Χαρούμενος που αγωνίζεται στη Στουρμ Γκρατς, αν και του λείπουν οι δικοί του άνθρωποι, δήλωσε ο Μπάμπης Λυκογιάννης και τόνισε πως θα συνεχίσει τη σκληρή δουλειά με στόχο την κλήση του στην Εθνική Ανδρών. Ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, που πλέον πρωταγωνιστεί στο Αυστριακό πρωτάθλημα, μίλησε στο «Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο» και εξήγησε την απόφαση του να μην επιστρέψει στην Ελλάδα.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
– Μετά την εκτός έδρας νίκη επί της Ρεντ Μπουλ βρεθήκατε στην κορυφή κι η δική σου συμβολή είναι ιδιαίτερα σημαντική.
«Είναι μεγάλη η χαρά όλων μας και ειδικά του Φράνκο του προπονητή μας που δεν είχε κερδίσει ποτέ στο Σάλτσμπουργκ. Είναι ο προπονητής που με είδε και με επέλεξε. Από την πρώτη στιιγμή προσπάθησα να δείξω τα δυνατά στοιχεία του παιχνιδιού μου και σε συνδυασμό με την καθημερινή βελτίωση στους υπόλοιπους τομείς, έχω καταφέρει να καθιερωθώ. Το συμβόλαιό μου λήγει το καλοκαίρι, υπάρχει οψιόν για άλλον ένα χρόνο, αλλά πιστεύω πως θα με καλέσουν για αναπροσαρμογή.»
– Πως προέκυψε το ενδιαφέρον της Στουρμ;
«Με είχαν δει σε βίντεο όταν αγωνιζόμουν στον Εργοτέλη και όταν ο εκπρόσωπός μου είπε ότι υπάρχει αυτή η πρόταση, απάντησα “Υπογράφουμε αύριο!”. Γενικά θεωρώ ότι με βοήθησε πολύ το διάστημα που πέρασα ως δανεικός. Στα 19 έφυγα για πρώτη φορά από το σπίτι μου και έμεινα μόνος. Ηταν σα να πήγαινα πρώτη μέρα στο σχολείο. Τελικά διαπίστωσα ότι κάποια στιγμή οι κόποι σου ανταμείβονται.»
– Αντί για τη Λιβαδειά και το Ηράκλειο, μήπως θα ήταν καλύτερα να έχεις μείνει στον Ολυμπιακό; Σου έχει μείνει απωθημένο;
«Οχι. Ηταν απόφασή μου να πάω δανεικός για να αποκτήσω ρυθμό, να πάρω αγώνες στα πόδια μου. Οντως δεν πήρα ευκαιρίες στον Ολυμπιακό, αλλά δεν μου έχει μείνει απωθημένο γιατί βλέπουμε τί γίνεται. Στις μεγάλες ομάδες δεν εμπιστεύονται τα δικά μας παιδιά, δείχνουν προτίμηση στους ξένους. Τρεις-τέσσερις Ελληνες παίζουν. Στη Στουρμ έχω τέσσερις συμπαίκτες γεννηθέντες το 1997 και το 1998. Δεν έχουν ακόμα συμμετοχή στη Λίγκα, αλλά παίζουν στη Β΄ ομάδα που εδώ μετέχει στο πρωτάθλημα της αντίστοιχης Γ΄ εθνικής. Είναι κρίμα, γιατί πιστεύω πως υπάρχει υλικό στην Ελλάδα που μπορεί να αξιοποιηθεί περισσότερο.»
– Η μετακίνηση σε μια χώρα σαν την Αυστρία είναι δύσκολη; Σου λείπει η Ελλάδα;
«Από το ποδόσφαιρο δεν μου λείπει τίποτα. Με στενοχωρεί που είναι μακριά η οικογένεια και οι φίλοι μου. Αλλά όταν έρχεσαι εδώ , ένα… σοκ το παθαίνεις όσον αφορά την οργάνωση και την ποιότητα ζωής. Είναι αλήθεια όλα όσα άκουγα. Δεν έχω ακούσει κόρνα, δεν έχω δει ούτε σκουπιδάκι στο δρόμο. Είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα. Εδώ είναι όλα κλειστά από τις 8 το βράδυ. Ευτυχώς υπάρχει ένα ελληνικό εστιατόριο, ο “Διόνυσος” που είναι το στέκι μου.»
– Τι θα συμβούλευες ολα τα πιτσιρίκια που βρίσκονται εκεί που ήσουν εσύ πριν από μερικά χρόνια; Που ανήκουν στις ακαδημίες των ελληνικών ομάδων και ονειρεύονται ένα ταξίδι σαν το δικό σου;
«Θα τους έλεγα να κυνηγάνε τους στόχους τους, να μην παρατάνε την προσπάθεια και να ξέρουν ότι θα έλθει η στιγμή που η προσπάθειά τους θα ανταμειφθεί. Πέρα από αυτό, όμως, είναι ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερο βάρος στις ακαδημίες μας στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό δουλεύουν εντελώς διαφορετικά. Στα 18 είσαι έτοιμος παίκτης.»
– Ησουν παρών σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες. Από την εθνική ανδρών σε έχει “ενοχλήσει” κανείς;
«Απ΄όσο γνωρίζω, δεν έχει έλθει κάποιος να δει αγώνα μας. Ισως να με έχουν δει σε βίντεο, δεν γνωρίζω. Θα συνεχίσω αυτό που κάνω κάθε Σαββατοκύριακο. Η εθνική είναι όνειρό μου και πιστεύω πως κάποιος πρέπει να στρέψει το βλέμμα του και εδώ. Από εκεί και πέρα εμείς θα βάλουμε κάτω το κεφάλι και θα συνεχίσουμε.»
– Ας υποθέσουμε ότι έχεις στα χέρια σου πρόταση από μεγάλη ελληνική ομάδα ή από μια μεσαία του εξωτερικού. Τι αποφασίζεις;
«Μένουμε εξωτερικό!»
