Παίζουν άλλο μπάσκετ, ο ένας έχει ενημερωθεί για τα δυνατά και αδύναμα σημεία του αντιπάλου του και ποντάρει πάνω σε αυτά. Οι μάχες τους είναι σαν μια παρτίδα σκάκι, με τον Γάλλο να θέλει μπάλες κοντά στο καλάθι όπου παίρνει μαζί του και πάει… βόλτα τον Τσέχο καρφώνοντας συνήθως στο ισπανικό καλάθι και τον Βέσελι να σκοράρει κατά βούληση από μέση απόσταση κερδίζοντας μέτρα ως πιο γρήγορος από τον προσωπικό του αντίπαλο.
Φαλ πότε κυρίαρχος και πότε δημιουργός
Μερικές φορές τα πράγματα στο μπάσκετ μοιάζουν απλά, τουλάχιστον στην θεωρία γιατί στην πράξη είναι πάντα δύσκολα. Δεν επιλέγει να στείλει βοήθεια η Μπαρτσελόνα στον Φαλ; Σε κάθε φάση μπορεί να… γλεντάει τον Βέσελι που σε καμία περίπτωση μόνος του δεν μπορεί να σπρώξει τον Γάλλο πύργο. Στέλνει βοήθεια η Μπαρτσελόνα; Ο Φαλ πρέπει να δημιουργήσει για τους υπόλοιπους και να βρεθεί ο ελεύθερος να εκτελέσει. Περίπου… Γιατί σε αυτό το επίπεδο το να βρεθεί ο ελεύθερος ακόμα και από τα 2.24 μέτρα ψηλά, δεν είναι και εύκολη δουλειά, ειδικά αν ο αντίπαλος προπονητής έχει μελετήσει από που στρίβεις, τι ψάχνεις και ποιες είναι οι προθέσεις σου.
Σαν δεδομένο ας κρατήσουμε λοιπόν πως ένας εναντίον ενός κάτω από το καλάθι ο Φαλ έχει δημιοουργήσει εφιάλτες στον Βέσελι, δεν συζητάμε αν μετά από αλλαγές ο Γάλλος βρει ακόμα πιο κοντό αντίπαλο… Άρα σε post up παιχνίδι ο Ολυμπιακός κερδίζει… περίπατο. Στα πικ εν ρολ ωστόσο υπάρχει ένα κάποιο θέμα. Ο Βέσελι είναι για τα κυβικά του πολύ γρήγορος και μπορεί να παίξει πολύ δυναμικές αντιμετωπίσεις στα σκριν στη μπάλα. Την ίδια στιγμή ο Φαλ δεν είναι πικ εν ρολ παίκτης υπό την έννοια να κόψει δυναμικά στο καλάθι να κάνει ρήγμα και να υποδεχθεί τη μπάλα για να τελειώσει φάση. Το μπόι του δεν του επιτρέπει να κινείται έτσι, με αποτέλεσμα οι Ισπανοί στα παιχνίδια ως τώρα με τον Ολυμπιακό να παίζουν υπέρ – επιθετικό hedge – out τόσο παρατεταμένο που φτάνει στα όρια της “παγίδας”.
Ο Ολυμπιακός εκεί έχει δείξει δύο πρόσωπα: Το καλό του, με γρήγορο σπάσιμο της μπάλας ή με αλλαγή ρυθμού του χειριστή να βρίσκει εύκολες λύσεις! Και το κακό του, να κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο και να δέχεται εύκολους πόντους στην άλλη πλευρά του γηπέδου. Φυσικά και ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ο πρώτος που έχει εντοπίσει αυτή τη συνθήκη και προσπαθεί με τον Φαλ στο παρκέ οι επιθέσεις του να είναι 70-30 post up, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο πάντα και ειδικά όταν τελειώνει η επίθεση μοιραία ο Γάλλος θα ανέβει να σκρινάρει τη μπάλα.
Ο Βέσελι εξαρτάται από το… φεγγάρι
Ο Τσέχος από τους 12,5 πόντους της κανονικής περιόδου στα πλέι οφ έχει πέσει στους 9,5 και με το πρώτο παιχνίδι της σειράς να είναι ένα από τα χειρότερά του στη φετινή σεζόν. Ο πρώτος και βασικότερος εχθρός του Βέσελι είναι το μυαλό του, αφού είναι ιδιαίτερα οξύθυμος και μπορεί να βγει εύκολα εκτός συγκέντρωσης (επίσης έγινε αυτό στο πρώτο παιχνίδι). Σε μια τέτοια κατάσταση θέτει μόνος του εκτός λειτουργίας τον εαυτό του.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι αν και καλός post up player με τον Φαλ δεν μπορεί να παίξει αυτό το παιχνίδι και ουσιαστικά το έχει βγάλει από την φαρέτρα του. Θα το κάνει μόνο μετά από αλλαγές και αν φυσικά βρεθεί με πλεοντέκτημα κοντά στο καλάθι του Ολυμπιακού. Με τον Φαλ όμως, έχει καθιερώσει στην σειρά με τον Ολυμπιακού αυτά τα εκνευριστικά σουτάκια που θυμίζουν “ρολόι” γύρω – γύρω από το ζωγραφιστό. Σουτ που ο Γάλλος σέντερ της ελληνικής ομάδας δεν μπορεί να προλάβει εύκολα, ειδικά μετά από καλές πάσες των Ισπανών κι ενώ εκείνος πριν περιφρουρούσε την ρακέτα της ομάδας του.
Είναι επικίδυνος στα επιθετικά ριμπάουντ (μόνο 7 πήρε στο παχνίδι #2) γιατί βουτάει με πρόσωπο και με φόρα στην διεκδίκισή τους, όπως και στα τελειώμτά του με πικ εν ρολ που αν βρει καλή – συγχρονισμένη πάσα από κοντό συμπαίκτη του 8/10 φορές θα την καρφώσει.
