Ο Σλούκας έγινε πέρσι ο πρώτος Έλληνας που φτάνει σε διψήφιο αριθμό Final-Four, έχοντας στο παλμαρέ του και τρεις τίτλους: Οι δύο με τον Ολυμπιακό (2012+2013) και ο τρίτος με την Φενέρμπαχτσε (2017) κόντρα στον Ολυμπιακό!
Κωνσταντινούπολη, η πόλη του Σλούκα, η πόλη των δύο εκ των τριών τρόπαιων του. Η ώρα της εξιλέωσης, η ώρα για το τρίτο του τρόπαιο, κόντρα στην ομάδα που τον άνδρωσε μπασκετικά. Παιχνίδια της μοίρας, διαβολικές συμπτώσεις, στο γήπεδο που το 2012 ο Πρίντεζης έβαλε το πεταχτάρι και έστειλε στον έβδομο ουρανό τον Ολυμπιακό.
«Σκούπες» με μειονέκτημα έδρας
Ήταν η χρονιά της Φενέρ και αυτό φάνηκε περίτρανα στα πλέι-οφ με τον Παναθηναϊκό, όπου με μειονέκτημα έδρας βγήκαν… σκούπες. Οι «πράσινοι» είδαν την ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς να «σπάει» δύο φορές το ΟΑΚΑ και να προκρίνεται πανηγυρικά στo Final-Four που διεξήχθη στο Sinan Erdem. Η συνεισφορά του Σλούκα στη σειρά μικρή, αλλά η τουρκική ομάδα είχε τόσο μεγάλο πλουραλισμό στην επίθεση της που δεν χρειαζόταν από τον Έλληνα περιφερειακό τόσο πολύ την εκτέλεση. Ήταν μία σεζόν που ο νυν γκαρντ του Παναθηναϊκού έπαιξε 29 ματς, τα 14 εξ’ αυτών βασικός και πήγε στο Final-Four γνωρίζωντας πολύ καλά τον ρόλο του.
To Final-Four στο «σπίτι» σου
Στον ημιτελικό με τη Ρεάλ, ο Σλούκας ερχόμενος από τον πάγκο αλλάζει τον Ντίξον και προσφέρει 9 πόντους, 1 ασίστ για το τελικό 84-75. Στον τελικό με τον Ολυμπιακό, κόντρα στη πρώην του ομάδα, η συνεισφορά του δεν ήταν ιδιαίτερη, όμως δεν χρειαζόταν κιόλας. Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς σαν έτοιμος από καιρό για το NBA και μαγικός Νίκολα Κάλινιτς, έβαλαν από 17 πόντους και υπέγραψαν το θρίαμβο με 80-64. Η πρώτη κούπα της Φενέρ ήταν γεγονός με τον Σλούκα να φτάνει τα τρία τρόπαια.
Η κατάρα του «τρία» δεν έχει καταφέρει να «σπάσει» μέχρι σήμερα, παρότι ο Σλούκας είχε τις ευκαιρίες του. Με την Φενέρμπαχτσε πήγε σε ακόμη δύο Final-Four το 2018 και το 2019, με τον Ολυμπιακό το ίδιο (2022+2023) αλλά η τέταρτη κούπα δεν ήρθε. Μήπως ήρθε η ώρα στο Βερολίνο με μία τρίτη διαφορετική φανέλα;
