Λίγο πριν αντιμετωπίσει για πρώτη φορά τον Ολυμπιακό μετά την αποχώρηση του, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μίλησε στον Χρήστο Καούρη για τα συναισθήματα πριν την επιστροφή στο Σ.Ε.Φ, το σημερινό ντέρμπι, την φετινή Μακάμπι και πολλά άλλα.
Κόουτς, επιστροφή στο γήπεδο στο οποίο έζησες μεγάλες στιγμές. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, είχες αρκετό χρόνο για να προετοιμαστείς. Τι σκέφτεσαι για το πρώτο σου παιχνίδι απέναντι στον Ολυμπιακό μετά την αποχώρησή σου;
Εντάξει, είναι ένα ιδιαίτερο παιχνίδι για μένα. Σίγουρα με τον Ολυμπιακό έζησα πολλά, πολλές στιγμές ωραίες, όμορφες, αλλά και άσχημες και δύσκολες. Έζησα καταστάσεις που με έφεραν πιο κοντά με ανθρώπους της ομάδας, με παίκτες… Αυτό το παιχνίδι είναι διαφορετικό από κάποιο άλλο, σίγουρα όμως όταν μπαίνεις στο γήπεδο αυτοσυγκεντρώνεσαι στο στόχο σου, που δεν είναι άλλο από την καλύτερη προετοιμασία της ομάδας και το να παίξει αυτή όσο καλύτερα μπορεί, να βοηθήσει την ομάδα σου να κερδίσει το παιχνίδι.
Το χειροκρότημα που θα έρθει αύριο τι θα σημαίνει για σένα;
Νομίζω ότι όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στον Ολυμπιακό δούλεψα όσο πιο πολύ μπορούσα, με όλες μου τις δυνάμεις για να κερδίσουμε τίτλους, να φέρουμε την ομάδα ψηλά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι κάναμε κάποια πράγματα πολύ σημαντικά και πιστεύω πως το χειροκρότημα, αν και εφόσον έρθει, θα είναι αναγνώριση σε αυτά που προσέφερα κι εγώ στην ομάδα.
Αγωνιστικά, η Μακάμπι έρχεται από μια μεγάλη νίκη (σ.σ απέναντι στη Φενέρ) και ο Ολυμπιακός από μια απροσδόκητα μεγάλη νίκη (σ.σ ΤΣΣΚΑ). Από την άλλη οι ιδιομορφίες της «διαβολοβδομάδας» υπάρχουν, ειδικά το δεύτερο παιχνίδι όταν έχει προηγηθεί ένα σημαντικό παιχνίδι νωρίτερα. Οι ομάδες «αδειάζουν» λίγο, σωματικά και ψυχολογικά. Πως «παντρεύονται» όλα αυτά και τι περιμένεις να συμβεί αύριο;
Σίγουρα το δεύτερο παιχνίδι σε σχέση με το πρώτο στη διαβολοβδομάδα είναι ένα παιχνίδι ειδικής διαχείρισης και σε θέμα ενέργειας και σε θέμα πνευματικής ετοιμότητας. Νομίζω ότι θα μετρήσει πολύ η συγκέντρωση και η προσήλωση, αλλά και η διάθεση και η ενέργεια που θα δείξουν οι ομάδες. Εμείς προσπαθούμε να ετοιμάσουμε τους παίκτες προς αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχουν κάποιοι παίκτες που είναι έμπειροι και έχουν παίξει τέτοια παιχνίδια, αλλά και πολλοί άλλοι που θα παίξουν πρώτη φορά σε αυτή την κατάσταση, άρα κάθε εμπειρία που θα πάρουμε θα μας βοηθήσει στη συνέχεια.
Είμαστε γενικά μια καινούρια ομάδα, με παίκτες που ήρθαν από το ΝΒΑ και πρέπει να προσαρμοστούν στα ευρωπαϊκά δεδομένα, έχουμε άλλους που δεν ήρθαν από το ΝΒΑ αλλά παίζουν για πρώτη φορά στο επίπεδο της Ευρωλίγκας, άρα θέλουμε κάποιο χρόνο και όσο περνάει ο καιρός πιστεύω θα είμαστε καλύτεροι. Νομίζω ότι αυτό το πρώτο back to back παιχνίδι είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να πάρουμε εμπειρίες, να κάνουμε το καλύτερο δυνατό απέναντι στον Ολυμπιακό και ότι και να γίνει να χρησιμοποιήσουμε αυτό το διήμερο για τα επόμενα που θα έρθουν.
Η Μακάμπι δείχνει πολύ σκληρή, έχει την τρίτη καλύτερη άμυνα, μετρά τρεις σερί νίκες και μια ήττα στη Μαδρίτη στο σουτ. Είσαι ευχαριστημένος, τηρουμένων των αναλογιών, από την πρόοδο και την εξέλιξη της ομάδας σου;
Ναι, είμαι πολύ ικανοποιημένος γιατί όπως είπα είμαστε μια καινούρια ομάδα. Τα πρώτα δύο παιχνίδια που παίξαμε ήταν εκτός έδρας, χάσαμε ένα ματς στο σουτ και στο πρώτο παιχνίδι επιστρέψαμε από τους 16 πόντους, φέραμε το παιχνίδι στους 4 και χάσαμε ένα ελεύθερο τρίποντο 3 λεπτά πριν το τέλος, το οποίο αν έμπαινε ίσως άλλαζε η μορφή του αγώνα. Θεωρώ ότι δουλεύοντας σε αυτά τα παιχνίδια βελτιωθήκαμε. Κάναμε καλή εμφάνιση με τον Ερυθρό Αστέρα αλλά στο τέλος κινδυνεύσαμε να χάσουμε το παιχνίδι το οποίο πήγε στην παράταση, μαθαίνουμε από όλα αυτά τα παιχνίδια, χτίζουμε την ταυτότητά μας και σκληραγωγούμαστε σαν ομάδα και μαθαίνουμε πώς να κερδίζουμε τα δύσκολα και κρίσιμα παιχνίδια. Πιστεύω ότι όσο θα περνάει ο καιρός θα γινόμαστε καλύτεροι.
Περιμένω και από άλλους παίκτες να βγουν μπροστά και να βοηθήσουν, όσο προσαρμόζονται, τόσο καλύτερα θα παίζουν. Έτσι θα δημιουργήσουμε ένα ακόμα πιο δυνατό σύνολο στο οποίο παίξαμε με μια κατεξοχήν ομάδα Final-4, για την οποία δεν έχει σημασία ότι βρίσκεται σε κακό μομέντουμ, είναι πάντα η Φενέρ, μια ομάδα που έχει ποιότητα και αν δεν παίξεις καλά δεν μπορείς να την κερδίσεις.
Είναι εύκολο να κάνεις σκάουτινγκ στον Ολυμπιακό αυτή την εποχή; Τίποτα δεν φαίνεται να είναι σταθερό σε αυτόν. Άλλαξε ο προπονητής, υπήρξαν φυσιολογικά σκαμπανεβάσματα αμέσως μετά, υπάρχουν δύο νέοι παίκτες και άλλοι που ενδεχομένως να μην αγωνιστούν αφού αντιμετωπίζουν προβλήματα. Τι λες για τον Ολυμπιακό ο οποίος με όλα αυτά, κέρδισε στη Μόσχα;
Σίγουρα ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει. Στο τελευταίο παιχνίδι για παράδειγμα είχε ένα διαφορετικό στυλ μπάσκετ. Ασφαλώς ο Σπανούλης είναι ο ηγέτης της ομάδας, μαζί με τον Πρίντεζη. Ο Μιλουτίνοφ είναι μια πολύ μεγάλη σταθερά, ενώ η απουσία του Παπανικολάου θα στερήσει από την ομάδα την ενέργεια, την διάθεση του στην άμυνα και στο ανοιχτό γήπεδο. Όμως ειδικά χθες είδαμε ότι και οι ξένοι παίκτες του Ολυμπιακού μπήκαν στην εξίσωση και έπαιξαν πολύ καλά. Έδειξαν ότι έχουν την ποιότητα και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο πως θα τους αντιμετωπίσουμε.
Θεωρώ ότι οι ξένοι του Ολυμπιακού αρχίζουν να μπαίνουν όλο και περισσότερο στην νοοτροπία και στην φιλοσοφία του προπονητή, φάνηκε αυτό. Στο κομμάτι των δύο παικτών που μπήκαν στην ομάδα, θα δούμε αν θα παίξουν, εμείς έχουμε προετοιμαστεί για όλους. Ασφαλώς για τους δύο νέους το σκάουτινγκ είναι ατομικό. Συνολικά έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια ομάδα πολύ ικανή, ιδιαίτερα εδώ στο ΣΕΦ, να παίξει άλλο ένα καλό παιχνίδι όπως αυτό της Μόσχας.
Έχουν έρθει πολλοί και καλοί παίκτες φέτος στην Μακάμπι, αλλά δεν μπορώ να μην ξεχωρίσω την επίδραση του Όμρι Κάσπι. Φαίνεται ξεχωριστός. Δεν είναοι μόνο οι 13 πόντοι, τα 6 ριμπάουντ, τα 2 κλεψίματα, αλλά η συνολική ηγετική παρουσία ενός γηγενή παίκτη που φαίνεται πως σημαίνει πολλά για την ομάδα, σαν να κολλάνε όλοι γύρω του. Κάνω λάθος;
Όχι, είναι σωστό αυτό. Ο Κάσπι ήταν μια επιλογή που όταν προέκυψε τόσο εγώ, όσο και όλοι στην ομάδα ήμασταν ιδιαίτερα θετικοί στο να κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για να έρθει, γιατί πιστεύαμε ότι θα δώσει αυτό το κάτι παραπάνω που έλειπε από την ομάδα τόσα χρόνια. Τι είναι αυτό το κάτι παραπάνω: πρώτα από όλα έχει την ποιότητα και την εμπειρία να παίξει μεγάλα και δύσκολα παιχνίδια. Δεύτερον έχει την αναγνώριση και από τους Ισραηλινούς, και από τους Αμερικανούς παίκτες. Οι πρώτοι γιατί ήταν ο πρώτος Ισραηλινός που έπαιξε στο ΝΒΑ και οι Αμερικάνοι γιατί τον έβλεπαν να παίζει εκεί 10 χρόνια.
Η έλευση του στην ομάδα φέρνει μια ηγετική προσωπικότητα στα αποδυτήρια που δίνει το κάτι έξτρα, και πνευματικά, και αγωνιστικά. Όσον αφορά το ότι είναι γηγενής, εγώ όταν πήγα στην Μακάμπι πέρσι προσπάθησα να προωθήσω τα νέα παιδιά. Και τον Ζούσμαν, και τον Ντένι Άβντιγια φέτος και να δημιουργήσω μαζί τους παλιότερους Ισραηλινούς παίκτες όπως ο Ντι Μπαρτολομέο και ο Κοέν και με την έλευση του Κάσπι έναν κορμό από Ισραηλινούς. Νομίζω ότι σαν ομάδα του Ισραήλ πρέπει να έχουμε έναν κορμό από γηγενείς παίκτες, η οποίοι θα είναι η βάση της ομάδας για να μπορέσει αυτός να δέσει με τους αξιόλογους ξένους που έχουμε προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ισχυρό σύνολο.
Μου δίνεις μια καταπληκτική πάσα, γιατί ήθελα να μιλήσουμε για τους δύο μικρούς. Βλέπω να παίζει ένας 21χρονος φόργουορντ (σ.σ Ζούσμαν) και άλλος ένας 18 ετών (Άβντιγια). Καταπληκτικά ταλέντα, ναι, αλλά θα έβγαζε περισσότερο νόημα αν τους προωθούσε ένας γηγενής προπονητής. Εδώ που τα λέμε, ένας ξένος προπονητής σπανίως ρισκάρει τη δουλειά του και το μέλλον του χρησιμοποιώντας νεαρούς.
Σωστό είναι αυτό. Εγώ όμως έχω μάθει να δουλεύω έτσι, σε όλες τις ομάδες που ήμουν δούλευα και καθιέρωνα νέους παίκτες. Για παράδειγμα στον ΠΑΟΚ έβαλα τον Βασιλειάδη να παίξει όταν ήταν 18 χρονών. Ο Βασιλόπουλος, ο Μαυροκεφαλίδης ήταν 18 χρονών και τους προωθήσαμε στην πρώτη ομάδα, όπως και τον Γιώργο Αποστολίδη. Όταν ήμουν βοηθός στον Ολυμπιακό, ο Πρίντεζης ήταν 20 χρονών, ο κόουτς Καζλάουσκας έλειπε στην Κίνα και του είπα στην προετοιμασία «κάνε προπόνηση και θα παίξεις», και πραγματικά εκείνη τη χρονιά πήρε μπρος η καριέρα του.
Στον Κολοσσό Ρόδου έβαλα τον Νίκο Παππά, επίσης 18. Στον Πανιώνιο βρήκαν τον Δημήτρη Αγραβάνη, έκοψα ένα ξένο για να παίξει, ήταν 19-20 ετών και σε έξι μήνες πήγε στον Ολυμπιακό. Όπου και να πάω, πιστεύω σε αυτό τον τρόπο δουλειάς. Πιστεύω ότι η Μακάμπι πρέπει να έχει νεαρούς παίκτες και από τη στιγμή που είχαμε αυτά τα δύο ταλέντα, τα οποία δουλεύουν πολύ και τα πιστεύουμε όλοι στην ομάδα, θέλουμε να τα καθιερώσουμε. Ο «Ζους» είναι λίγο πιο μεγάλος και είναι φυσιολογικά λίγο πιο μπροστά, αλλά και ο Άβντιγια έχει ήδη διαφορετικό ρόλο σε Ισραήλ και Ευρωλίγκα.