Δώδεκα δευτερόλεπτά για το φινάλε στο Φόρουμ, σκορ 86-82 για την Εθνική. Τα κύτταρα του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι κορεσμένα σε αδρεναλίνη, ενεργοποιώντας κάθε μυϊκή ίνα στο κορμί του. Έχει μόλις κόψει τον Ζούμπατς, έχει τελειώσει την αριστουργηματική λόμπα του Καλάθη με τερατώδες ανάποδο κάρφωμα, γιατί μπορεί. Βρίσκεται κάτω από την ελληνική στεφάνη.
Ο Τζεϊλίν Σμιθ έχει ακροβολιστεί στη γωνία και η μπάλα ταξιδεύει για τα χέρια του: έχει βάλει ήδη τέσσερα τρίποντα και είναι έτοιμος να συντηρήσει την αγωνία μειώνοντας στον ένα πόντο. Κανένας δεν είναι στο βεληνεκές του.
Κανένας φυσιολογικός δηλαδή. Γιατί τα φρικιά δεν μετράνε.
Ο MVP ούτε που σκέφτηκε να παρατήσει τη χαμένη φάση και να συγκεντρωθεί στο ριμπάουντ. Έτρεξε. Τεντώθηκε. Συνάντησε τη μπάλα. Με κάποιο παρανοϊκό τρόπο η συνέχεια τον βρήκε στην απέναντι πλευρά, απέναντι στον εμβρόντητο Μάριο Χεζόνια. Ξέρετε, εκείνον που είχε τη φαεινή ιδέα να περάσει από πάνω του πριν κάτι χρόνια στη Νέα Υόρκη.
Karma is a bitch.
GIANNIS 🤯
— #EuroBasket 2022 (@EuroBasket) September 2, 2022
That’s the tweet…#EuroBasket x #BringTheNoise pic.twitter.com/GEaYrJrpHM
Καλάθι και φάουλ, γιατί δεν γίνεται αλλιώς με αυτόν τον τύπο. Η FIBA πέτυχε διάνα με το tweet.
“The inevitable one”. «Ο αναπόφευκτος».
The Inevitable One. 🇬🇷
— #EuroBasket 2022 (@EuroBasket) September 2, 2022
The Greek Freak goes for 27 PTS | 11 REB | 6 AST in his first #EuroBasket game since 2015! #BringTheNoise pic.twitter.com/8Yd8nduk15
Μπείτε για λίγο στη θέση των αντιπάλων. Τον έχετε αντιμετωπίσει σωστά, έχετε γεμίσει κορμιά τον κεντρικό διάδρομο, έχετε χρησιμοποιήσει σωστά τη ζώνη. Μέχρι το τελευταίο λεπτό χάνει δύο σουτ για κάθε εύστοχο (7/22). Το σχέδιο δουλεύει, ο Σίμον και ο Σμιθ έχουν γυρίσει τούμπα το ματς απέναντι στην στατική ελληνική επίθεση. Έχετε αντέξει και την 20άρα του διαστημικού Ντόρσεϊ στο πρώτο ημίχρονο. Και ξαφνικά σας πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι.
Όλα αυτά χωρίς σέντερ και με άλλους δύο να ψάχνουν ρυθμό. Όχι κι άσχημα, ειδικά από τη στιγμή που ο Αγραβάνης επέστρεψε πάνω στην ώρα σε θετικές εμφανίσεις. Ο Ιτούδης θα συνεχίσει τα ταχύρρυθμα μαθήματα «τι κάνουμε απέναντι στη ζώνη» και θα κοιτάξει να σφίξει τα παξιμάδια της άμυνας που έβαλε τις βάσεις της νίκης. Αύριο ο Ποτζέκο δεν αποκλείεται να ξεκινήσει με ζώνη, κυνικά όσο κι ο Μακιαβέλι.
Αλλά το αύριο είναι για αύριο.
Για τώρα, ένα φιλί στη φανέλα για καληνύχτα.
