Το αν ο Γιάννης Αντετοκούμπο θα ήταν εκ των πρωταγωνιστών σ’αυτό το Ευρωμπάσκετ ήταν “φραγμένο” που λένε και στο στοίχημα.
Ο ίδιος, αλλά και ο Δημήτρης Ιτούδης ήξεραν πως οι αντίπαλοι της Ελληνικής ομάδας δεν θα είχαν και πολλούς καθαρά αγωνιστικούς τρόπους για να σταματήσουν τον σούπερ σταρ της Ελλάδας.
Η αλήθεια είναι πως τον Γιάννη δεν έχεις και πολλούς τρόπους να τον σταματήσεις, αλλά από το σκληρό, στο αντιαθλητικό παιχνίδι, δεν υπάρχει μεγάλη απόσταση.
Κροάτες, Ιταλοί, Ουκρανοί και Εσθονοί έπαιζαν άμυνα σε όλους και ξύλο στον Γιάννη.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που έβλεπες της βιαιότητα των φάουλ στον Γιάννη και ήσουν σίγουρος πως θα υπάρξει ένταση, φώναζες εσύ που κοιτούσες από την τηλεόραση και σταματούσες γιατί απλά έβλεπες πως ο Πρωταθλητής ΝΒΑ παρέμενε απόλυτα ήρεμος. Καμία αντίδραση. Έπαιρνε βαθιές ανάσες, σκούπιζε τον ιδρώτα του και ετοιμαζόταν για τη συνέχεια του αγώνα. Trash talking από παίκτες που προσπαθούσαν να σπάσουν την ηρεμία του, να του χαλάσουν την αυτοσυγκέντρωση μα έπεφταν πάνω σε τοίχο. Τίποτα δεν χάλαγε την ηρεμία του.
Μόνο πείσμα για να κερδίσει η ομάδα γέμιζε και έβγαζε φάσεις που θύμιζαν τα μαγικά που κάνει με τους Μπακς.
Τα μαρκαρίσματα έκαναν… παρέλαση κάθε φορά που ο MVP επιχειρούσε μία ακόμα προσπάθεια. Με το ένα χέρι, με τα δύο χέρια, τράβαγαν τη φανέλα του και πάλι στα χέρια του, στους ώμους μέχρι και στον λαιμό, στην μπάλα πάντως… τίποτα.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που συμπαίκτες του Γιάννη ήταν εκείνοι που… ανέβαζαν παλμούς μετά από κάποιο σκληρό μαρκάρισμα, το έβλεπες στις αντιδράσεις τους, στην κίνηση του σώματος τους πως ήταν έτοιμοι να υπερασπιστούν τον συμπαίκτης τους, τον ηγέτης τους. Όμως και πάλι έμπαινε στοπ από την ηρεμία που έβγαζε ο Γιάννης, κάτι σαν “παιδιά, δεν υπάρχει λόγος για ένταση, αφήστε τους και απλά δώστε μου τη μπάλα”.
Έχει δουλέψει πνευματικά όσο λίγοι
Ο Γιάννης αυτό το έχει δουλέψει πολύ. Έχεις “ξοδέψει” πάρα πολλές ώρες για να ηρεμήσει και να καθαρίσει το πνεύμα του πριν τους αγώνες. Συμβιβάστηκε με τον τρόπο που τον παίζουν άμυνα και έψαξε να βρει την λύση ώστε να μην τον χαλάει, ίσα, ίσα, να τον φτιάχνει κιόλας.
Ήρεμος, πάντα όρθιος, κοιτώντας μπροστά, με καθαρό βλέμμα και γεμάτος αυτοπεποίθηση, αυτή είναι η απάντηση του σε κάθε άμυνα που απέχει από την σκληρή και φλερτάρει με την βίαιη, με την αντιαθλητική.
Αυτή η ωριμότητα του Γιάννη, αυτή η… πίστα που πέρασε και βρίσκεται πλέον θα πρέπει να διδάσκεται στις ακαδημίες μπάσκετ και όχι μόνο. Να δείχνουν στα παιδιά όχι μόνο πως συντρίβει κάθε αντίπαλο, αλλά πως παραμένει ψύχραιμος και συγκεντρωμένος παρά το γεγονός πως ξέρει πως οι αντίπαλοι του κάνουν τα πάντα για το αντίθετο.
Είναι τεράστιο κέρδος για τον ίδιο και φυσικά για την Εθνική ομάδα, που βλέπει έναν Γιάννη σωματικά και κυρίως πνευματικά έτοιμο να την οδηγήσει όσο πιο ψηλά μπορεί.