Οι περιπτώσεις των πρωταθλητών του ΝΒΑ που ήρθαν για τη…σύνταξη, το εφάπαξ και το τέλος μιας ένδοξης καριέρας στην Ευρώπη δεν είναι λίγες. Το αντίθετο μάλιστα είναι πολλές αφού αρκετοί εξαργύρωσαν προς το τέλος της διαδρομής τους το καλό όνομα τους με ένα μεγάλο Ευρωπαϊκό συμβόλαιο. Αντίθετα, οι περιπτώσεις των παικτών που έκαναν το ακριβώς αντίστροφο είναι πολύ λιγότερες. Μετρημένες θα λέγαμε. Παίκτες που κέρδισαν πρώτα ένα πρωτάθλημα Ευρώπης και μετά στέφθηκαν πρωταθλητές στο ΝΒΑ.
Ας δούμε λοιπόν με χρονολογική σειρά ποια είναι τα μέλη αυτού του εξαιρετικά ολιγομελούς γκρουπ:
1. Μπιλ Μπράντλεϊ (Μιλάνο 1966, Νικς 1970, 1973)
Ο πρώτος…διδάξας του είδους. Όταν στα 23 του χρόνια ο Μπιλ Μπράντλεϊ απόφοιτος του πανεπιστημίου του Πρίνστον πέρναγε τον Ατλαντικό για να κάνει μεταπτυχιακό στο πανεπιστήμιο του Μιλάνο δεν φανταζόταν ότι θα έγραφε μπασκετική ιστορία. Μερικούς μήνες αργότερα οδήγησε τη σημερινή Αρμάνι (τότε Σίμενταλ) Μιλάνο στην κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού τίτλου στο πρώτο σύγχρονο φάιναλ φορ που φιλοξενήθηκε την άνοιξη του 1966 σε δύο Ιταλικές πόλεις (Μιλάνο και Μπολόνια). Τέσσερα, μόλις, χρόνια αργότερα θα στεφόταν πρωταθλητής στο ΝΒΑ και με τους Νικς όντας βασικός γκαρντ μιας φοβερής περιφερειακής γραμμής. Το 1973 ήταν και πάλι βασικό στέλεχος της ομάδας που έφερε τον τελευταίο τίτλο πρωταθλητή στο ‘’Μεγάλο Μήλο’’ και μετά ακολούθησε καριέρα πολιτικού, εκλέχθηκε γερουσιαστής και παραλίγο να είναι υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ! Αν πετύχαινε και αυτό το τελευταίο θα είχε μάλλον ένα αξεπέραστο triple crown στη συλλογή του.
2. Μανού Τζινόμπιλι (Μπολόνια 2001, Σπερς 2003, 2005, 2007, 2014)
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 30 χρόνια για να προσθέσει ένας παίκτης το όνομα του δίπλα σε αυτό του Μπιλ Μπράντλεϊ. Το πέτυχε ο Αργεντίνος Μανού Τζινόμπιλι. Ο θρύλος του Αργεντίνικου μπάσκετ όταν το 1999 οι Σπερς κέρδιζαν τον πρώτο τους τίτλο στο ΝΒΑ δεν είχε ούτε ένα τίτλο στη δική του τροπαιοθήκη. Το 2001 στην πρώτη βερσιόν της Ευρωλίγκα και τη μοναδική που δεν έγινε φάιναλ φορ στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την Κίντερ. Την επόμενη χρονιά ήταν φιναλίστ του τελικού αλλά έπεσε πάνω στον….Παναθηναϊκό και μετά ξεκίνησε η ένδοξη θητεία του στο ΝΒΑ. Στο τέλος της, είχε στη συλλογή του τέσσερα δαχτυλίδια πρωταθλητή.
3. Ράσο Νεστέροβιτς (Μπολόνια 1998, Σπερς 2005)
Η καριέρα του Ράσο Νεστέροβιτς ξεκίνησε ως ‘’ελληνοποιημένου’’ στον ΠΑΟΚ και έληξε μάλλον άδοξα λόγω ενός τραυματισμού το 2011 στον Ολυμπιακό. Ενδιάμεσα όμως από τις δύο σύντομες Ελληνικές θητείες του είχε καταφέρει να πάρει πρωταθλήματα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το 1998 ήταν στην ομάδα της Μπολόνια που θριάμβευσε στο φάιναλ φορ της Βαρκελώνης κερδίζοντας στον τελικό την ΑΕΚ. Και επτά χρόνια αργότερα ήταν μέλος των πρωταθλητών του ΝΒΑ Σαν Αντόνιο Σπερς.
ΚΑΙ Ο…ΠΑΡΑΛΙΓΟ: Υπάρχει μια τέταρτη πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση που βρέθηκε στο….παραλίγο σε αρκετές περιπτώσεις αλλά δεν τα κατάφερε! Μιλάμε για τον Ρώσο Σάσα Καούν. Όταν η ΤΣΣΚΑ στεφόταν πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2008 παρότι ανήκε στη δύναμη της δεν έπαιζε στην ομάδα. Την ίδια πάνω κάτω εποχή κέρδιζε πρωτάθλημα αλλά στο κολεγιακό με το πανεπιστήμιο του Κάνσας. Αργότερα μέσα στη χρονιά επέστρεψε στη Μόσχα, εντάχθηκε κανονικά στο δυναμικό της ΤΣΣΚΑ και αγωνίσθηκε στην ομάδα μέχρι το 2015. Στο διάστημα αυτής της επταετίας οι Μοσχοβίτες έπαιξαν σε έξι φάιναλ φορ, σε δύο τελικούς αλλά δεν κέρδισε ποτέ το τρόπαιο. Το 2015 μετακόμισε στο ΝΒΑ και ένα χρόνο αργότερα στεφόταν πρωταθλητής με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς!