Να κατακτήσει έναν τίτλο θέλει ο Κώστας Χαραλαμπίδης, πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση. Ο Έλληνας γκαρντ τόνισε πως είναι απωθημένο του το ότι δεν κατάφερε να πανηγυρίσει την κατάκτηση κάποιου τροπαίου, ενώ αναφέρθηκε και στην εφετινή πορεία του ΠΑΟΚ. Επίσης, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στους «αιωνίους» αντιπάλους. Ο Χαραλαμπίδης τόνισε στην σελίδα της Greek Basketall Academy στο Facebook:
-Κώστα, αισθάνεσαι δικαιωμένος με την επιλογή σου να έρθεις το καλοκαίρι στον ΠΑΟΚ;
«Ναι, αισθάνομαι ότι έκανα την καλύτερη δυνατή επιλογή. Ελπίζω στο τέλος της περιόδου να μετουσιωθεί και με την κατάκτηση του στόχου της ομάδας».
-Ο ΠΑΟΚ κοίταξε στα μάτια τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, κέρδισε τον Ολυμπιακό στη Θεσσαλονίκη, αυτές οι εμφανίσεις ανεβάζουν τον πήχη αναφορικά με τους στόχους;
«Μας ενδιαφέρει η διάρκεια και όχι το εφήμερο. Όπως μια ήττα δεν θα πρέπει να σε αποπροσανατολίσει από τον στόχο έτσι και μια νίκη έστω κι αν αυτή θεωρείται μεγάλη θα πρέπει να μας κρατήσει προσγειωμένους και προσηλωμένους στον στόχο. Δεν γίναμε ξαφνικά υπερομάδα. Χρειάζεται διάρκεια και συνεχή προσπάθεια για να κρατήσεις τα κεκτημένα».
-Έχοντας καθημερινή επαφή με τα νεαρά παιδιά της GBA, πόσο «ζεστά» είναι για να ασχοληθούν με το άθλημα σε επαγγελματικό επίπεδο, ή να αποτελέσουν την επόμενη γενιά φιλάθλων;
«Τα παιδιά που συμμετέχουν στην GBA είναι σε τέτοια ηλικία που πρώτιστος στόχος δεν είναι να εκκολαφτούν επαγγελματίες αλλά να χαίρονται και να απολαμβάνουν το άθλημα. Να τους μυήσουμε στην εκμάθηση των μυστικών και να τους δώσουμε τα εφόδια και τις γνώσεις για την μελλοντική τους ενασχόληση με το μπάσκετ. Επίσης θέλουμε να γαλουχήσουμε παιδιά με φίλαθλο πνεύμα, αθλητική παιδεία και με το ευ αγωνίζεσθαι».
-Τι παραπάνω ή διαφορετικό προσφέρει η GBA από τις υπόλοιπες ακαδημίες μπάσκετ, ώστε να την επιλέξει ένας γονιός για το παιδί του;
«Πρωτοποριακές μεθόδους προπόνησης και εκμάθησης των βασικών. Προπονητικό τιμ που αποτελείται από ικανότατους και έμπειρους τεχνικούς που έχουν δουλέψει χρόνια με τις μικρές ηλικίες και εξειδικεύονται στον τομέα της ατομικής προπόνησης και της βελτίωσης ατομικών στοιχείων. Γενικότερα ένα περιβάλλον στο οποίο θα ήθελε να δουλέψει ο καθένας για να μάθει τα βασικά του μπάσκετ και να βελτιωθεί ως παίκτης και ως χαρακτήρας».
-Πόσο δύσκολο είναι για μία ομάδα να κάνει πρωταθλητισμό χωρίς κάποιο προφανή στόχο (π.χ. η τρίτη θέση δεν οδηγεί στην Ευρωλίγκα αλλά στο Eurocup όπως πιθανώς η 4η ή και η 5η θέση); Τι είναι αυτό που σας κρατάει συγκεντρωμένους;
«Δεν είναι εύκολο. Το κίνητρο της Ευρωλίγκα και η συμμετοχή σ’ αυτή ήταν μεγάλο ωστόσο τηρουμένων των αναλογιών δύσκολα μια ομάδα με τα σημερινά μπάτζετ θα μπορούσε να παίξει στη διοργάνωση αυτή. Παραμένουμε συγκεντρωμένοι για να καταφέρουμε το μέγιστο για την ομάδα, για τον καθένα από μας και για την υστεροφημία μας».
-Τι είναι αυτό που σε εξιτάρει περισσότερο σε ένα παιχνίδι. Ένα τρίποντο, μια ασίστ, ένα κλέψιμο η να πετύχεις το νικητήριο καλάθι στο τελευταίο δευτερόλεπτο;
«Όλες οι παράμετροι στο μπάσκετ έχουν τη σημασία τους αλλά κανείς ίσως να μην θυμάται μια ασίστ ή ένα κλέψιμο, αν έχεις πετύχει το νικητήριο καλάθι».
-Σκέφτεσαι στον περιορισμένο ελεύθερο χρόνο που έχεις, να αναλάβεις την προπόνηση παιδιών που συμμετέχουν στην GBA;
«Παρά το βεβαρημένο μας πρόγραμμα όσες φορές μας δίνεται η δυνατότητα, ο Λάζαρος κι εγώ (ο Νίκος Χατζηβρέττας είναι καθημερινά στο γήπεδο και ο Δημήτρης Διαμαντίδης δεν μπορεί λόγω υποχρεώσεων) προσπαθούμε μαζί με τους προπονητές μας να μεταλαμπαδεύσουμε ότι θεωρούμε σημαντικό γι’ αυτή την ηλικία».
-Έχεις «μετανιώσει» που δεν ήρθες νωρίτερα στον ΠΑΟΚ, ο οποίος είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον για την απόκτηση σου και τα προηγούμενα χρόνια;
«Ίσως δεν ήταν οι συνθήκες ή οι συγκυρίες τέτοιες που να μας επέτρεπαν να το πραγματοποιήσουμε. Πάντως αυτή τη στιγμή είναι χαρούμενος και απολαμβάνω που είμαι μέλος αυτής της ομάδας».
-Με βάση τις ικανότητες και την ποιότητα σου είσαι ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες του ελληνικού μπάσκετ. Θεωρείς ότι σε ηλικία 27-28 ετών έκανες κάποιες επιλογές που δεν σε βοήθησαν να παίξεις πολύ πιο γρήγορα στο πιο υψηλό επίπεδο;
«Ίσα-ίσα σ’ αυτή την ηλικία ξεκίνησα να παίρνω πιο σωστές αποφάσεις με την αρωγή ανθρώπων που πραγματικά με βοήθησαν. Αν έγιναν κάποια λάθη στις επιλογές μου αυτές ήταν πολύ νωρίτερα όταν διαμορφώνονται όλες εκείνες οι συνιστώσες που σε κάνουν έναν πιο ολοκληρωμένο αθλητή. Τα λάθη που έκανα ήταν σε πλεόνασμα ίσως γιατί η βοήθεια που είχα τότε ήταν ελλειμματική».
-Αισθάνεσαι ακμαίος να συνεχίσεις και του χρόνου να παίζεις μπάσκετ και να αγωνιστείς με τον ΠΑΟΚ σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση π.χ. το Eurocup;
«Αισθάνομαι ακμαίος και θα συνεχίσω να παίζω μέχρι να αντιληφθώ ότι δεν πληρώ τις δικές μου προϋποθέσεις και στάνταρντ που θα ήθελα για να συνεχίσω να είμαι αποτελεσματικός».
-Πόση απόσταση υπάρχει από τις σκέψεις απόσυρσης από την ενεργό δράση μέχρι τη νίκη επί του πρωταθλητή Ελλάδας κι Ευρώπης, Ολυμπιακού;
«Δεν υφίσταται απόσταση γιατί δεν υπάρχει σκέψη απόσυρσης μου επί του παρόντος».
-Επειδή θεωρώ ότι είσαι από τους κορυφαίους overachievers του ελληνικού μπάσκετ, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν υπήρξαν άνθρωποι που είτε στην αρχή της καριέρας σου, είτε ακόμα και τώρα, σε αποθάρρυναν, ή σε υποτίμησαν; Σου είπαν ότι σιγά-σιγά θα πρέπει να σκέφτεσαι να σταματήσεις το μπάσκετ;
«Να με αποθαρρύνουν εμφανώς δεν το έκανε κανένας. Το να με υποτίμησαν σίγουρα έγινε, υπήρξαν άνθρωποι που το έκαναν αλλά το θεωρώ κομμάτι της πορείας ενός αθλητή. Ακριβώς όπως ο καθένας έχει κριτήριο και κρίνει έτσι κι εγώ έχω το δικό μου για το πότε θα αποσυρθώ».
-Αληθεύει ότι πίσω από το γήπεδο της Πυλαίας «φυτρώνει» ο λεγόμενος αμάρανθος, το ελιξίριο της νεότητας, που σε κρατά ακμαίο στα 37 χρόνια σου; Μαθαίνουμε, μάλιστα, ότι σκέφτεσαι να ανανεώσεις για άλλη μια χρονιά το συμβόλαιό σου με τον ΠΑΟΚ…
«Όχι, δεν αληθεύει αλλά αληθεύει ότι το χωριό καταγωγής του πατέρα του μου είναι τα Αμάραντα Κιλκίς, οπότε αν υπάρχει ελιξίριο νεότητας θα πρέπει να το ψάξω εκεί. στο γενεαλογικό μου δέντρο. Είναι πολύ νωρίς να πούμε οτιδήποτε για τη νέα χρονιά γιατί ακόμη δεν τέλειωσαν οι υποχρεώσεις και οι προκλήσεις της φετινής».
-Ο φετινός ΠΑΟΚ έχει μόλις τρεις ετοιμοπόλεμους γκαρντ στη σύνθεσή του. Με δεδομένο ότι το παιχνίδι του στηρίζεται πολύ στη δυνατή άμυνα, ποιο είναι το μυστικό της αντοχής και της αποτελεσματικότητάς σας;
«Μπορεί να μην έχουμε το βάθος αλλά αυτό το αντισταθμίζουμε με την εμπειρία και τη γνώση διαχείρισης ενός παιχνιδιού».
– Μετανιώνεις ή λυπάσαι για (τα πρώτα) χαμένα χρόνια που είχαν ως αποτέλεσμα να αργήσεις να φτάσεις ψηλά;
«Είμαστε το σύνολο των εμπειριών μας, των αποφάσεων μας και των παραλείψεων. Χαίρομαι για εμπειρίες που αποκόμισα, μετανιώνω για κάποιες αποφάσεις και λυπάμαι για κάποιες παραλείψεις».
-Πώς αισθάνεσαι που στα 37 σου χρόνια είσαι από τους κορυφαίους Έλληνες σκόρερ στο πρωτάθλημα;
«Πιστεύω πως ο αθλητής δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με βάση αυτό που γράφει η ταυτότητα του. Χαίρομαι αν υπάρχουν κάποιοι που με θεωρούν από τους κορυφαίους σκόρερ».
-Φοβήθηκες καθόλου ότι θα μπορούσες να φύγεις από τον ΠΑΟΚ λόγω του τραυματισμού σου στον ώμο;
«Όχι. Η ομάδα από την πρώτη στιγμή εξέφρασε την στήριξη της στο πρόσωπο μου και δεν τέθηκε ποτέ τέτοιο θέμα».
-Σου έχει μείνει απωθημένο που δεν έπαιξες ποτέ στον Παναθηναϊκό ή στον Ολυμπιακό;
«Αρκετά πράγματα δεν έκανα στην πορεία μου που θα ήθελα αλλά τον απολογισμό μου θα τον κάνω όταν έρθει η ώρα».
-Θα ήθελες να έχεις παίξει περισσότερο στο εξωτερικό; Περισσότερο στην Ευρωλίγκα ; Αν γύριζες τον χρόνο πίσω θα έκανες διαφορετικές επιλογές στην καριέρα σου;
«Ναι, κάποια στιγμή στην πορεία μου έπρεπε να το είχα δει από άλλη οπτική γωνία. Η αλήθεια είναι ότι ίσως θα έπρεπε να είχα κάνει κάποιες διαφορετικές επιλογές γι ‘ αυτό αλλά ουδέν κακόν αμιγές καλού».
-Ποιο είναι το μειονέκτημα του φετινού ΠΑΟΚ, ποια είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του κατά την γνώμη σου;
«Το μόνο μειονέκτημα που έχουμε είναι ότι έχουμε κάποια κενά διαστήματα. Πολλές φορές μπορεί να μας κοστίσουν. Ως ένα σημείο αιτιολογείται αυτό αλλά θα πρέπει να τα εξαλείψουμε γιατί είναι άδικο να στιγματιζόμαστε από τέτοιες κακές στιγμές όταν η γενικότερη μας εικόνα είναι θετική».
-Ονόμασε ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό που έχει ο ΠΑΟΚ ως ομάδα ή ως σύλλογος σε σχέση με προηγούμενες που έχεις συνεργαστεί.
«Ό, τι υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Μπάνε Πρέλεβιτς, ο Νίκος Σταυρόπουλος και ο κόουτς που συνδέουν με τον καλύτερο τρόπο το παρελθόν, την ιστορία του ΠΑΟΚ με το παρόν και το μέλλον. Θέλω να βλέπω ανθρώπους που έχουν προσφέρει στον χώρο να συνεχίσουν να το πράττουν αυτό και από άλλα πόστα».
-Υπάρχει μια πικρία για το ότι δεν μπόρεσες να παίξεις σε μια μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική ομάδα;
«Δεν υπάρχει πικρία. Είναι ένας ανεκπλήρωτος στόχος».
-Σκέφτεσαι ποτέ το γεγονός ότι δεν πήγες στο εξωτερικό πιο μικρός για να κάνεις καριέρα εκτός συνόρων;
«Ναι έχει περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου και δεν ξέρω πως θα ήταν η πορεία μου μετά από μια τέτοια επιλογή».
-Θα είναι αυτή η τελευταία σεζόν στην καριέρα σου;
«Όχι. Δεν σκέφτομαι ως βετεράνος αλλά ως ενεργός αθλητής».
-Ποια είναι η άποψη σου για το γεγονός ότι το γήπεδο του ΠΑΟΚ γεμίζει μόνο με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και Άρη και στα υπόλοιπα ματς δεν έρχονται παραπάνω από 1.000-1.500 φίλοι της ομάδας;
«Τα εμπορικά παιχνίδια είναι δεδομένο πως συγκεντρώνουν περισσότερο κόσμο. Από την άλλη επειδή είναι χιλιοειπωμένο με την προσέλευση του κόσμου, νομίζω ότι η γενικότερη παρουσία μας αξίζει της προσοχής χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παρακαλάμε κανέναν να έρθει στο γήπεδο. Όποιος πιστεύει ότι το «θέαμα» που προσφέρουμε μέσα στο γήπεδο μπορεί να το απολαύσει και να ταυτιστεί με την προσπάθεια μας είναι καλοδεχούμενος».
-Για πόσο ακόμη πιστεύεις πως θα μπορείς να είσαι στις επάλξεις και να αγωνίζεσαι σε υψηλό επίπεδο;
«Όσο πιστεύω ότι με τα δικά μου δεδομένα και με τα δικά μου κριτήρια θα συνεχίζω να είμαι αποτελεσματικός».
-Πόσο δύσκολο είναι να βλέπεις τους φίλους σου να μάχονται και εσύ να μην μπορείς να βοηθήσεις στο διάστημα που ήσουν τραυματίας;
«Η περίοδος ενός τραυματισμού για όλους τους αθλητές είναι δύσκολη και σίγουρα η επιθυμία να αγωνιστείς και να επανέλθεις είναι μεγάλη γιατί νιώθεις πως είσαι ανενεργός».
-Πόσο υπερήφανος αισθάνεσαι που ο ΠΑΟΚ έληξε όλη τη θεωρία περί αδιάφορου πρωταθλήματος αφού η πρώτη δυάδα είναι δεδομένη;
«Αυτό δεν νομίζω πως κατακτάται μόνο με μια νίκη. Αυτή η νίκη ήταν το ερέθισμα για να πιστέψει ο κόσμος ότι υπάρχει η δυνατότητα για να δούμε κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που βλέπουμε συνήθως».
-Πόσο…επικίνδυνο για το μέλλον ενός νεαρού μπασκετμπολίστα μπορεί να αποδειχθεί το ταλέντο του;
«Η λέξη ταλέντο για μένα είναι ευχή και κατάρα. Πολλά παιδιά επαναπαύονται σ’ αυτόν τον χαρακτηρισμό και θεωρούν πως όλα τα υπόλοιπα είναι αυτονόητα στην μετέπειτα πορεία τους. Είναι πολλά τα παραδείγματα παιδιών με «ταλέντο» που δεν έφτασαν ψηλά ή αντιστρόφως άλλων που χωρίς να χαρακτηρίζονται έτσι έφτασαν ψηλά με την συστηματική δουλειά, την αυτογνωσία και την ταπεινότητα».
-Ένας αθλητής στην ηλικία των «παίδων» σουτάρει με τελείως ασυνήθιστη μηχανική, αλλά με ψηλά ποσοστά. Πιστεύεις ότι είναι χρήσιμο να παρέμβει ο προπονητής του να την διορθώσει ή όχι;
«Το σουτ είναι σαν το αποτύπωμα. Ο καθένας έχει το δικό του. Υπάρχουν οι βασικές αρχές της μηχανικής του σουτ αλλά κατ’ εμέ και αυτό που υποστηρίζω και προσπαθώ να μεταφέρω στα παιδιά σ’ αυτή την ηλικία είναι ότι πρέπει να βρουν τον τρόπο φυσικά μέσα στα πλαίσια των προϋποθέσεων της μηχανικής του σουτ».
-Θεωρείς πως φτάνοντας στη . Δύση της καριέρας σου, αδικήθηκες και δεν έπαιξες σε κάποια ομάδα που πρωταγωνιστεί και διεκδικεί τίτλους;
«Δεν μπορώ να κακίσω κανέναν για τη δική μου πορεία. Μπορεί να αδικείσαι προς στιγμή για κάτι αλλά σε βάθος χρόνου συνήθως παίρνεις αυτό που αξίζεις και δικαιούσαι».
-Ποιο είναι το μυστικό του φετινού ΠΑΟΚ που με πολύ μικρότερο μπάτζετ από τους δύο «αιώνιους» της Αθήνας τους αντιμετώπισε στα ίσια αλλά και το δικό σου να διατηρείς τον ρόλο του πρωταγωνιστή;
«Δεν νομίζω πως μπορεί να θεωρηθεί μυστικό η μεθοδικότητα, η δουλειά, η συγκέντρωση σε έναν στόχο και η θέληση για διάκριση. Είναι αυτονόητες προϋποθέσεις σε οποιαδήποτε δραστηριότητα όπως και στον αθλητισμό. Σε όλα τα προαναφερόμενα αν προσθέσω και την όποια εμπειρία μπορεί να φέρω μετά από τόσα χρόνια ίσως απαντάω και για τον δικό μου ρόλο».
-Για σένα Κώστα θα μπορούσε να πει κάποιος πως η αναγνώριση προς το πρόσωπο σου άργησε να έρθει, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την περσινή σου κλήση στην Εθνική ομάδα από τον Ηλία Ζούρο σε ηλικία 36 ετών. Το σχόλιο σου;
«Προφανώς για να μην έρθει η αναγνώριση νωρίτερα θα υπήρχε κάποιος λόγος. Και δεν μπορώ να «κατηγορήσω» τους πάντες συλλήβδην. Μπορεί να ισχύει και το «κάλλιο αργά παρά ποτέ».
-Ο ΠΑΟΚ έχει θαυμάσια πορεία στο πρωτάθλημα, αλλά μήπως μειώνει τον ενθουσιασμό σας το ότι οι ευρωπαϊκές προοπτικές παραμένουν περιορισμένες, λόγω της σίγουρης παρουσίας Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα;
«Τον δικό μας ενθουσιασμό δεν τον μειώνει με τίποτα. Είμαι σίγουρος ότι συμφωνείς ότι αυτή η ομάδα που κέρδισε τον Ολυμπιακό μόνο ενθουσιασμός δεν της έλειπε».
-Και μήπως είναι λογικό ν’ αποτελεί το γεγονός αυτό ανασταλτικό παράγοντα για την παρουσία των φιλάθλων στο γήπεδο;
«Αν ψάχνουμε για δικαιολογίες για τη μη προσέλευση μπορούμε να βρούμε εκατοντάδες. Ας έρχονται στο γήπεδο αυτοί που πραγματικά τους αρέσει να βλέπουν όμορφο μπάσκετ και αυτό που βλέπουν να ανταποκρίνεται στη φίλαθλη παιδεία τους».
-Τι σημαίνει ένας ισχυρός ΠΑΟΚ για το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Σημαίνει ανταγωνισμό, ενδιαφέρον, αλλαγή ισορροπιών ένας επιπλέον πόλος αναφοράς».
-Ποιο είναι το μεγαλύτερο απωθημένο σου, μετά από τόσα χρόνια καριέρας στην Α1;
«Η κατάκτηση ενός τίτλου».
-Κώστα, όπως είναι γνωστό τα παιδιά έχουν τη δική τους οπτική γωνία και μιλούν με αυθορμητισμό. Ποια ερώτηση πιτσιρικά της GBA δυσκολεύθηκες να απαντήσεις;
«Δυσκολεύτηκα να απαντήσω στην ερώτηση «αν είμαι πλούσιος από το μπάσκετ», με την έννοια ότι σ’ αυτή την ηλικία προσπαθούμε να πείσουμε τα παιδιά ότι ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής και όχι το μέσο για να ζεις. Ή τουλάχιστο με αυτή τη φιλοσοφία θα πρέπει να ξεκινήσει η ενασχόληση τους και όχι ως αυτοσκοπός».
-Στη διαδρομή σου οι μεγάλες ομάδες και η εμπειρία να παίξεις στο εξωτερικό ήρθαν μετά τα 30. Ισχύει το «κάλιο αργά παρά ποτέ» ή νιώθεις κάτι διαφορετικό;
«Όχι, σ’ αυτήν την περίοδο της ζωής μου ισχύει το «κάλλιο αργά παρά ποτέ». Μπορεί να άργησα αλλά τώρα παίζω το μπάσκετ έτσι όπως το φανταζόμουν από μικρός».
-Τι σου πρόσφερε και τι δεν σου πρόσφερε η Θεσσαλονίκη σε επαγγελματικό επίπεδο;
«Μου πρόσφερε την ευκαιρία να ανδρωθώ μπασκετικά σε μια πόλη που είχε το μπάσκετ στο DNA της. Με εικόνες, παραστάσεις και μια ατμόσφαιρα που ανέδυε από παντού την αγάπη για το άθλημα. Δεν μου πρόσφερε την αναγνώριση και την καταξίωση που αυτά τα κέρδισα αφού χρειάστηκε να φύγω».
-Κώστα, μαζί με τους Διαμαντίδη, Παπαδόπουλο και Χατζηβρέττα έχετε δημιουργήσει την Ακαδημία μπάσκετ GBA. Στα 37 σου πια και έχοντας πολλά χρόνια στο μπάσκετ, από την καριέρα σου και τις προσωπικές σου εμπειρίες ποια λάθη σου θα επέμενες στα μικρά παιδιά να αποφύγουν και γιατί;
«Ό, τι η ευτυχία και η απόλαυση του αθλήματος έγκειται στην συνεργασία και στην ομαδικότητα αφήνοντας έξω την εγωπάθεια».
-Πώς γίνεται και όσο μεγαλώνεις τόσο καλύτερα παίζεις;
«Κάνω αθλητική ζωή, αποφεύγοντας καταχρήσεις που είναι προαπαιτούμενα, αν θέλεις να σέβεσαι την προσπάθεια που κάνεις».
-Κώστα επειδή είσαι και εσύ στις παλιές «καραβάνες», πιστεύεις ότι έχουμε ανταγωνιστικό πρωτάθλημα επειδή έπεσε το επίπεδο και όλοι είναι σε μια μετριότητα; Και δεύτερο κατέβηκαν ταχύτητα ίσως οι «αιώνιοι» της Αθήνας ή ανέβηκε ο ΠΑΟΚ και ο Πανιώνιος π.χ.;
«Η αλήθεια είναι ότι το επίπεδο μπορεί να μην είναι όπως παλιότερα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ίσως παλιότερα να μην ήταν και πιο πλασματικό γιατί το άθλημα είχε τότε άλλη δυναμική και άλλη προβολή. Φαίνεται να κλείνει λίγο η ψαλίδα σε σχέση με προηγούμενα χρόνια και αυτό κάνει το πρωτάθλημα πιο ανταγωνιστικό».
-Τι «θυσιάζεις» από την καθημερινότητα και την προσωπική σου ζωή, ώστε σε αυτή την ηλικία που άλλοι έχουν σταματήσει το μπάσκετ, να συνεχίζεις να αγωνίζεσαι σε υψηλό επίπεδο και να διακρίνεσαι;
«Τίποτα περισσότερο απ αυτά που θα έκανε ένας επαγγελματίας αθλητής που θα σεβόταν τον εαυτό του και την προσπάθεια που καταβάλλει. Αφιερώνω τον χρόνο στην προετοιμασία και στην αποκατάσταση μου».
-Υπάρχει κάποιο μυστικό για την ακμαιότητά σου παίζοντας άλλη μία χρονιά με «γεμάτα» παιχνίδια (σε χρόνο συμμετοχής);
«Τίποτε παραπάνω από την αγάπη γι’ αυτό που κάνω, την αφοσίωση, τη διάθεση. Σέβομαι το παιχνίδι και το αντιμετωπίζω όπως θα όφειλε ένας επαγγελματίας».
-Γιατί τελικά άργησες τόσο πολύ να πεις το «ναι» στον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι, αφού αποδεικνύεται ότι ήταν το καλύτερο και για τους δυο σας;
«Και οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ κι εγώ γνωρίζαμε από την αρχή ότι αν έμενα στην Ελλάδα θα ήταν μόνο για τον ΠΑΟΚ. Δεν έθεσα ούτε όρους ούτε προϋποθέσεις».
-Ο ΜακΓκράθ είπε για σένα ότι είσαι ο καλύτερος γκαρντ στην Ελλάδα μαζί με Σπανούλη και Διαμαντίδη. Τι έφταιξε όμως και δεν αναδείχθηκες όπως τα τελευταία χρόνια σε κορυφαίο, στις πρώτες σου σεζόν στην Α1, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000;
«Πιστεύω πολύ στις συγκυρίες ευνοϊκές ή μη, στις επιλογές και στο τάιμινγκ. Αν σ’ αυτή την εξίσωση προσθέσεις και τις κακές επιλογές ή ακόμη και τη διαφορετική προσέγγιση που είχα για το μπάσκετ ιδού το αποτέλεσμα».