Στο ξεκίνημα της σεζόν 2014-15, ο Τόμας Ερτέλ ήταν ήδη σούπερ σταρ στην Λαμποράλ Κούτσα (σ.σ Μπασκόνια). Πρόλαβε να παίξει 10 ματς πριν μετακομίσει στην Κωνσταντινούπολη και την Εφές, προλαβαίνοντας ήδη να μετρήσει 12.2 πόντους με 56%(!) στα τρίποντα, μαζί με 6.7 ασίστ και 16.2 αξιολόγηση. Οι μπλε της Κωνσταντινούπολης ξεκινούσαν τότε την μεγάλη μεταγραφική τους επίθεση με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στον πάγκο.
Εκείνη τη σεζόν η ημιτελής Εφές έχασε μετά πολλών επαίνων από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ στα πλέι-οφ με 1-3 και συγκεντρώθηκε στην επόμενη. Παρότι ο Ερτέλ ήταν αποδοτικός (12.7 πόντοι, 7.9 ασίστ, 17.3 PIR), η Εφές δεν έφτασε καν στα πλέι-οφ, μένοντας στο 7-7 στο Top 16. Την τελευταία του σεζόν στο Βόσπορο είχε προπονητή τον Περάσοβιτς και ήταν μέλος ενός υπερηχητικού ρόστερ, γεμάτου από αθλητικούς φόργουορντ: Ντέρικ Μπράουν, Τάιλερ Χάνικατ, Ντεσόν Τόμας, Τσεντί Οσμάν. Ο Μπράιαντ Ντάνστον συνέχιζε να δεσπόζει στο «5» και δίπλα του έστεκε ο Τζέισον Γκρέιντζερ. Τότε ήταν που έφτασε πιο κοντά από κάθε άλλη σεζόν στο F4, όταν η Εφές έκανε μπρέικ στο Game 2 και προηγούμενη 2-1 είχε δύο ματς μπολ. Ο Ερτέλ έκανε μετριότατη σειρά (9.6 πόντοι, 19/53 σουτ, 4/17 τρίποντα), 4.6 ασίστ, 2.4 λάθη και είδε τον Σπανούλη να έχει τον τελευταίο λόγο.
Πήγε στη Βαρκελώνη το 2017 για να ηγηθεί της προσπάθειας της ανατροπής της καθεστηκυίας μαδριλένικης τάξης, είδε τον Σίτο Αλόνσο να χαιρετά νωρίς, τον Πέσιτς να έρχεται, τη σεζόν να εξελίσσεται σε φιάσκο (11-19). Ο ίδιος ήταν και πάλι στιβαρός από στατιστικής άποψης (11.3 πόντοι, 6.4 ασίστ, 59% δίποντο, 35% τρίποντο), ενώ πανηγύρισε το Copa del Rey όντας πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά.
Ένα χρόνο αργότερα ήλπιζε πως είχε έλθει επιτέλους η ώρα. Η Μπάρσα είχε ενισχυθεί κι άλλο, ο ίδιος γινόταν ξανά MVP στο Copa, η τετράδα στην Ευρωλίγκα ήταν εφικτός στόχος. Όμως ο ουρανός γύρισε ανάποδα μετά από ένα ξεγυρισμένο 70-92 από την Εφές στην Πόλη (ο ίδιος είχε παίξει 7 λεπτά), το πλεονέκτημα έδρας άλλαζε χέρια. Στην τιτανομαχία με τον Λάρκιν και τον Μίτσιτς βρέθηκε πάλι λειψός: 5 ματς, 10 πόντοι μέσο όρο, 19/43 εντός πεδιάς, 3.6 ασίστ, 2.6 λάθη, ισχνό 6.6 στην αξιολόγηση. Τζίφος.
Ένας σοβαρός τραυματισμός και η πανδημία τον περιόρισαν σε μόλις 3 ματς τη σεζόν 2019-20 και αυτήν που μας πέρασε δεν βρήκε ποτέ κώδικες επικοινωνίας με τον άτεγκτο Σάρας. Φινάλε μετά από μόλις 12 ματς και 2.9 πόντους, αεροπλάνο-gate, δράμα, διαζύγιο, ανενεργός.
Ο Ερτέλ είναι πλέον 32 ετών. Είναι ο 5ος πιο αποδοτικός πασέρ της Ευρωλίγκας πίσω από Σπανούλη, Καλάθη, Τσάτσο και Διαμαντίδη και αναμένεται να ανέβει στην 4η θέση φέτος, αφού απέχει μόλις 39 ασίστ από τον 3D. Είναι τρίτος σε μέσο όρο ασίστ με 5.38, βλέποντας μόνο την πλάτη του Καλάθη και του Πιερία Χένρι.
Είναι παικταράς, αλλά στην ουσία έχει να παίξει μπάσκετ δύο χρόνια. Έχει όλο το πακέτο, αλλά φαίνεται μονίμως ανήμπορος να αντιληφθεί το παιχνίδι σε επίπεδο διαφορετικό από τα δικά του «θέλω» σε αυτό. Είναι σκόρερ, αλλά όχι clutch – τουλάχιστον όχι στην Ευρωλίγκα.
Μετακομίζοντας στη Μαδρίτη και τη Ρεάλ θα μοιραστεί το «1» με τον διαφορετικό από τον ίδιο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, με τον Λάσο να φέρνει στο Palacio τη βοήθεια που ο Σέρχι Γιουλ πλέον χρειάζεται. Η «βασίλισσα» μοιάζει για τον Γάλλο πόιντ γκαρντ ο ιδανικός τόπος εξιλέωσης: ένα καλά οργανωμένο περιβάλλον, ένας προπονητής που ενθαρρύνει την πρωτοβουλία, οι απέναντι που τον έδιωξαν και προσφέρουν όλο το κίνητρο του κόσμου.
Το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να ταιριάξει. Όμως για τον Τόμας Ερτέλ αυτό δεν είναι και τόσο απλό.