Οι επιδόσεις του Γιώργου Παπαγιάννη κατά την τρέχουσα σεζόν φτάνουν και περισσεύουν για να συμπεριληφθεί ο σέντερ του Παναθηναϊκού στη λίστα των κορυφαίων μπλοκέρ στην ιστορία της Ευρωλίγκας.
Αφήνοντας στην άκρη της δύο πρώτες σεζόν της διοργάνωσης (όταν δηλαδή τα παιχνίδια ήταν αισθητά λιγότερα σε αριθμό), υπάρχουν μόλις τέσσερις παίκτες των οποίων οι επιδόσεις σε μία σεζόν στη συγκεκριμένη στατιστική κατηγορία ξεπερνούν τη φετινή του 23χρονου Έλληνα ψηλού.
Όπως θα δείτε στη σχετική λίστα, για να συναντήσουμε τους δύο σέντερ που τον νικούν… στα κλάσματα (Ντ. Λαβρίνοβιτς, Ο. Ασίκ), πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο δύο δεκαετίες πίσω. Όσο για τις δύο κορυφαίες θέσεις, εκεί συναντάμε το “τέρας” των 221 εκατοστών που ονομάζεται Έντι Ταβάρες και τον πληρέστερο Αμερικανό ψηλό στη σύγχρονη ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, Έκπε Γιούντο. Τον MVP του φάιναλ φορ του 2017, που είναι και ο μοναδικός ο οποίος έχει κατορθώσει να “γράψει” πάνω από δύο κοψίματα κατά μέσο όρο σε δύο διαφορετικές σεζόν. Εκλεκτή η παρέα του Γιώργου Παπαγιάννη, δεν συμφωνείτε;
Παίκτης Ομάδα Σεζόν Κοψίματα
Ε. Γιούντο Φενέρ 2015-16 2.26
Ε. Γιούντο Φενέρ 2016-17 2.19
Ε. Ταβάρες Ρεάλ 2019-20 2.18
Ντ. Λαβρίνοβιτς Ζαλγκίρις 2005-06 2.10
Ο. Ασίκ Φενέρ 2007-08 2.07
Γ. Παπαγιάννης ΠΑΟ 2020-21 1.95
Α. Κιριλένκο ΤΣΣΚΑ 2011-12 1.94
Σ. Τζέιμς Μακάμπι 2012-13 1.93
Α.Παραχούσκι Νίζνι 2014-15 1.91
Στ. Λάσμε ΠΑΟ 2012-13 1.86
-
Μίνιμουμ 15 αγώνες τη σεζόν
Αυτό που καθιστά το επίτευγμα του διεθνή σέντερ ακόμα πιο σημαντικό είναι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν στην άμυνα. Ο πρώτος “δεινόσαυρος” που έκανε θραύση στην άμυνα με αλλαγές στην Ευρωλίγκα ήταν ο Νικολά Μιλουτίνοφ, τον οποίο ο Γιάννης Σφαιρόπουλος εκπαίδευε επί δύο σεζόν, μέχρι να τον δει να περιορίζει για παράδειγμα τον Λούκα Ντόντσιτς, στη νίκη του Ολυμπιακού τον Φλεβάρη του 2018 μέσα στη Μαδρίτη.
Αφενός ο Μιλουτίνοφ είναι 3-4 πόντους κοντύτερος σε σχέση με τον Παπαγιάννη, ο οποίος αγγίζει τα 2.20μ., αφετέρου ο νυν παίκτης της ΤΣΣΚΑ ουδέποτε ήταν τόσο ικανός στα κοψίματα. Αυτό λοιπόν που καθιστά την επίδοση του σέντερ του Παναθηναϊκού ξεχωριστή είναι το εξής:
Φέτος κατάφερε να διπλασιάσει την επίδοσή του στα μπλοκ (πέρσι είχε “μόλις” 25 σε 27 παιχνίδια, φέτος έχει ήδη 41 σε 21), παρότι πλέον καλείται να μαρκάρει συνεχώς κάποιον κοντύτερο παίκτη στην περιφέρεια. Η έρευνα των εξειδικευμένων στα analytics ανθρώπων του newstats.eu δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας: φέτος παρατηρείται αύξηση της τάξεως του 4% στα κοψίματα πάνω σε γκαρντ (με πολλά εξ αυτών να καταγράφονται στην περιφέρεια ή σε μεσαία απόσταση), την ίδια ώρα που ναι μεν υπάρχει μια μικρή ποσοστιαία υποχώρηση στα μπλοκ πάνω σε ψηλούς (0,8%), με τις διαφορές όμως σε απόλυτα νούμερα να είναι χαοτικές. Σε τέτοιο βαθμό, που μπορούμε με σχετική ασφάλεια να υποστηρίξουμε το εξής:
Ουδείς σέντερ-“τερματοφύλακας” έχει (ή είχε παλαιότερα) αυτό το εύρος δραστηριότητας στο παρκέ όσον αφορά τα μπλοκ. Είτε δηλαδή καλείται να μαρκάρει στα επτά μέτρα από το καλάθι, είτε σε μεσαία απόσταση, είτε ακριβώς κάτω από τη στεφάνη. Όχι μόνο ο (επίσης “δεινόσαυρος”) Ταβάρες, που αρέσκεται να “ναρκοθετεί” (καλύτερα από τον καθένα) την περιοχή από τα τρία μέτρα και μέσα, αλλά ούτε καν ο μέγας Γιούντο!
