Την άποψη πως έγιναν προσπάθειες να μην αναβληθεί το ματς μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού εξέφρασε ο Λάζαρος Βορεάδης.

Την άποψη πως έγιναν προσπάθειες να μην αναβληθεί το ματς μεταξύ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού εξέφρασε ο Λάζαρος Βορεάδης. Ο Έλληνας διαιτητής αναφέρθηκε στα φαινόμενα της βίας στο ελληνικό μπάσκετ, καθώς επίσης και σε παρόμοιες καταστάσεις στις οποίες έχει βρεθεί κατά το παρελθόν και ο ίδιος. Ο Βορεάδη μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Sentra FM».

Αν τα παιχνίδια μπορούν να διακόπτονται: “Φυσικά και διακόπτονται. Το ζήτημα είναι ότι ο διαιτητής τραβάει όσο μπορεί το κορδόνι για να μην διακόψει και πιστεύω ότι και χθες αυτό έκαναν οι διαιτητές. Δεν ήθελαν να το διακόψουν και το τράβηξαν όσο μπορούσαν μέχρι ένα σημείο. Εγώ θεωρώ ότι είναι επιτυχία να τελειώνει ένα παιχνίδι, όσες ώρες και αν κρατήσει, λόγω των καταστάσεων που υπάρχουν στο ελληνικό Κύπελλο και Πρωτάθλημα”.
 
Τι θα γινόταν στο εξωτερικό σε μια παρόμοια περίπτωση: “Στο εξωτερικό είναι εντελώς διαφορετική κατάσταση σε σχέση με αυτά τα οποία γίνονται στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα για παράδειγμα είμαι σίγουρος, ότι όταν ο Χριστοδούλου είπε να εκκενωθεί το γήπεδο ο υπεύθυνος της Αστυνομίας θα είπε πως να τους βγάλω έξω, θα τα σπάσουν όλα κλπ. Αυτά γίνονται στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό δεν υπάρχει κανονισμός εκκένωσης. Αν τυχόν συμβεί κάτι και είναι για διακοπή, τότε πάει κατευθείαν. Εδώ οι νόμοι και οι κανονισμοί είναι τόσοι πολλοί και περίπλοκοι και ο ένας μπερδεύεται μέσα στον άλλο. Μπερδεύονται οι αρμοδιότητες από τον διαιτητή, τον υπεύθυνο της ΔΕΑΒ, τον Αστυνομικό Διευθυντή, ακόμα και τον Εισαγγελέα αν υπάρχει στον αγώνα. Είναι τόσοι πολλοί, που μέχρι να συνεδριάσουν και να αποφασίσουν περνάει χρόνος”.
 
Για το ότι είχε χτυπηθεί και ο ίδιος από κέρμα στον αγώνα Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός: “Αυτό ισχύει αλλά εγώ δεν το διέκοψα για το χτύπημα. Ξαναβγήκα και στην πρώτη περίπτωση που έπεφταν και πάλι αντικείμενα, τότε διεκόπη. Έκανα υποχώρηση, που βάση του κανονισμού θα μπορούσα να είχα φύγει. Βγήκα όμως γιατί ο σκοπός μας δεν είναι να διακόψουμε το παιχνίδι αλλά να το τελειώσουμε”.
 
Για την διαφορά στους κανονισμούς του εξωτερικού με τους ελληνικούς κανονισμούς: “Εδώ ισχύουν άλλα πράγματα και άλλοι κανονισμοί. Τι να λέμε τώρα. Εδώ υπάρχει δικαστήριο του ΑΣΕΑΔ όπου προσφεύγουν όλοι και οι ποινές πέφτουν και οι αποφάσεις τους γίνονται δεκτές. Και εμείς στην Ελλάδα πηγαίνουμε στο ΑΣΕΑΔ, με τον Κουκουλεκίδη για παράδειγμα με την δικιά μας υπόθεση, και ενώ δικαιώνεται κανείς δεν αποδέχεται την απόφαση. Το ζήτημα είναι να γίνει κάτι για να αλλάξουν όλα αυτά. Δεν μπορεί όμως να γίνει τίποτα αν οι ομάδες δεν ελέγξουν όλους αυτούς. Δεν γίνεται να μην μπορούν να τους ελέγξουν. Δεν γίνεται να δίνουν εντολή να βγουν έξω και αυτοί κάθονται άλλα τρία τέταρτα και να χοροπηδάνε. Όπως έκανε για παράδειγμα ο Άρης. Μέτα από όσα συνέβησαν πλέον όλοι χαίρονται να πηγαίνουν στο γήπεδο. Μόνο οι ομάδες μπορούν τα ελέγξουν. Εδώ τους φώναζαν να φύγουν από το γήπεδο και πήγαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ και τους χειροκροτούσαν, η σχέση τους είναι αμφίδρομη”.
 
Για την πίεση που αισθάνεται ο διαιτητής την ώρα που συμβαίνουν τέτοιου είδους επεισόδια: “Είναι σαν Ρωμαϊκή αρένα. Όταν πας να παίξεις σε τέτοια παιχνίδια που γνώριζες πριν αρχίσουν ότι θα γίνουν επεισόδια, οι διαιτητές πηγαίνουν προετοιμασμένοι. Και φυσικά παρακαλάνε να μην τους τύχει το χειρότερο, που είναι ένας τραυματισμός ή επεισόδια, ρίψη αντικειμένων και άλλα παρόμοια. Όλοι πηγαίνουν και εύχονται. Από εκεί και πέρα είναι και η εμπειρία του κάθε διαιτητή για το πως θα ανταποκριθεί σε αυτές τις καταστάσεις. Οι διαιτητές πρέπει να βάζουν στο μυαλό τους πριν πάνε στο γήπεδο το χειρότερο που μπορεί να συμβεί και να έχουν ρυθμίσει τα πάντα μέσα στο μυαλό τους για το πως θα κινηθούν. Ο διαιτητής πρέπει να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή”.
 
Αν θα έπρεπε να υπάρχει κάποιος κανονισμός ή οδηγίες από τον ΕΣΑΚΕ ή από την Ομοσπονδία: “Δεν μπορεί να δώσει οδηγίες ούτε η Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας ούτε ο ΕΣΑΚΕ, γιατί ο κανονισμός είναι σε συνεργασία της ΕΟΚ με τον ΕΣΑΚΕ και έχει ψηφιστεί από τα σωματεία. Ισχύει αυτός και δεν μπορεί να γίνει καμία παράβαση στην διάρκεια του Πρωταθλήματος. Παλιά είχαν τις ποινές σε πρόστιμο και μετά το γύρισαν σε ποινές. Τώρα πάλι τα σωματεία φωνάζουν για τα κεκλεισμένων των θυρών. Ή θα έπρεπε να υπάρχει μεγάλη ποινή και να έχει τον κόσμο ή να μην έχει κόσμο και να έχει χρηματική ποινή. Το μπάσκετ καταρρέει από παντού και κάποιοι δεν το καταλαβαίνουν. Αυτοί που διοικούν ας βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο και ας πάρουν αποφάσεις. Έχουν καταντήσει να είναι πολιτικοί και όχι πρόεδροι και υπεύθυνοι ομοσπονδίας. Η πολιτική δεν παίζει ρόλο στον αθλητισμό και είναι μακριά του”.
 
Αν γίνονται τηλεφωνήματα όταν πάει ο διαιτητής να διακόψει έναν αγώνα: “Ανάλογα το πόσο δυνατός είσαι να σηκώσεις το τηλέφωνο ή να μην το σηκώσεις. Πρέπει να κλείσεις την πόρτα και να μην ανοίξεις σε κανέναν, να κλείσεις το φύλλο αγώνος και όταν ανοίξει πάλι την πόρτα να είσαι με το βαλιτσάκι σου έτοιμος να φύγεις. Δεν μπορώ να σου πω ο καθένας κατά πόσο αντέχει την πίεση μιας τέτοιας κατάστασης. Άλλο είναι να το συζητάς και άλλο να το ζεις. Άλλο είναι να ακούς ότι δέχεται κάτι στο κεφάλι του ο διαιτητής, και άλλο να το ακούει η γυναίκα του και να μην ξέρει αν είναι κάτι σοβαρό. Κανείς δεν σκέφτεται την πλευρά την δικά μας και τις οικογένειες μας, τι τραβάμε όλοι μας. Θέλει δύναμη, θάρρος, αποφασιστικότητα και τύχη για να είσαι διαιτητής”.
 
Αν είναι καλύτερο να διακόπτεται ο αγώνας από το να συνεχίζονται τα επεισόδια: “Το ζήτημα είναι τι κουλτούρα έχουμε σαν λαός και σαν φίλαθλοι. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ότι η ποινή που πέφτει πονάει την ομάδα μας για να μην ξαναγίνει τίποτα”.
 
Αν προβλέπει να συνεχίζονται τα επεισόδια και σε άλλους αγώνες: “Θέλω να δω τι θα γίνει φέτος στο Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός και στο Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού που έχουν δει τι έπαθε ο Ολυμπιακός, μπορεί να τα έχουν σκεφτεί αυτά ή δεν μπορούν;”.
 
Για την προσπάθεια του ίδιου και του κ. Κουκουλεκίδη, να επιστρέψουν στο πρωτάθλημα μέσω δικαστικής παρέμβασης: “Η δίκη είναι θεωρητική, γιατί δεν εκδικάστηκε επί της ουσίας, καθώς λείπει η ημερομηνία. Είναι αυτό που έλεγα και πριν. Κάποιος πρέπει να έχει θάρρος και τόλμη. Άμα δεν θέλεις να έχεις θάρρος και τόλμη, βρίσκεις μια ημερομηνία που λείπει και λες ότι δεν την εκδικάζω. Η ουσία όμως είναι ότι εμείς βρισκόμαστε στο Λίβανο και έχουμε μια εκπληκτική συμφωνία με τους ανθρώπους εκεί κάτω. Παίζουμε σε ένα πρωτάθλημα το οποίο είναι πραγματικά δυνατό και οι πρώτες ομάδες άνετα έπαιζαν μαζί με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Οι άνθρωποι μας δέχτηκαν πολύ καλά. Εκπαιδεύουμε τους διαιτητές και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα σε τίποτα. Πολλοί είπαν ότι πήγαμε εκεί μόνοι μας αλλά η συμφωνία ήταν μέσω της FIBA. Καθώς, σύμφωνα με τον δικό μας κανονισμό οι διαιτητές πάνω από 50 ετών, μπορούν να παίξουν σε οποιαδήποτε πρωτάθλημα εκτός από την χώρα τους. Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας στην Ελλάδα, καθώς δεν εκδικάστηκε η υπόθεση επί της ουσίας. Το θέμα είναι ότι είμαστε ακόμα ενεργοί. Μπορούμε να παίξουμε σε όλες τις Λίγκες του κόσμου εκτός από την δική μας για το καπρίτσιο κάποιων. Θα συνεχίσουμε την δίκη και θα το πάμε όσο πάει. Όποιος με κοντράρει και με πληγώνει εμένα, τόσο με πεισμώνει. Όσο αντέχουν τα πόδια μου και μπορώ θα συνεχίσω”.
 
Ο ακριβής λόγος που δεν μπορεί να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα: “Ο λόγος είναι επειδή κάποιοι πέρασαν στον κανονισμό διαιτησίας ότι αυτοί που είναι άνω των 50 ετών δεν μπορούν να παίξουν. Αυτό όμως συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Σε όλες τις υπόλοιπες Λίγκες του κόσμου δεν ισχύει αυτό. Όποιος θέλει καταλαβαίνει για ποιον λόγο έγινε αυτό και ποιους κυνηγάει. Εμείς όμως είμαστε επαγγελματίες και όπου μας καλούν».