H νέα εποχή στην Εuroleague με την τοποθέτηση του Ντέγιαν Μποντίρογκα στην θέση του CEO της διογάνωσης και σε αντικατάσταση του Τζόρντι Μπερτομέου, διανύει το πρώτο εξάμηνο της θητείας του και το πρώτο σημαντικό θέμα που «φωνάζει» ότι χρειάζεται επίλυση, το 2023, είναι αυτό των σχέσεων με την FIBA. Δεν είναι, μόνο, το θέμα των «παραθύρων» στα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου και του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που διαιωνίζεται, χωρίς καμία θετική εξέλιξη με την ταυτόχρονη διεξαγωγή των παιχνιδιών της Ευρωλίγκα και αυτών των Εθνικών ομάδων, με αποτέλεσμα την δέσμευση των διεθνών παικτών από τους ευρωπαϊκούς συλλόγους.
Στην ατζέντα των θεμάτων, εκτός από τα «παράθυρα» και την απαραίτητη εναρμόνιση του προγραμματισμού (καλεντάρι) της Ευρωλίγκα και της FIBA για τα προκριματικά, είναι η σύμπτυξη των 4 ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Εuroleague (18 ομάδες) και Eurocup (20 ομάδες) διοργανώνει η Ευρωλίγκα, Βasketball Champions League (32 ομάδες) και Εuropecup (32 ομάδες) διοργανώνει η FIBA και η ευρωπαϊκή «ζώνη» της.
Εκατό δυο ομάδες σε 4 ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχουν ξεπεράσει τα όρια αντοχής του ευρωπαϊκού μπάσκετ και σε καμία περίπτωση, δεν διαφημίζεται το άθλημα. Οι αντοχές του ευρωπαϊκού μπάσκετ για να υπάρχει πραγματική απήχηση στους φιλάθλους και ενδιαφέρον παρακολούθησης των αγώνων, δεν μπορεί να ξεπερνούν τις 50 ομάδες συνολικά, σε δυο διοργανώσεις. Τότε και μόνο τότε, το ευρωπαϊκό μπάσκετ συλλόγων, θα έχει σπουδαίο ανταγωνισμό και θα προσελκύσει ακόμα περισσότερους φιλάθλους. Δεν υπάρχει κανένα κέρδος για το άθλημα, όταν δέκα-είκοσι άσημες ομάδες εμφανίζονται περιοδικά και περιστασιακά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση για την οποία δεν ασχολούνται ούτε οι «συγγενείς και οι φίλοι».
Αυτό που θα αρχίσουν να συζητούν η FIBA και η Euroleague, θα είναι η «συγχώνευση» των άλλων τριών διοργανώσεων, εκτός της Euroleague που αποτελεί την κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, έχει αγωνιστική και εμπορική επιτυχία, έχει καθιερωθεί στην φίλαθλη συνείδηση και αυξάνει την ανταγωνιστικότητα της κάθε χρόνο και παρά των αποκλεισμό των τριών ρωσικών ομάδων.
Το ζητούμενο είναι οι άλλες τρείς διοργανώσεις και ουσιαστικά των δυο, BCL και Eurocup, γιατί το Εuropecup δεν θυμίζει καν και είναι υποδεέστερο των πρώην κυπέλλων Κόρατς και Κυπελλούχων-Σαπόρτα.
Θα χρειαστούν αμοιβαίες υποχωρήσεις και από τους δυο φορείς και κοινός γνώμονας διαλόγου, το τετριμμένο και χιλιοειπωμένο συμφέρον του ευρωπαϊκού μπάσκετ για τις πλούσιες και παραδοσιακές ομάδες του ευρωπαϊκού μπάσκετ, καθώς και για τις «φτωχότερες» και αδύναμες.
Το σημείο αιχμής του διαλόγου και πιθανότατων διαφωνιών, είναι τα κριτήρια συμμετοχής. Η FIBA, ως θεσμικός φορέας, θέτει το θέμα των αγωνιστικών κριτηρίων συμμετοχής, από την κατάταξη των εθνικών πρωταθλημάτων του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η Εuroleague έχει καθιερώσει τα δεκαετή συμβόλαια με 11 ομάδες και τα οποία είναι σε ισχύ, μέχρι το 2025. Ο αποκλεισμός αρκετών ευρωπαϊκών ομάδων από την Euroleague που έχει εξελιχθεί σε «κλειστό club, στα πρότυπα του ΝΒΑ, αποτελεί θέμα μείζονος σημασίας για την παγκόσμια ομοσπονδία και είναι βέβαιο ότι μετά την ολοκλήρωση των δεκαετών συμβολαίων, θα υπάρξει νέο σύστημα συμμετοχής.
Ο Ντέγιαν Μποντίρογκα, τον οποίο επέλεξαν πλειοψηφικά και κατόπιν ψηφοφορίας οι 11 ομάδες-μέτοχοι της Euroleague, δεν είναι αλαζονικός και δογματικός. Έχει αντιληφθεί ότι χρειάζονται περισσότερες συγκλίσεις για να υπάρξει συνεργασία με την FIBA, αφήνοντας πίσω τη εποχή των αλαζονικών συμπεριφορών και των αποφάσεων του ενός.
Ο Σέρβος πρώην παίκτης-σταρ, θα προχωρήσει τις επαφές με τους υψηλούς αξιωματούχους της FIBA για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, έχοντας και πάλι την πλειοψηφική συγκατάθεση των ομάδων-μελών για το θέμα των «παραθύρων» και των ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Ο «Μπόντι» έχει πεδίο δόξης λαμπρό για την επόμενη ημέρα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά και η επιτυχία του δεν είναι εγγυημένη. Όλα είναι μπροστά του και μπροστά μας για να δούμε τα πρώτα, δύσκολα βήματα της παραγοντικής πορείας του.