Οι δύο Έλληνες καλαθοσφαιριστές εμφανώς ενθουσιασμένοι μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος με τους Μιλγουόκι Μπάκς μίλησαν για όλους και για όλα.
Αναλυτικά τα όσα είπαν:
Γιάννης: «Ευχαριστώ όλον τον κόσμο που εχουμε παει ΝΒΑ και ζούμε το ονειρο μας. Ήμαστε χαρούμενοι που επιστρέψαμε και βλέπουμε τους φιλους μας. Χαρούμενοι που φέραμε και το κύπελλο μαζι. Επρεπε να περάσουμε μια μεγάλη διαδικασια. Είναι ενα από τα μεγαλύτερα τρόπαια του κόσμου και βρίσκεται στην Ελλάδα. Δεν ξερω για πόσες ημέρες θα βρισκεται εδω αλλα θα το πάμε στα μερη που μεγαλώσαμε, Σεπόλια και Ζωγράφου. Τώρα που το είδαμε πάλι, ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι έχει γινει. Είναι τρομερό».
Ακόμα δεν το έχω πιστέψει. Ολη τη χρονιά προσπαθουσα να μην βλέπω χαϊλαιτ και τα παιχνιδια. Κάθε πρωί ανοιγω τηλεόραση και βλέπω Μιλγουόκι Μπακς, πρωταθλητές. Θέλω να κλάψω; Να Γελάσω; Δεν ξέρω. 75.000 κόσμος έξω από το γήπεδο, γεμάτο γήπεδο σε κάθε ματς. Όλοι φώναζαν bucks in Six. Μόνο που κατάφεραμε και το ζήσουμε τόσο νεοι με αδερδό μου, είναι κάτι απίστευτο. Να βγω σε μπλουζακι δεν με νοιάζει. Ολες οι στιγμές που έζησα στα αποδυτηρια, στο παρκέ, θελω να τις ξαναζήσω με τους συμπαίκτες μου. Κράτησε μόνο ένα βράδυ. Θέλω να να γινόμαστε καλύτεροι ως ομάδα και να είμαστε πεινασμένοι και του χρόνου ώστε να κερδίζουμε. Να ζησουμε πάλι τέτοιες στιγμές με το Μιλγουόκι και με την Εθνική. Χαμηλά το κεφάλι και δουλειά. Είναι εθιστικό αυτό το συναίσθημα. Θέλουμε να γινόμαστε καλύτεροι μαζί με τον Θανάση. Να φτάνουμε στα όρια μας. Θα κάνουμε τρομερά πράγματα στην καριέρα μας έχοντας τον Θεό δίπλα μας».
«Ήταν μια πίστευτη διαδρομη, αλλα είχα ανθρωπους με βοθησαν, με πίστεψαν και με έσπρωξαν να γίνω καλύτερος. Το συναίσθημα να είσαι πρωταθλητής ΝΒΑ είναι εθιστικό. Όμως το καλύτερο συναίσθημα είναι που έγινα πατέρας και θα ξαναγίνω. Δεν το πιάνει το συναίσθημα του ΝΒΑ. Ωστόσο όλη η διαδρομή είναι τρελή. Θα έχουμε το τρόπαιο του ΝΒΑ με τον Θανάση και θα το πηγαίνουμε το όπου θέλουμε. Ολα αυτά που έρχονται, λεφτά, διαφημισεις, τροπαια, είναι μόνο μέσα από τη σκληρη δουλειά. Χωρίς αυτη δεν έρχονται. Δεν ξέρω ποιο ειναι το ταβάνι. Κάθε χρόνο ξεπερνάμε αυτό που κάναμε πέρυσι και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Δεν ξέρω αν θα πάρουμε άλλο πρωτάθλημα. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυριο θα πάω να κάνω προπόνηση. Αυτή είναι η νοοτροπία μας και δεν θα αλλάξει.
«Ο Θανάσης μου βάζει challenge. Μου λέει οτι δεν μπορώ να βάλω μια βολή. Η οικογενεια μου με βοηθαει να βάζω προκλησεις στον εαυτό μου. Με βοήθησε πολύ ο Κόμπι που μου έβαζε προκλήσεις. Θέλω να γινω καλύτερος να βελτιωθώ και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε με χαμόγελο»
«Μακάρι να μπορούσαμε να παίζαμε τώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να μην ήμασταν εδώ. Θέλω να κάνω τη δουλεια μου και να πηγαίνω σπίτι μου και με την οικογενεια μου. Δεν με ενδιαφέρει να ειμαι το πρόσωπο του ΝΒΑ, δεν είμαι Αμερικάνος. Θέλω να είμαι ο Γιάννης και να δουλευω σκληρά. Για την Εθνική μακάρι να είχαμε προκριθεί. Θέλω πολύ να βοηθήσω την Ελλάδα με οποιονδήποτε τρόπο ώστε να κάνουμε κάτι σπουδαίο στο μέλλον. Να έχουμε καλούς παίκτες, καλούς προπονητές, καλό σύστημα και να εκπροσωπήσουμε σωστά τη σημαία. Το επόμενο πράγμα που θέλω πάρα πολύ».
«Έκατσα 1-2 λεπτά με την οικογένεια μου προσπαθώντας να καταλάβω τι έχει γινει. Είναι εθιστικό. Μου αρέσει να παίζω στα πλέι οφ. Οταν η μπάλα είναι βαριά. Όταν παίζω στους τελικούς. Ήξερα οτι υπάρχει πίεση αλλά το διασκέδαζα. Εχω πιεστεί αρκετά σε όλη μου τη ζωή. Είναι λίγο δύσκολο, αλλά βρήκα τον τρόπο και το διασκεδάζω. Μετά σκέφτηκα τι θα γινει μετα; Δεν θα ξαναίξουμε αυριο; Είμαι τοσο χαρουμενος και ενθουσιασμενος που βρίσκομαι στο κορυφαίο επίπεδο, αλλά τωρα πρεπει να το ξανακάνω. Αυτή είναι η επόμενη πρόκληση που βάζω στον εαυτό μου».
«Το να εισαι στο κορυφαίο επίεπδο ειναι δύσκολο. Τα περισσότερα βράδια στο Μιλγουόκι ήμουν μόνο μου με την οικογένειά μου. Είναι βαρύ όλο αυτό που περνάς όταν είσαι αθλητής. Χάρηκα που βγήκε και έκλαψε. Εβγαλε τα συναισθηματα του. Δεν τον ξερω τον Θοδωρή, αλλά μιλήσαμε λίγο στo Instagram. Αυτά τα βάρη δεν πρέπει να τα σηκώνεις μόνος σου. Οπως και ο Καλαϊτζάκης που θα έρθει στους πρωταθλητές Μπακς, πρέπει να τον στηρίξουμε».
Θανάσης: «Δεν το έχω πιστέψει ακόμα. Στο Μιλγουόκι μας φώναζαν ότι είμαστε νικητες και του χρόνου πρέπει να υπερασπιστούμε τον τίτλο μας, ειναι κάτι το απιστευτο. Όταν εισαι μικρο παιδί και βλέπεις στο youtube πανηγυρισμούς και τρόπαια λες μακάρι να πάρω και εγώ μέρος σε κάτι τέτοιο. Το έζησα πέρυσι με τον άλλον μου αδερφό και το ζω και φέτος»
«Δεν ήταν δύσκολο να βλέπω το ματς από το σπίτι. Το πιο δυσκολο δεν ήταν το Game 5 και το Game 6 αλλά ότι δεν ήμουν εκεί να βοηθήσω με οπονδήποτε τρόπο. Όμως τα συναισθήματα που ένιωσα και αυτά που έβλεπα, ήταν απίστευτα. Δεν με πείραξε που δεν ήμουν στους πανηγυρισμούς, αλλά ότι δεν ήμουν εκεί να βοηθήσω. Στο τέλος καταλάβαμε ότι το τρόπαιο θα έμενε στο κτίριο.
«Οταν βλέπεις τους γονείς σου οι οποίοι παλεύουν και ειναι πάντα με ένα χαμόγελο, τότε το αποκτάς. Μένει αυτό. Από το να μην έχεις να φας στο να μην μπορείς να βάλεις μια βολή, δεν ειναι τίποτα. Τη βολή θα τη βάλεις αύριο»
«Τεράστιο συγνώμη σε Θοδωρή απ ‘όλους μας και στον επόμενο Θοδωρή. Δεν γίνεται να σηκώσει μόνος του αυτά τα βάρη. Όλοι είμαστε μαζί του»
