Οι Σέλτικς έχασαν μια μεγάλη ευκαιρία να κατακτήσουν το 18ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους, όμως στην πραγματικότητα κέρδισαν πολλά περισσότερα μέσα σε μια σεζόν.

«Trust the process», το μότο των Φιλαδέλφεια 76ερς στην προσπάθεια τους να επιστρέψουν στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος. Σε ελεύθερη μετάφραση, «εμπιστευτείτε το πλάνο και την πρόοδο». Αποτυχία τεραστίων διαστάσεων για τους Σίξερς. Μία άλλη ομάδα της Ανατολικής περιφέρειας όμως θα μπορούσε να πει ότι εμπιστευόμενη το δικό της πλάνο, έχει φτάσει ξανά να διεκδικεί το πρωτάθλημα. Ο λόγος για τους Σέλτικς, οι οποίοι μπορεί να μην είπαν ποτέ δημόσια «trust the process», αλλά το ενστερνίστηκαν και αυτό είναι στο τέλος αυτό που μετρά.

Μετά από δώδεκα χρόνια οι «τριφυλλοφόροι» έπαιξαν ξανά σε τελικούς NBA. Το αποτέλεσμα μπορεί να μην ήταν το προσδοκώμενο, ειδικά μετά το προβάδισμα στο ξεκίνημα της σειράς (2-1), αλλά οι Κέλτες κέρδισαν πολύ περισσότερα πράγματα από ότι έχασαν. Οι βάσεις έχουν μπει πλέον σταθερά και το μέλλον μοιάζει να είναι δυσοίωνο για τις υπόλοιπες ομάδες της Ανατολής, οι οποίες θα θελήσουν τα επόμενα χρόνια να βρεθούν στους τελικούς. Οι Σέλτικς θα ξεκινούν από εδώ και πέρα την κούρσα για τους τελικούς από την «πολ ποζίσιον».

Το «know how»

Οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς πήραν το πρωτάθλημα με ηγέτη και MVP τον Κάρι. Μαζί του ένα κράμα εμπειρίας και νιάτων. Τα βασικά στελέχη της ομάδας είχαν ξαναβρεθεί σε παρόμοια θέση. Είχαν ξαναφτάσει σε τελικούς και ήξεραν τις ειδικές συνθήκες αυτών των αγώνων.

Από την άλλη πλευρά, οι Σέλτικς δεν είχαν ούτε έναν παίκτη στο ρόστερ τους με παρουσία σε τελικούς NBA. Οι δύο ηγέτες (Τέιτουμ και Μπράουν) είχαν βρεθεί μια φορά σε τελικούς Ανατολής. Μέχρι εκεί. Πλέον άπαντες στο ρόστερ ξέρουν. Πήραν ένα μάθημα για το μέλλον και δεν θα είναι ξανά ρούκι όταν θα βρεθούν στην ίδια κατάσταση. Τεράστιο ψυχολογικό αβαντάζ να έχεις ξαναβρεθεί σε αυτή την θέση και να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.

Το «διαμάντι» του Στίβενς

Ο Μπραντ Στίβενς είναι στον οργανισμό των Σέλτικς από το 2013. Δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο κατάλληλος για να διαδεχθεί τον Ντάνι Έιντζ, ο οποίος αποσύρθηκε από την θέση του μετά την περσινή σεζόν. Ο Στίβενς άφησε την θέση του προπονητή αναμφίβολα με… μισή καρδιά, γιατί αυτό που έκανε το λάτρευε. Ένας πραγματικός basketball maniac όπως τον αποκαλούσαν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.

Παρόλα αυτά, η αγάπη του για τους Κέλτες τον έκαναν να αποδεχθεί την πρόταση διαδοχής του Έιντζ ως πρόεδρος και να αφήσει τον αγαπημένο του πάγκο. Η επιλογή του Ίμε Ουντόκα ήταν εύκολη για τον Στίβενς αλλά ο κόσμος την υποδέχθηκε με καχυποψία. Πρώτη του δουλειά ως πρώτος προπονητής ήταν άλλωστε, όμως ο Στίβενς ήταν τόσο σίγουρος για τον Αμερικανονιγηριανό κόουτς που δεν φοβήθηκε να του δώσει τα «κλειδιά». Το αποτέλεσμα γνωστό. Ο Ουντόκα οδήγησε τους Σέλτικς στην ρούκι προπονητική του σεζόν στους τελικούς. Κάτι που δηλαδή ο Στίβενς δεν είχε καταφέρει τα προηγούμενα οκτώ χρόνια.

Οι δύο σούπερ σταρ ωρίμασαν

Τα δύο «J». Τζέισον Τέιτουμ και Τζέιλεν Μπράουν. Οι ακρογωνιαίοι λίθοι του οικοδομήματος των Σέλτικς. Δύο All-Star με στοιχεία που αλληλοσυμπληρώνουν ο ένας τον άλλον με ιδανικό τρόπο. Πρώτη τους φορά σε τελικούς, άγχος, πίεση και προσμονή για το πρώτο δαχτυλίδι. Και αν ο Μπράουν πραγματοποίησε εξαιρετική σειρά, ο Τέιτουμ ήταν σκιά του καλού του εαυτού στα περισσότερα παιχνίδια. Η αγκαλιά των δύο στα αποδυτήρια μετά το χαμένο πρωτάθλημα στο 6ο παιχνίδι, τα λέει όλα για το κλίμα που επικρατεί στους 17 φορές πρωταθλητές NBA. Ο Μπράουν θα μπορούσε να είναι εκνευρισμένος με το alter ego του που δεν μπόρεσε να τον βοηθήσει. Θα μπορούσε να πιστεύει ότι εκείνος θα έπρεπε να είναι ο σούπερ σταρ αυτής της ομάδας και όχι να ζει στην… σκιά του Τέιτουμ. Αμ δε. Μια αγκαλιά αρκούσε για να καταλάβει όλος ο κόσμος ότι οι Σέλτικς είναι μια οικογένεια. Και όπως λένε στην Αμερική, οι οικογένειες γράφουν ιστορία.

«The dogs of… Boston»

Εμπνευσμένος ο τίτλος από την σειρά του Netflix, «the dogs of berlin». Τα «σκυλιά» της Βοστώνης λοιπόν, οι πιστοί στρατιώτες της. Οι παίκτες που μπορεί να μην έχουν την «αστερόσκονη» των Τέιτουμ και Μπράουν αλλά δίχως αυτούς οι Κέλτες δεν θα είχαν φτάσει στους τελικούς. Και η λίστα είναι μακρά:

Αλ Χόρφορντ, ο άνθρωπος που αποδεικνύει περίτρανα ότι η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Μάρκους Σμαρτ, ο κορυφαίος αμυντικός του πρωταθλήματος. Ρόμπερτ Γουίλιαμς, ο πιο ανερχόμενος σέντερ του πρωταθλήματος και ας έπαιζε με… ένα πόδι στους τελικούς. Γκραντ Γουίλιαμς, η λίρα εκατό των Σέλτικς στα φετινά πλέι-οφ (ακόμη βλέπει «εφιάλτες» ο Αντετοκούνμπο). Ντέρικ Γουάιτ, η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσε να γίνει μέσα στην χρονιά.

Ποιος μπορεί να πει μετά από αυτά ότι οι Σέλτικς έχασαν φέτος; Μια ομάδα που τον Δεκέμβριο πάλευε να μπει στην 8άδα της Ανατολής και 6 μήνες μετά διεκδίκησε στους τελικούς το 18ο πρωτάθλημα της. Το… ταβάνι είναι ο ουρανός για αυτούς τους Σέλτικς. Τα δαχτυλίδια θα επιστρέψουν (σύντομα) στην… Bean town.