Oι λέξεις μπάσκετ και Ινδονησία μάλλον χωρούν στην ίδια πρόταση, ωστόσο η απόφαση της FIBA να αναθέσει τη συνδιοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Μπάσκετ στην τέταρτη πολυπληθέστερη χώρα στον κόσμο πιθανότατα να είναι σοφή. Τόσο για λόγους μάρκετινγκ (μιλάμε για 277.000.000 πληθυσμό), όσο και για την ανάπτυξη του αθλήματος στην ασιατική χώρα.
Η Ινδονησία δεν ξέρει από… μπάσκετ. Και δεν μπορεί να το κρύψει. Άλλωστε βρίσκεται στην 85η θέση της παγκόσμιας κατάταξης και πίσω από… γίγαντες του αθλήματοςμ όπως η Ινδλια, η Παραγουάη, το Γκουάμ, το Λουξεμβούργο και η Ουγκάντα.
Δεν είναι τυχαίο ότι αν και συνδιοργανώτρια του Mundobasket ΔΕΝ θα εκπροσωπηθεί σε αυτή τη γιορτή του παγκόσμιου μπάσκετ από το αντιπροσωπευτικό της συγκρότημα. Γιατί απλά δεν το… έχουν οι Ινδονήσιοι με την “πορτοκαλί θεά”.
Ακόμα και αν υπήρχε μεγάλη διάθεση από την πλευρά της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μπάσκετ για συμμετοχή της Ινδονησίας, τα αποτελέσματα στην προκριματική φάση ήταν τόσο αποκαρδιωτικά που “έσβησαν” κάθε… όνειρο.
Πίσω και από το… Γκουάμ στην κατάταξη
Η – κατά τ’ άλλα συμπαθέστατη Ινδονησία, βρέθηκε σε όμιλο με το Λίβανο, την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία και μέτρησε έξι ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια! Μάλιστα απέναντι στο Λίβανο “έφαγε” στο κεφάλι 58 πόντους και σημείωσε μόλις 38 (!!), ενώ γνώρισε τη συντριβή ακόμα και από τη Σαουδική Αραβία με ήττα 29 πόντων διαφοράς!
H Iνδονησία είχε και δεύτερη ευκαιρία μέσω του Ασιατικού Κυπέλλου, ωστόσο ηττήθηκε στα προημιτελικά από την Κίνα με το βαρύ 108-58 και έγραψε… ιστορία ως η πρώτη διοργανώτρια που δεν θα συμμετάσχει σε Mundobasket!
Η μοναδική επιτυχία της Ινδονησίας είναι μια τέταρτη θέση στο Ασιατικό Πρωτάθλημα το 1967, ενώ δεν έχει συμμετάσχει ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο και είναι αμφίβολο αν θα το κάνει στο κοντινό μέλλον.
Το πρωτάθλημα της συγκεντρώνει κόσμο και εκεί είναι… υπερδυνάμεις οι Σάτρια Μούντα Περταμίνα και η Στάπακ Τζακάρτα, ενώ “σταρ” του ινδονησιακού μπάσκετ είναι το κολλεγιόπαιδο Ντέρικ Μάικλ Τζαβιέρο, ο πρώτος γηγενής Ινδονήσιος που πήρε υποτροφία για αμερικανικό πανεπιστήμιο (Grand Canyon).
Το νέο γήπεδο που ακόμα δεν είναι έτοιμο
Τα κλειστά γήπεδα στην Ινδονησία είναι λίγα και μικρής χωρητικότητας. Γι’ αυτό το λόγο η Κυβέρνηση της χώρας προχώρησε στην κατασκευή ενός νέου μεγάλου κλειστού γηπέδου, του Indonesia Arena, το οποίο θα έχει χωρητικότητα 16.500 θεατών και θα φιλοξενήσει αρχικά τους αγώνες του 7ου (Ιράν, Ισπανία, Ακτή Ελεφαντοστού, Βραζιλία) και του 8ου ομίλου (Καναδάς, Λετονία, Λίβανος, Γαλλία). Μόνο που υπάρχει ένα μικρό… προβληματάκι, καθώς το κλειστό δεν είναι ακόμα έτοιμο και αναμένεται εντός του Ιουνίου να ανοίξει τις πύλες του. Αν όλα πάνε καλά…