Ο Βαγγέλης Λιόλιος έριξε μια φιλόδοξη ζαριά. Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας αποφάσισε να πάει για το όλα ή τίποτα το επόμενο καλοκαίρι. Με τη γενιά των 90άρηδων έτοιμη για παροπλισμό και την όποια ευκαιρία αντιπροσώπευε το παγκόσμιο του περασμένου καλοκαιριού να βούλιαξε ανοιχτά της Μανίλας τα περιθώρια πια έχουν στενέψει. Ουσιαστικά για μία ή και περισσότερες από μια γενιές το κεφάλαιο εθνική ομάδα κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια υπόθεση διαψευσμένων ονείρων και προσδοκιών.
Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού είναι πραγματικά η τελευταία ευκαιρία και ένα σημαντικό κίνητρο για να συστρατευθούν οι πάντες το επόμενο καλοκαίρι. Το ρίσκο βέβαια είναι μεγάλο και ενδεχόμενα μη ελεγχόμενο! Η ΕΟΚ δεν έχει συγκεντρώσει ακόμη τα 3 εκατομμύρια ευρώ που απαιτούνται για τη φιλοξενία του ομίλου που πήραμε! Ενδεχόμενα, να βρεθούν και ίσως εύκολα, ενδεχόμενα να δημιουργηθεί μια τεράστια μαύρη τρύπα στο ταμείο της ομοσπονδίας. Λες και το έχει η μοίρα μας. Πριν από 15 χρόνια για να μπορέσει η εθνική ομάδα να πάει στους Ολυμπιακούς του Πεκίνο είχαμε δώσει γη, ύδωρ και 1,5 εκατομμύριο ευρώ για να διοργανώσουμε ένα προολυμπιακό.
Σε συνθήκες αρκετά κοντινές και όμοιες με τις σημερινές για την εθνική ομάδα. Στο Πεκίνο πήγαμε και ήταν η μοναδική φορά που πήραμε πρόκριση μέσω ενός προλλυμπιακού τουρνουά, αγώνες που συνήθως είναι πονεμένη ιστορία για την εθνική αρχής γενομένης από το 1988. Φυσικά, εκείνη η προσπάθεια δεν άλλαξε στην πραγματικότητα τίποτε για την εθνική. Οι χειρότερες μέρες της ήταν στην επόμενη στροφή και ακόμη δεν έχει βγει από τον λαβύρινθο των αποτυχιών.
Επιστροφή στο σήμερα. Η επιτυχία της εθνικής ομάδας θα κριθεί για μια ακόμη φορά από την παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς και η επιθυμία του να παρελάσει στην τελετή έναρξης δίπλα-δίπλα με τα αδέλφια του είναι πανίσχυρο κίνητρο. Οι Ολυμπιακοί άλλωστε δεν είναι ούτε παγκόσμιο, ούτε φυσικά Ευρωμπάσκετ και για τους σταρ του ΝΒΑ αλλά και την ίδια τη διοίκηση του αποτελούν σημείο αναφοράς. Περιμένετε να δείτε ποιοι ΝΒΑers θα πάνε του χρόνου στο Παρίσι σε σχέση με την…..Τρίτη ομάδα που πήγε στη Μανίλα και θα καταλάβετε. Ο Γιάννης θέλει και έχει κίνητρο. Πρώτα από όλα πρέπει να μείνει και να είναι υγιής. Η μακριά σεζόν και τα πλέι οφ να μην επιδράσουν στο σώμα του. Από κει και πέρα αν το Μιλγουόκι φτάσει μέχρι τους τελικούς και η σειρά εξαντληθεί σε επτά παιχνίδια θα του μένουν περίπου 8-10 μέρες για να ενσωματωθεί στην εθνική. Το προολυμπιακό περισσότερο θα μοιάζει στα μάτια του ως μια ακόμη σειρά…..τελικών παρά σαν ένα απλό τουρνουά. Ότι γίνει λοιπόν τον Ιούλιο πρέπει να γίνει γρήγορα και σωστά! Ο Γιάννης να έρθει, να μπει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο πνεύμα της ομάδας και να παίξει με φουλ γκάζια από την πρώτη μέρα!
Η διοργάνωση λοιπόν του προλυμπιακού από την ΕΟΚ θα κριθεί και αγωνιστικά από την παρουσία ή όχι του Γιάννη. Άλλο θα είναι το ενδιαφέρον από τηλεοπτικούς σταθμούς, χορηγούς αλλά και τον κόσμο αν ο Γιάννης είναι εδώ και άλλο –πολύ μειωμένο- χωρίς αυτόν! Υπό αυτό το πρίσμα, ακόμη και το οικονομικό ρεφάρισμα των 3 εκατομμυρίων είναι μια υπόθεση που σχετίζεται σχεδόν αποκλειστικά με τον καλύτερο έλληνα μπασκετμπολίστα…
Το θετικό είναι ότι δημιουργείται ένα όραμα. Ο Βασίλης Σπανούλης είναι πρόσωπο που μπορεί να εκφράσει αυτό το όραμα και ενδεχόμενα στην πρώτη πολύ μεγάλη αποστολή της προπονητικής του καριέρας θα έχει να κατευθύνει μια all star ομάδα: Γιάννης, Σλούκας, Καλάθης, Γουόκαπ (ή Ντόρσεϊ), Μήτογλου, Παπανικολάου, Παπαγιάννης, Παπαπέτρου, Λαρεντζάκης, Θανάσης και Κώστας Αντετοκούνμπο. Χωρίς μεγάλη σκέψη μια εντεκάδα υψηλών προδιαγραφών χωρίς να υπολογίσουμε άλλα 6-7 που εύκολα χωράνε ή μπορούν να χωρέσουν στην δωδεκάδα!
Η κλήρωση τουλάχιστον στην πρώτη φάση είναι μάλλον βολική. Η Αίγυπτος δεν είναι ανταγωνιστική. Oι Δομινικανοί δεν είναι αμελητέα ποσότητα, το έδειξαν και στο παγκόσμιο. Αλλά και η δική τους τύχη κρίνεται από το ποιοι και πόσοι NBAers θα αποφασίσουν να έρθουν στην Αθήνα. Ο Καρλ Αντονι Τάουνς είναι η βάση τους και κάνει μια σπουδαία σεζόν στο ΝΒΑ. Εάν έρθει το ζητούμενο είναι ποιοι θα τον πλαισιώσουυν. Αν έρθουν όλοι όσοι μπορούν τότε θα έχουμε σκληρή μάχη για να περάσουμε πρώτοι στην επόμενη φάση αφού τον Τάουνς θα πλαισιώσουν ο Αλ Χόρφορντ της Βοστώνης και ο Κρις Ντουάρτε του Σακραμέντο συν 6-7 ακόμη που παίζουν στην Ισπανική λίγκα!
Στον απέναντι όμιλο υπάρχει η Σλοβενία και η Κροατία οι οποίες λογικά θα είναι οι αντίπαλοι της εθνικής στα ημιτελικά και τον πιθανό τελικό. Εκτός αν οι σκληροτράχηλοι Νεοζηλανδοί καταφέρουν να πετάξουν έξω ένα από τους δύο! Η παρουσία του Λούκα Νόντσιτς από μόνη της αποτελεί ένα δεύτερο πόλο ενδιαφέροντος και μαγνήτη για τον κόσμο. Σε ένα ιδεατό σενάριο ο Γιάννης και το Μιλγουόκι (2ο αυτή τη στιγμή στην Ανατολή) και ο Λούκα με το Ντάλας (5ο τώρα στη Δύση) μπορεί να παίζουν 10 μέρες πριν στους τελικούς των πλέι οφ και να βρεθούν ξανά αντίπαλοι στο ΣΕΦ το βράδυ της 7ης Ιουλίου με διαφορετικό έπαθλο!
ΥΓ. Το προολυμπιακό είναι μια καλή ευκαιρία να αναμορφωθεί και το ΣΕΦ. Προφανώς τα δύο πολύ καλά και προσεγμένα αποδυτήρια του γηπέδου δεν επαρκούν για να καλύπτουν τις ανάγκες και το πρόγραμμα. Αρα στο λογαριασμό των εξόδων μάλλον πρέπει να προστεθούν και τα όποια έργα μικρής ή μεγάλης βελτίωσης του γηπέδου. Τώρα ποιος θα πληρώσει αυτό τον λογαριασμό είναι μια άλλη ιστορία και σίγουρα όχι κάτι που μπορούμε να ασχοληθούμε σε ενεστώτα χρόνο.
