«Βάση» : Μίλτον Κέινς, Βρετανία
Διαδικτυακή διεύθυνση : www.redbullracing.com
Γενικός διευθυντής : Κρίστιαν Χόρνερ
Τεχνικός διευθυντής : Αντριαν Νιούι
Οδηγοί : Σεμπάστιαν Φέτελ, Μαρκ Γουέμπερ
Οδηγοί δοκιμών : Ντάνιελ Ρικιάρντο
Σασί : RB7
Μηχανή : Renault
Ελαστικά : Pirelli
«Ντεμπούτο» : 2005
Παγκόσμια πρωταθλήματα : 1
Υψηλότερη θέση τερματισμού: 1η (15 φορές)
Pole positions : 20
Ταχύτεροι γύροι : 12
Ιστορία στην Φόρμουλα 1
2005: Η «παρθενική» χρονιά της αυστριακής ομάδας στο πρωτάθλημα, μετά την εξαγορά της Τζάγκουαρ από τη Red Bull, αποδεικνύεται εξαιρετικά επιτυχής, καθώς στους πρώτους δύο αγώνες συγκεντρώνει περισσότερους βαθμούς απ΄ όσους «μάζεψε» η «προκάτοχός» της σε ολόκληρη την προηγούμενη σεζόν. Κατακτά την έβδομη θέση στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών, μένοντας μόλις τέσσερις βαθμούς πίσω από την BAR.
2006: Η δεύτερη σεζόν αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολη από την πρώτη, παρά τη χρησιμοποίηση των κινητήρων της Φεράρι. Στο γκραν πρι του Μονακό, η Red Bull ανεβαίνει για πρώτη φορά στο βάθρο των νικητών με τον Ντέιβιντ Κούλθαρντ, ωστόσο συνολικά συγκεντρώνει 18 βαθμούς λιγότερους από το 2005, ενώ έχει μεγαλύτερο ανταγωνισμό από την «αδελφή» Toro Rosso.
2007: Δύσκολη η αρχή της σεζόν για την RB3, καθώς καταγράφει τουλάχιστον μία εγκατάλειψη σε κάθε ένα από τα πρώτα επτά γκραν πρι της χρονιάς. Οι τροποποιήσεις στα μέσα της σεζόν βελτιώνουν το ρυθμό και την αξιοπιστία του μονοθεσίου, ενώ η ομάδα σημειώνει την καλύτερη εμφάνισή της στο Ευρωπαϊκό γκραν πρι, με τον Μαρκ Ουέμπερ να κατακτά την τρίτη θέση και τον Ντέιβιντ Κούλθαρντ την πέμπτη.
2008: Παρά το σχεδόν πανομοιότυπο σασί, η RB4 επισκιάζεται από το μονοθέσιο της «αδελφής» Toro Rosso. Η τρίτη θέση του Ντέιβιντ Κούλθαρντ στον Καναδά είναι το καλύτερο αποτέλεσμα της ομάδας, η οποία πέφτει από την πέμπτη στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος κατασκευαστών.
2009: Η γρήγορη RB5 και ορισμένες εξαιρετικές εμφανίσεις από τους Φέτελ και Γουέμπερ «εκτοξεύουν» τη Red Bull. Ο Φέτελ σημειώνει την πρώτη pole position και νίκη της ομάδας στην Κίνα. Ακολουθούν άλλες πέντε νίκες, καθώς η Red Bull κυριαρχεί στο τελευταίο κομμάτι της σεζόν, με αποτέλεσμα να κατακτήσει τη δεύτερη θέση σε κατασκευαστές και οδηγούς πίσω από την Brawn GP.
2010: Η RB6 είναι κατά κανόνα το ταχύτερο μονοθέσιο, ωστόσο μικροπροβλήματα με την αξιοπιστία, μη ευνοϊκές καιρικές συνθήκες σε ορισμένους αγώνες και κάποια παράξενα οδηγικά λάθη δεν επέτρεψαν στην Red Bull να πάρει την πρωτοπορία στην κατάταξη πριν από τα μέσα της σεζόν. Το συνεχώς βελτιούμενο μονοθέσιο χαρίζει τελικά στην ομάδα και τους δύο τίτλους, παρά την άρνηση των ανθρώπων της Red Bull να ευνοήσουν τον έναν από τους δύο οδηγούς.