Η μετακόμιση του Καλάθη στην Βαρκελώνη το καλοκαίρι ήρθε συνοδευόμενη από τις προσδοκίες που φυσιολογικά συνόδευαν τον αποτελεσματικότερο πασέρ της Ευρωλίγκας. Στα 32 του χρόνια, ο Νικ είχε από καιρό διαμορφώσει την αγωνιστική του ταυτότητα: αυτό που έμενε να φανεί ήταν αν αυτή μπορούσε να τον οδηγήσει ως το τέλος της διαδρομής.
Οι προβλέψεις που ήθελαν τον Καλάθη, ως floor general μιας superteam, να γεμίζει την στατιστική του με double και triple double διαψεύστηκαν, μάλλον δικαιολογημένα. Όχι ότι οι 7 ασίστ που είχε κατά μέσο όρο ο ομογενής γκαρντ ήταν λίγες – κάθε άλλο αν συνυπολογίσει κανείς πως ο Σάρας περιόρισε τον αριθμό των κατοχών στις οποίες έπαιζε φέτος η Μπάρσα.
Αγωνιζόμενος δίπλα στο πληρέστερο supporting cast που είχε βρεθεί για μια δεκαετία, από τότε που κατέκτησε την Ευρωλίγκα (2010-11), ο Καλάθης χρειάστηκε να κάνει λιγότερα. Καθόλου τυχαία, έριξε τα λάθη στα 2.6, δηλαδή -0.7 λιγότερα από πέρυσι, αν και αγωνίστηκε σε ένα ρυθμό που θεωρητικά δεν βοηθά να ξεδιπλωθεί το σετ των ικανοτήτων του. Επιπλέον περιόρισε το σουτ τριών πόντων και είδε το ποσοστό του να ανεβαίνει κατά 5% σε σχέση με πέρσι, ακόμα κι αν η συνολική παραγωγικότητα του έπεσε περίπου 40%, πράγμα που αναμενόταν.
Την ίδια στιγμή η επίδραση του στην αποτελεσματικότητα της Μπάρσα είναι φανερή σε όποιο στατιστικό δείκτη και αν κοιτάξει κανείς. Με τον Νικ στο παρκέ η επιθετική αποτελεσματικότητα ήταν στο +16.2 και η αμυντική αποτελεσματικότητα στο -4.8 (σύμφωνα με τους δείκτες του overbasket.com).
Ας αφήσουμε όμως στην άκρη τα νούμερα. Στη σειρά με την Ζενίτ η εξαφάνιση του Νίκο Μίροτιτς από τον Γουίλ Τόμας και την Ζενίτ τράβηξε τα φώτα μακριά από την μάλλον μέτρια σειρά που έκανε ο Νικ κόντρα στον παλιό του προπονητή: 9.8 πόντοι, σούπερ ποσοστά (21/41 σουτ, 6/15 τρίποντα), 4.4 ασίστ / 3.0 λάθη, 2.6 ριμπάουντ, 0.8 κλεψίματα, 8.8 αξιολόγηση. Δεν είναι άσχημα, δεν είναι όμως και νούμερα παίκτη που φέρει την ταμπέλα του σούπερσταρ της ομάδας, ειδικά σε μια σειρά που η Μπάρσα ταλαιπωρήθηκε άσχημα από την ελλιπή Ζενίτ. Αν μάλιστα βάλει κανείς δίπλα στα νούμερα του Καλάθη αυτά του Πάνγκος (16.2 πόντοι, 7.2 ασίστ, 1 κλέψιμο, 3.4 λάθη, 17.8 αξιολόγηση) και συνυπολογίσει ποιους είχε δίπλα του ο μεν και ποιους ο δε, η εικόνα συμπληρώνεται.
Στην Κολωνία ο Καλάθης θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει πως είναι καμωμένος από το υλικό των πρωταθλητών. Στον ημιτελικό θα βρει απέναντι του το δικέφαλο τέρας των Ντιλέινι και Τσάτσο, στον τελικό είτε την τεχνογνωσία του Ιτούδη, είτε το Λάρκιν-Μίτσιτς.
Το ότι είναι παιχταράς δεν το συζητάει κανείς: αυτό που καλείται να αποδείξει είναι πως είναι νικητής.