Από τον Ντέτλεφ Σρέμπφ στην δεκαετία του ’80, τον αείμνηστο Κρίστιαν Βέλπ που στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ του ’93 και τον… «ασημένιο», Ντίρκ Νοβίτσκι στο ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 2005, στον Ντένις Σρόντερ, τον Φράνζ Βάγκνερ και τον Ντάνιελ Τάις.
Οι Γερμανοί…ξανάρχονται δυναμικά στο ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 2002. Είναι οι οικοδεσπότες της διοργάνωσης, μετά από 29 χρόνια και έχουν θέσει ως στόχο να ανέβουν σε ένα από τα τρία σκαλοπάτια του βάθρου.
Το πρώτο εμπόδιο τους, ήταν το Μαυροβούνιο στην φάση των «16» που ξεπέρασαν με ευκολία. Αύριο (13/9) το βράδυ, η Εθνική Ελλάδας θα παραταχθεί απέναντι στα «πάντσερ» και θα έχει την τέταρτη, κατά σειρά, ευκαιρία και πρόκληση να «σπάσει» την παράδοση της τελευταίας 11ετίας στα ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 2011, 2015 και 2017 για να βρεθεί ένα βήμα, μακριά από το βάθρο των μεταλλίων. Να αφήσει πίσω της, δηλαδή, την 5η θέση της…παρηγοριάς που κατέκτησε το 2015 και το 2017 και να επιστρέψει με πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Οι Γερμανοί θυμούνται και θέλουν να αναβιώσουν στην γερμανική πρωτεύουσα, τις στιγμές του Μονάχου, πριν από 29 χρόνια, όταν κατέκτησαν το μοναδικό χρυσό μετάλλιο της ιστορίας τους (71-70 την Ρωσία στον τελικό), με το καλάθι και την εύστοχη βολή του ΜVP της διοργάνωσης και μετέπειτα σέντερ του Ολυμπιακού, Κρίστιαν Βέλπ που απεβίωσε ξαφνικά, τον Μάρτιο του 2015, σε ηλικία, μόλις, 51 ετών.
Σε εκείνο το ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ που ήταν το πρώτο, μετά την διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της Σοβιετικής Ένωσης, η ελληνική ομάδα είχε προκριθεί στην ημιτελική φάση, με «ήρωα» τον Παναγιώτη Φασούλα, ο οποίος ύστερα από την δεύτερη άστοχη βολή του Παταβούκα στα 2’’ (ισοφάρισε με την πρώτη σε 59-59), «άρπαξε» το επιθετικό ριμπάουντ και πέτυχε το νικητήριο καλάθι.
Την επόμενη ημέρα (2/7), όμως, απέναντι στην «Νατσιονάλμανσαφτ» που είχε προπονητή τον 44χρονο τότε, Σβέτισλαβ Πέσιτς, οποίος επέστρεψε ήδη στο Βελιγράδι, μετά τον αποκλεισμό-σοκ της Σερβίας, χθες (11/9), από την Ιταλία, η Εθνική ομάδα ηττήθηκε (73-76), παρά τους 23 πόντους του Φάνη Χριστοδούλου και ενώ ο Βέλπ είχε πετύχει 15.
Και αν τότε, η Γερμανία απέκλεισε την «επίσημη αγαπημένη», ένα βήμα πριν από τον τελικό, οκτώ χρόνια αργότερα, στην Αττάλεια και στο ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 2001, επανέλαβε το ίδιο στον αγώνα νοκ-αουτ της φάσης των «16» και στην ανατολή του «άστρου» του Ντίρκ Νοβίτσκι.
«Χάσαμε από ένα πικ εν ρολ του Πέσιτς με τον Νοβίτσκι που έκαναν 15 φορές στο δεύτερο ημίχρονο και δεν μπορούσαμε να το διαβάσουμε για να το σταματούσαμε… Κρίμα η τόσο καλή αρχή στο παιχνίδι» έλεγε ο τότε τεχνικός σύμβουλος της Εθνικής, Γιάννης Ιωαννίδης και ενώ ο πρώτος προπονητής, Κώστας Πετρόπουλος κάπνιζε το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο και εκείνη η διοργάνωση ήταν η τελευταία του στον πάγκο της Εθνικής. Ο Νοβίτσκι είχε 25 πόντους και 15 ριμπάουντ, ο Σιγάλας πέτυχε 23 και 17 ο Παπαλουκάς.
Η ελληνική «εκδίκηση» είχε χρυσό χρώμα, μετά από τέσσερα χρόνια, στο Βελιγράδι και στο ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 2005. Στον τελικό, ο σπουδαίος Νοβίτσκι, δεν μπορούσε να νικήσει…μόνος του, την Εθνική ομάδα. Δυο λεπτά πριν από την λήξη του τελικού και ενώ το αποτέλεσμα (78-62) είχε κριθεί, υποκλίθηκε στην ελληνική ανωτερότητα και αποθεώθηκε από τους θεατές για την υπερπροσπάθεια που είχε κάνει να φτάσει η Γερμανία στην κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου.
Ελλάδα και Γερμανία ήταν αντιμέτωπες στον όμιλο του Ολυμπιακού τουρνουά 2008, στο Πεκίνο και στην φάση των «16» του ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ 2009. Δυο ελληνικές νίκες με επαγγελματικό τρόπο και ενώ ο Νοβίτσκι δεν είχε ενισχύσει την εθνική ομάδα του.
Στο παρόν, η Εθνική θα δώσει τον δεύτερο «τελικό» της στο Βερολίνο. Οι Τσέχοι ήταν δύσκολο εμπόδιο, οι Γερμανοί θα είναι ακόμα υψηλότερο, αλλά όχι αξεπέραστο. Οι τρείς ΝBAers παίκτες (ο Βάγκνερ είναι τραυματίας και αμφίβολος να παίξει) που διαθέτουν και το «βάθος» επιλογών από τον πάγκο σε συνδυασμό με την συμπαράσταση των Βερολινέζων φιλάθλων, προμηνύουν ένα παιχνίδι μέγιστης μαχητικότητας, πείσματος, θέλησης, αλλά και καθαρής σκέψης.
Η Εθνική, μετά την ήττα-αποκλεισμό της Σερβίας, είναι η μοναδική αήττητη ομάδα στο ΕΥΡΩΜΠΑΣΚΕΤ (6-0) και οι Γερμανοί “τρέχουν” ρεκόρ 5 νικών και μίας ήττας από την Σλοβενία του Ντόντσιτς στον όμιλο της Κολωνίας.
Είναι ωραίο να αποκλείεις τους οικοδεσπότες της διοργάνωσης και να ακούγεται στο «αουφίντερζεν»…