Μεγαλωμένος σε πολυπολιτισμικό περιβάλλον, ο χαρισματικός Ιταλός μίλησε για την αλλαγή, τον τρόπο προσέγγισης των παικτών και τη διαφορά στην κουλτούρα των χωρών και το πως αυτή μεταφράζεται στο μπάσκετ.
Παρακάτω κάποιες από τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης που μπορείτε να βρείτε εδώ:”Το να αναπτύσσεις νέες ικανότητες θα πρέπει να είναι το κυρίαρχο θέμα αυτή τη στιγμή στον κόσμο. Είναι υποχρεωτικό! Δεν πρέπει απλά να αποδεχόμαστε την αλλαγή, αλλά να την επιδιώκουμε. Μπορεί στην αρχή να πει πως “α, δεν είμαι συνηθισμένος σε αυτό”. Τι θα γίνει όμως αν το συνηθίσεις; Μπορείς μόνο να γίνεις καλύτερος, άρα βγαίνεις κερδισμένος. Η ζώνη άνεσης για τους παίκτες, τους προπονητές, για κάθε δουλειά, σκοτώνει το ταλέντο”.
“Η γιαγιά μου ήταν από το Μαυροβούνιο, η μητέρα μου από την Κροατία. Ο παππούς μου ήταν Ιταλός πρόξενος στη Βοστόνη, η άλλη μου γιαγιά ήταν μια κυρία από το Κεντάκι και ο πατέρας μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μασαχουσέτη. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ιταλία, αλλά ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο για να μάθω και να ζήσω νέα πράγματα: στις Η.Π.Α., στη Γιουγκοσλαβία, στην Αγγλία, σε όλο τον κόσμο. Προερχόμενος από οικογένεια διπλωματών, βρεθήκαμε στο Κουβέιτ, στο Μπαχρέιν, στην Τύνιδα, οπότε ήμουν τυχερός που είδα πολλά διαφορετικά πράγματα. Αυτό σου ανοίγει τα μάτια, όταν βλέπεις τους ανθρώπους να αλληλεπιδρουν και να συμπεριφέρονται με διαφορετικό τρόπο”.
“Είναι διαφορετικό όταν αλληλεπιδράς με έναν νερό από τις Η.Π.Α ή με έναν νεαρό από τη Σερβία. Διαφορετική εκπαίδευση, προσδοκίες, παραδόσεις. Αν είσαι ανοιχτός και ξέρεις μερικά πράγματα για τις διαφορές, έχεις πλεονέκτημα. Αν μπορείς να επικοινωνείς με ανθρώπους από διαφορετικές χώρες, τότε μικραίνεις το χρόνο που χρειάζεσαι για να τους πλησιάσεις, για να τους καταλάβεις. Σε τελική ανάλυση, ο προπονητής πρέπει να φτιάχνει γέφυρες, όχι τείχη. Οπότε αν ξέρεις ποιον έχεις μπροστά σου, από που προέρχεται, αν μάλιστα είσαι αρκετά τυχερός και γνωρίζεις και τη γλώσσα του, τότε έχεις οικοδομήσει τη μισή γέφυρα”.
