Σαν ελληνικό μπάσκετ έχουμε μεγάλο πρόβλημα στους σουτέρ εδώ και αρκετά χρόνια. Είναι μία πραγματικότητα. Επίσης έχουμε μεγάλο πρόβλημα στη παραγωγή ταλέντων και αξιοποίηση τους. Άλλη μία πραγματικότητα. Ο Λευτέρης Μαντζούκας αποτελεί μία πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση νεαρού παίκτη, που όμως παλεύει να ξεφύγει από την ταμπέλα του ταλέντου και να παίξει πλέον πρωταγωνιστικό ρόλο στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης. Φέτος σε αυτή τη διαδικασία έκανε πισωγύρισμα αλλά υπάρξει επεξήγηση: Ο Παναθηναϊκός μετά από χρόνια κυνηγούσε πράγματα, είχε στόχους και δεν περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου στην Euroleague. Οπότε ο 20χρόνος έπαιξε μόλις 14 παιχνίδια στην Regular Season και είχε μόλις 1.9 πόντους στα 7 λεπτά που έπαιζε.
Υπήρχαν παιχνίδια που απέδειξε πόσο καλό σουτ διαθέτει. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το δεύτερο παιχνίδι της σεζόν κόντρα στη Μπάγερν (9 πόντοι, 3/3 τρίποντα) και εκείνο της 10ης αγωνιστικής κόντρα στη Βαλένθια (9 πόντοι, 3/3 τρίποντα). Από την 13η αγωνιστική και μετά όμως δεν ξαναπήρε ευκαιρία και φυσικά υπάρχει λογική εξήγηση. Μήτογλου, Χουάντσο και Παπαπέτρου επέστρεψαν σιγά σιγά από τους τραυματισμούς τους και ήταν ιεραρχικά πιο πάνω. Ο Μαντζούκας έπαιξε ματς στη Basket League αλλά στην Euroleague από τις 7 Δεκεμβρίου και μετά μέτρησε συνολικά 1.5 λεπτά συμμετοχής…
Το ελληνικό μπάσκετ τον χρειάζεται, ο Παναθηναϊκός έχει να πάρει μία κρίσιμη απόφαση το καλοκαίρι και όλα αυτά θα ξεκαθαρίσουν μετά από το Final-Four του Βερολίνου. Ρεαλιστικά ο Μαντζούκας δεν θα πατήσει το παρκέ της «Uber Arena», αν και σε ένα Final-Four κανείς δεν μπορεί να είναι στο 100% σίγουρος για τίποτα.
