Από το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Εφές δεν είναι εύκολο να βγει ένα “ματς – απ” το οποίο μπορεί κάποιος να εστιάσει και να το κρίνει ως το “κομβικό” σημείο της αναμέτρησης. Σε θεωρητικό επίπεδο η Εφές είναι μια ομάδα με πιο υψηλό επίπεδο ρόστερ από την ελληνική ομάδα. Διαθέτει παίκτες που μόλις πέρσι, έφτασαν στον τελικό της διοργάνωσης, έχει χημεία, αθλητική ενέργεια και φυσικά πλούσιο ταλέντο.
Κατά μία προσέγγιση ο τρόπος που την κέρδισε ο Παναθηναϊκός την περασμένη εβδομάδα ίσως και να αποτελεί έναν, κάποιον “μπούσουλα”. Μόνο με τακτική κι έδρα οι “ερυθρόλευκοι” μπορούν να πάρουν κάτι καλό από αυτό το ματς.
Επιθετικά έχει δύο βασικούς άξονες τον Λάρκιν και τον Μίτσιτς. Ο δεύτερος στα εκτός έδρας παιχνίδια δεν είναι σπάνιο να βγει εκτός ρυθμού, ο Αμερικάνος όμως, είναι μια πραγματική καλαθομηχανή. Άρα το πως θα προσεγγίσει ο Κεστούτις Κεμζούρα το μαρκάρισμά του είναι ίσως και το πιο κομβικό σημείο.
Ο Τσέρι, ο Κόνιαρης και πολύ πιθανόν ο Παπανικολάου έχουν δουλίτσα απόψε. Ο Λιθουανός πριν από οτιδήποτε άλλο πρέπει να πείσει τους παίκτες του πως οι προσωπικές μάχες στην άμυνα ίσως είναι και το πιο μεγάλο στοίχημα στο ματς με την Έφες. Αρχικά είναι θέμα εγωισμού κι έπειτα έρχεται η τακτική προσέγγιση.
Με τον Παναθηναϊκό ο Λάρκιν πέτυχε αρκετούς πόντους (28), όμως ο Καλάθης με ένα επιθετικό over play σε όλο το γήπεδο, κατάφερε να αφήσει τον Αμερικάνο εκτός ομαδικής τακτικής. Ο Λάρκιν για να σκοράρει αναγκάστηκε να πάει σε προσωπικές ενέργειες, με αποτέλεσμα όλη η υπόλοιπη ομάδα να μην βρει ποτέ ρυθμό κι απλά να τον παρακολουθεί.
Κάτι ανάλογο χρειάζεται και σήμερα ο Ολυμπιακός. Δεν είναι το θέμα αν ο Τσέρι, ο Κόνιαρης, ή ο Παπανικολάου τον κρατήσουν χαμηλά σε πόντους. Το πιο βασικό είναι να τον αποκόψουν από το υπόλοιπο σύνολο, να τον βγάλουν εκτός συστήματος κι όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν.