Ο Αμάνζε Εγκεκέζε αναφέρθηκε στην περιπέτεια που πέρασε ο πατέρας του, ο οποίος προσβλήθηκε από κορωνοϊό και χρειάστηκε να νοσηλευτεί. Ο παίκτης του ΠΑΟΚ μίλησε στο ΑΠΕ ΜΠΕ για τις δύσκολες εβδομάδες που πέρασε και την αγωνία που είχε μέχρι να γίνει καλά ο πατέρας του.
Αρχικά, ο Εγκεκέζε δήλωσε: “Καθόμασταν με την οικογένειά μου, στο σαλόνι μας, μερικές μέρες αφού ξέσπασε η πανδημία και συζητούσαμε τα γεγονότα. Λίγες ώρες αργότερα ο μπαμπάς μου άρχισε να αισθάνεται περίεργα, αλλά κανείς μας δεν έδωσε σημασία. Εκτιμήσαμε πως δεν είναι κάτι σοβαρό, σπάνια αρρωσταίνει. Τις επόμενες τέσσερις μέρες η κατάστασή του χειροτέρεψε. Τελικά, χρειάστηκε να διακομιστεί στο νοσοκομείο, υποβλήθηκε στις απαιτούμενες εξετάσεις, το αποτέλεσμα των οποίων έδειξε πως ήταν θετικός στον κορωνοϊό και πήγε στο νοσοκομείο”.
Στη συνέχεια, ο 24χρονος παίκτης υπογράμμισε: “Ήμασταν όλοι τρομαγμένοι! Ήταν οι δύο χειρότερες εβδομάδες της ζωής μου! Περίμενα, χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, πέρα από το να προσεύχομαι. Είχαμε τη δυνατότητα να μιλάμε στον μπαμπά μου, κάθε μέρα, με βιντεοκλήσεις. Υπήρχαν στιγμές που τον βλέπαμε να είναι απίστευτα χάλια! Το πρόβλημα εντοπίζονταν στους πνεύμονες και στον πυρετό, ο οποίος ήταν υψηλός. Ήμουν πολύ αναστατωμένος, επίσης, επειδή ένιωθα πως η κυβέρνησή μας δεν έκανε αρκετά για να προστατεύσει έγκαιρα, στη χώρα, τους γιατρούς και τις νοσοκόμες! Δεν υπήρχαν, στο βαθμό που απαιτούνταν, προστατευτικά εργαλεία ή μάσκες. Ακόμη και τώρα είναι δύσκολο να υποβληθεί κάποιος σε εξέταση για τον κορονοϊό. Είμαι πεπεισμένος πως ο μπαμπάς μου κόλλησε από ασθενή που φρόντιζε”.
Τέλος, συμπλήρωσε: “Με προσευχή και τη χάρη του Θεού, ευτυχώς, το πρόβλημα ξεπεράστηκε! Ο μπαμπάς μου είναι σχεδόν καλά, κάθε μέρα θυμίζει όλο και περισσότερο τον κανονικό εαυτό του! Στην Αμερική ο κόσμος άρχισε να αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της κατάστασης με την αναστολή στην αγωνιστική δραστηριότητα των επαγγελματικών πρωταθλημάτων. Τα εστιατόρια και τα μπαρ παραμένουν κλειστά, οπότε δεν υπάρχουν μεγάλες συγκεντρώσεις ατόμων. Στη γειτονιά μου, η αλήθεια είναι, βλέπω περισσότερους ανθρώπους να βγαίνουν έξω για περπάτημα. Ελπίζω, μετά από όλα όσα ζούμε εσχάτως, να εκτιμήσουμε τα απλά, μικρά πράγματα, τα οποία θεωρούμε δεδομένα”.