Πάουλο Κάμπος. Ο χαμογελαστός άνθρωπος. Ο προπονητής της ψυχολογίας και της συνεννόησης, όπως ο ίδιος επισημαίνει. Τι καλύτερο, λοιπόν, από μια κουβέντα μαζί του, επί παντός επιστητού; Εδώ, στο novasports.gr…
Απολαύστε τον:
-Γιορτές και πάλι στην Ελλάδα, πως αισθάνεστε;
« Ηταν όνειρο για μένα να έρθω ξανά στην Ελλάδα, έχοντας αναμνήσεις από τα χρόνια που πέρασα στην Τρίπολη και στην Αθήνα. Όταν δέχτηκα την πρόσκληση να έρθω τώρα στη Θεσσαλονίκη, αισθάνθηκα ικανοποίηση και να που τώρα βρισκόμαστε να κάνουμε γιορτές στην πόλη! Μ΄ αρέσουν οι Ελληνες, μου φέρονται πάρα πολύ καλά και αυτό για μένα είναι ένα διαρκές Χριστουγεννιάτικο δώρο».
-Γιορτινές ημέρες στη Βραζιλία ή στην Ελλάδα; Τι διαλέγετε;
« Σίγουρα είναι διαφορετικά. Όμως, το συναίσθημα και η αγάπη προς τον συνάνθρωπο είναι το ίδιο, λόγω και της θρησκείας».
-Πως περνάτε αυτές τις γιορτές;
« Με την γυναίκα μου που ήρθε από τη Βραζιλία. Όπως, επίσης, με την κόρη μου και τον γαμπρό μου, οπότε μιλάμε για οικογενειακό πάρτι στη Ελλάδα! Αυτό που κάνω είναι να κυκλοφορώ περισσότερο στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, ώστε να την μάθω καλύτερα».
-Φύγατε από την Ελλάδα προ κρίσης, το 2009 και γυρίσατε εν μέσω κρίσης. Διαπιστώνετε διαφορές στον τρόπο ζωής και στην συμπεριφορά των Ελλήνων;
« Κοιτάξτε, έφυγα από την Ελλάδα στην αρχή της κρίσης. Και έφυγα, εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Διότι, προπονητικά δεν είχα κανένα πρόβλημα να φύγω από την Ελλάδα, όσον αφορά, δηλαδή, τα αποτελέσματα και την δουλειά μου. Όταν άρχισε, λοιπόν, το πρόβλημα σε πάρα πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, για μένα ήταν μια μικρή καταστροφή. Όπως οι περισσότεροι Ελληνες, έτσι κι εγώ, είχα τον μηνιαίο μισθό μου, όπως είχα και όνειρα για το μέλλον. Όταν μου είπαν από τον Ατρόμητο πως λόγω της κρίσης ο μισθός μου θα έπρεπε να μείνει μισός, αυτό μου είπε ο κ. Σπανός, προσβλήθηκα κι έφυγα».
-Εχοντας, λοιπόν, αυτή την εμπειρία των περικοπών στην Ελλάδα, γιατί επιστρέψατε, ενώ η κρίση παραμένει;
« Ηρθα για να ‘ξανακατασκευάσω’ την προσωπική μου ζωή, αυτή που άφησα στη μέση, φεύγοντας εξαιτίας της κρίσης. Παράλληλα, ήρθα για να ‘ξανακατασκευάσω’ το όνομα του Αρη, διότι δεν γίνεται αυτή η ομάδα να παίζει Γ΄ Εθνική. Θέλω να βοηθήσω με τις μικρές μου δυνάμεις τον Αρη να ανέβει και πάλι εκεί που πρέπει. Για να ξαναφέρουμε την ομάδα στο επίπεδο ζωής που της αξίζει».
-Ερχόμενος στον Αρη είπατε πως το κάνατε κυρίως για τον κόσμο του που πάλλεται στις κερκίδες του ‘Κλ. Βικελίδης’, όπως θυμόμασταν από τότε που ερχόσασταν ως αντίπαλος με τον Αστέρα. Ωστόσο, μέχρι τώρα αυτός ο κόσμος που εσείς θυμάστε, δεν έρχεται στο γήπεδο, όντας απογοητευμένος. Σας πικραίνει αυτή η εικόνα;
« Το καταλαβαίνω αυτό που συμβαίνει και θεωρώ πως είναι μια διαδικασία που πρέπει να την περάσουμε. Ο Αρης, είναι από τα μεγαλύτερα clubs στην Ελλάδα και ζει τώρα μια καταστροφική κατάσταση. Δεν είναι λογικό αυτό να μεταφέρεται και στην κερκίδα; Το σύνολο των οπαδών αισθάνεται ότι η ομάδα τελείωσε. Αυτό, λοιπόν, είναι το μέλημά μου. Να μπορέσω να φέρω τους οπαδούς ξανά στο γήπεδο και όλοι μαζί να φέρουμε ξανά την ομάδα στη Superleague. Είμαι σίγουρος ότι αυτό θα συμβεί».
-Ανησυχείτε από το ότι μέχρι τώρα ο Αρης ακροβατεί μεταξύ πρώτης και δεύτερης θέσης, ρισκάροντας την άνοδο;
«Όταν ήρθα εδώ, στο ματς με τον Ακροπόταμο, ο Αρης ήταν 11ος. Το πρώτο πράγμα που θέλησα να επαναφέρω ήταν ψυχολογία και κίνητρο. Η δουλειά που έγινε μας φέρνει τώρα πότε στην πρώτη και πότε στη δεύτερη θέση, όμως όσο θα περνά ο καιρός η πρωτιά θα παγιώνεται».
-Μεταγραφές. Ο Αρης τις χρειάζεται…
« Συζητάμε με τον κ. Γαλανό, τον κ. Τράϊο, τον κ. Τοπαλίδη. Αναλύουμε το υπάρχον υλικό, βλέπουμε τις ανάγκες που έχουμε, επικοινωνούμε με κάποιες περιπτώσεις και πάμε να ολοκληρώσουμε τον σχεδιασμό».
-Ένα σχόλιο για τον Σέρχιο Κόκε;
« Εξαιρετικός παίκτης. Τον έχω αντιμετωπίσει στο παρελθόν και θεωρώ πως τώρα θα είναι πιο έμπειρος απ΄ ότι τότε. Αν έρθει θα μας βοηθήσει πάρα πολύ».
-Μιλήσατε μαζί του;
« Όχι, όλα γίνονται μεταξύ της διοίκησης και του μάνατζέρ του».
-Τα διοικητικά τα παρακολουθείτε;
« Ναι, ναι, τα ξέρω, μεταφράζω απ’ το ίντερνετ, βλέπω τις εξελίξεις και καταλαβαίνω τι γίνεται. Φυσικά, όμως, δεν μπαίνω ποτέ στη διαδικασία να εμπλακώ περαιτέρω. Η δική μου ευθύνη είναι στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, με την διεύθυνση του club να ανήκει στον πρόεδρο. Εγώ είμαι σίγουρος πως όποια απόφαση και να παρθεί, θα είναι για το καλό του Αρη».
-Ανησυχείτε μήπως υπάρξουν εξελίξεις που να σας ?ακουμπήσουν?;
« Ακούστε, δεν είμαι νεαρός. Είμαι προπονητής εδώ και 36 χρόνια και δεν αφήνω τις όποιες διοικητικές εξελίξεις να επιδρούν στη δουλειά μου. Είμαι έτοιμος για όλα…».
-Superleague παρακολουθείτε; Η άποψή σας για τον Αστέρα Τρίπολης;
« Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος για την πορεία του Αστέρα. Νιώθω ότι έβαλα το πρώτο λιθαράκι για να είναι ο Αστέρας σήμερα ένα από τα πρώτα club της Ελλάδας. Όταν εγώ ήρθα στον Αστέρα η ομάδα έπαιζε στη δεύτερη κατηγορία, όντας στην 9η θέση της βαθμολογίας. Όμως η εμπειρία μου στη Ρεάλ Μαδρίτης, με βοήθησε να πάρω τον Αστέρα από το χέρι και να τον οδηγήσω στη Superleague. Θα πρέπει όμως να πω και το εξής: Ο Αστέρας, τα οφείλει όλα σε δύο ανθρώπους. Στον Δημήτρη Μπάκο και στον Γιάννη Καϋμενάκη, οι οποίοι φρόντισαν, ώστε το οικοδόμημα αυτό να γιγαντωθεί».
-Φαβορί για το φετινό πρωτάθλημα υπάρχει;
«Εμένα μ΄ αρέσει το ποδόσφαιρο και είμαι ικανοποιημένος που μια ομάδα από την Θεσσαλονίκη, ο ΠΑΟΚ, μπορεί να συναγωνιστεί τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα. Πιστεύω ότι αυτές οι δύο ομάδες θα παλέψουν για το πρωτάθλημα, δεν βλέπω κάποιον άλλον. Όμως, λείπουν τα Αρης-ΠΑΟΚ από το πρωτάθλημα. Τώρα, πια, πρέπει να το έχουν καταλάβει όλοι αυτό».
-Αν ντυνόσασταν Αγ. Βασίλης τι δώρο θα κάνατε στον Αρη;
« Φέτος, την άνοδο στη δεύτερη κατηγορία. Του χρόνου την άνοδο στη Superleague και την μεθεπόμενη χρονιά τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας!!».
-Στον εαυτό σας τι δώρο θα κάνατε;
« Το δώρο μου το έχω πάρει ήδη! Ηρθα ξανά στην Ελλάδα και έχω την υγεία μου».
-Στη σύζυγό σας;
« Ένα μπουφάν του Αρη!».
-Απορία: Είστε πάντα τόσο χαμογελαστός και ευδιάθετος;
« Αυτός είναι ο τρόπος μου. Δεν θα δεις ποτέ το πρόσωπό μου λυπημένο, παρά το ότι η ζωή είναι δύσκολη παντού. Είμαι πολεμιστής της φιλίας, της συνεννόησης. Θέλω να κάνω τους γύρω μου να χαμογελάνε. Αυτό έκανα όπου πήγα, στο Σουδάν, στη Νιγηρία, στη Λιβερία, στη Γκάνα και στην Ασία, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στη Σ. Αραβία, μετά στην Ελλάδα, στην πατρίδα μου την Βραζιλία, στην Ουρουγουάη. Εύχομαι χρόνια πολλά!».