Το πάθος που επέδειξαν οι παίκτες του Περιστερίου ήταν σύμφωνα με το Νώντα Παπαντωνίου το κλειδί για τη μεγάλη νίκη του Περιστεριού επι του ΚΑΟΔ.

Το πάθος που επέδειξαν οι παίκτες του Περιστερίου ήταν σύμφωνα με το Νώντα Παπαντωνίου το κλειδί για τη μεγάλη νίκη του Περιστεριού επι του ΚΑΟΔ.
Ο γκαρντ της ομάδας των δυτικών προαστίων μιλώντας στον Sentra 103,3 αναφέρθηκε στην μεγάλη ανατροπή τη δική του παρουσία και το τι τον έπεισε το καλοκαίρι να παραμείνει στο Περιστέρι

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Παπαντωνίου στον Sentra 103,3:

Για το τι είπαν μεταξύ τους στο ημίχρονο και το Περιστέρι κατάφερε να επιστρέψει από το -14 που είχε βρεθεί: «Είπαμε “Πάμε μάγκες, το έχουμε ξανακάνει”. Η ανατροπή βασίστηκε στην θέλησή μας και το πάθος, την ομαδικότητα. Αλλωστε έχουμε δείξει ότι κόντρα σε όλες τις ομάδες καταφέρνουμε να παρουσιαστούμε ανταγωνιστικοί και αυτός είναι στόχος. Αυτό είναι το καλύτερο στοιχείο μας είτε παίζουμε εντός είτε εκτός, είτε με τον πρώτο της βαθμολογία είτε με τον τελευταίο, έχουμε σταθερή απόδοση. Δεν υπάρχουν ματς που να χάνουμε 20 πόντους και να δείχνουμε αδυναμία».

Για τα παιδιά που αποτελούν την φετινή ομάδα και είναι κυρίως νεαρά σε ηλικία: «Εχουμε την ευκαιρία να δείξουμε τι αξίζουμε. Τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαμε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ομάδες. Πλέον έχουμε κίνητρο να αποδείξουμε γενικά και στους εαυτούς μας την αξία που έχουμε. Θέλουμε να μπούμε στον μπασκετικό χάρτη».

Για την απόφαση του να παραμείνει στην ομάδα και φέτος: «Είχα δύο χρόνια συμβόλαιο και για φέτος. Αλλά έτσι κι αλλιώς ήθελα να μείνω και να ανταποκριθώ στον ρόλο του ηγέτη. Με έπεισε και η διοίκηση, βλέποντας νέα άτομα να βγαίνουν μπροστά και τα οποία με κάλυψαν στο οικονομικό».

Για το τι στοιχεία δείχνει το Περιστέρι: «Βγάζουμε πάθος, ενέργεια στην άμυνα. Το μοτό του προπονητή μας είναι ότι “εμείς δεν έχουμε άγχος. Δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα σε κανέναν και μπαίνουμε στο γήπεδο αρχικά για να το ευχαριστηθούμε εμείς». Επίσης ικανοποιούμαστε πολύ όταν βλέπουμε την χαρά που δίνουμε στον κόσμο. Πως έρχεται στο γήπεδο πως φωνάζει και το χαίρεται και ο ίδιος».