Γιώργος Βόβορας και Φραγκίσκος Αλβέρτης μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τον Ρικ Πιτίνο και τις αλλαγές που έκανε στον Παναθηναϊκό, κατά τις δυο θητείες του στον πάγκο του.

Ο Γιώργος Βόβορας μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Ρικ Πιτίνο και τις αλλαγές που έκανε στον Παναθηναϊκό, κατά τις δυο θητείες του στον πάγκο του. Ο Έλληνας κόουτς υπογράμμισε πως ο Πιτίνο οργάνωσε το τμήμα σκάουτινγκ των “πράσινων”, αλλά και τις ακαδημίες. 

Χαρακτηριστικά, ο Βόβορας δήλωσε στην εφημερίδα “Τα Νέα”: “Πρώτα απ’ όλα μας έμαθε τι σημαίνει οργάνωση του τεχνικού επιτελείου μίας ομάδες και πώς πρέπει να λειτουργούμε επί καθημερινής βάσης. Κατέστησε σαφές πόσο σπουδαίο είναι να υπάρχει ένα εξειδικευμένο τμήμα scouting με τη συμμετοχή και των προπονητών των ακαδημιών. Παράλληλα έδωσε μεγάλη έμφαση στις ατομικές προπονήσεις και στη βελτίωση των παικτών, κάτι στο οποίο εδώ στην Ευρώπη δε δίνουμε την πρέπουσα σημασία. Εμείς εστιάζουμε περισσότερο στην τακτική και στο 5 εναντίον 5. Έχει χάρισμα στο να ψυχολογεί και να ανεβάζει το φρόνημα των παικτών και να τους κάνει να νιώθουν καλύτεροι από ο,τι είναι στην πραγματικότητα. Το έκανε συστηματικά με στόχο να τους τσιτώσει και ομολογώ ότι αυτή η τακτική του μου έδωσε μπόλικη τροφή για σκέψη. Ο κόουτς πρεσβεύει ότι η προτεραιότητα είναι πώς θα βελτιώνεται ατομικά ο κάθε παίκτης”.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο οποίος δήλωσε: “Μας έφερε και μας άφησε μια πολύ ξεχωριστή νοοτροπία και αυτή την αμερικάνικη κουλτούρα που ξεπερνά το μπάσκετ. Εγώ τουλάχιστον ξανάζησα τις μέρες του Ντομινίκ Ουίλκινς που τον ρωτούσαμε και τον ακούγαμε ευλαβικά να μας μιλά για τον Τζόρνταν, τον Μάτζικ και τον Μπερντ. Από τον Πιτίνο μάθαμε πολλά, τουλάχιστον όσοι είχαν ευήκοα ώτα. Προσπερνώ τα θέματα τακτικής, το κοουτσάρισμα και τα συστήματα και μένω στη γενικότερη φιλοσοφία του και τη στάση ζωής για το μπάσκετ, τον αθλητισμό και τη ζωή. Έχει ασύλληπτη ικανότητα στο να προσφέρει κίνητρα στους παίκτες. Ανέδειξε μια διαφορετική στάση σε σχέση με την ατμόσφαιρα φανατισμού στην οποία έχουμε γαλουχηθεί εδώ. Το μπάσκετ δεν είναι σώνει και καλά ζήτημα ζωής και θανάτου”.