνδέεται για παράδειγμα η παρουσία μου στο γήπεδο με προσπάθεια μου να επωφεληθώ των νυν συνθηκών ή πόσω μάλλον να παρακαλέσω για επιστροφή.».
Στο Euro ήσουν, στο Μουντιάλ θα σε δούμε;
«Μακάρι, το εύχομαι ολόψυχα. Το βασικό, ανεξάρτητα από τα πρόσωπα είναι η ομάδα να συνεχίσει την πολύ καλή της παρουσία και στη Βραζιλία. Δική μου προτεραιότητα είναι να ξεπεράσω την περσινή χρονιά, να βρω τα πατήματα και τον ρυθμό μου κι από εκεί και πέρα, ό,τι καλύτερο έρθει, καλοδεχούμενο».
Παράδειγμα πάντως με διεθνή από κυπριακή ομάδα, υπάρχει. Οσο αγωνιζόταν στον ΑΠΟΕΛ ο Τζιόλης.
«Το ξέρω κι αυτό δείχνει πολλά. Η Εθνική ήταν, είναι και θα παραμείνει όνειρο για μένα, όπως κι η συμμετοχή σ’ ένα Μουντιάλ. Μέχρι τότε όμως, πρέπει, επαναλαμβάνω, ν’ αφήσω πίσω μου λάθη κι ατυχίες και ν’ ανακτήσω το επίπεδο στο οποίο ήμουν και ξέρω πως έχω».