Ομάδα : Lotus
Χώρα : Ιταλία
Ημερομηνία γέννησης : 13/07/1974
Τόπος γέννησης : Πεσκάρα
Συμμετοχές σε γκραν πρι : 238
Παγκόσμια πρωταθλήματα : –
Υψηλότερη θέση τερματισμού : 1η (1 φορά)
Υψηλότερη θέση στην εκκίνηση: 1η (4 φορές)
Φορές στο βάθρο : 11
Βαθμοί : 246,5
Καριέρα : Μινάρντι (1997), Προστ (1997-1999),
Τζόρνταν (2000-2001), Ρενό (2002-2004), Τογιότα (2005-2009), Lotus (2010)
Διαδικτυακή διεύθυνση : www.jarnotrulli.com
Ιστορία του στα μηχανοκίνητα
1996: Κατακτά τον τίτλο στο γερμανικό πρωτάθλημα Formula Three και γίνεται οδηγός δοκιμών στην Μπένετον.
1997: Κάνει το ντεμπούτο του στη Μινάρντι και στη συνέχεια «μετακομίζει» στην Προστ, όταν τραυματίζεται ο Ολιβιέ Πανίς. Κατακτά τρεις βαθμούς στο γκραν πρι της Γερμανίας με τη νέα ομάδα του και τελικά την 9η θέση στους οδηγούς.
1999: Ανεβαίνει για πρώτη φορά στο βάθρο των νικητών, στο γκραν πρι Ευρώπης, όταν κατακτά τη δεύτερη θέση με την Προστ. Ενατος στο πρωτάθλημα οδηγών.
2000: «Μετακομίζει» στη Τζόρνταν και τελειώνει το πρωτάθλημα στη δέκατη θέση της βαθμολογίας των οδηγών.
2002: Πηγαίνει στη Ρενό, όπου έχει «ομόσταυλο» τον Τζένσον Μπάτον. Συγκεντρώνει εννέα βαθμούς και κατακτά την όγδοη θέση στους οδηγούς.
2003: Εγκαταλείπει πέντε φορές, αλλά βαθμολογείται σε όλους τους υπόλοιπους αγώνες εκτός από έναν, ενώ στη Γερμανία ανεβαίνει στο βάθρο των νικητών. Κατακτά την όγδοη θέση στο πρωτάθλημα των οδηγών με τη Ρενό.
2004: Δυνατό το πρώτο μισό της χρονιάς με τη Ρενό, καθώς κατακτά δύο pole positions και την πρώτη νίκη της καριέρας του στο Μονακό. Στο δεύτερο μισό της σεζόν, ωστόσο, η απόδοσή του πέφτει και «χωρίζει» με την ομάδα τρεις αγώνες πριν από το τέλος της χρονιάς. Κάνει πρόωρα το ντεμπούτο του με την Τογιότα, με το μονοθέσιο της οποίας «τρέχει» στα δύο τελευταία γκραν πρι της σεζόν.
2005: Πραγματοποιεί εξαιρετικές εμφανίσεις στα επίσημα δοκιμαστικά (μία pole position και άλλες 13 φορές στην πρώτη πεντάδα της εκκίνησης). Σημειώνει τα καλύτερα αποτελέσματα στην ιστορία της Τογιότα με τις δεύτερες θέσεις σε Μαλαισία και Μπαχρέιν, αλλά μία «κοιλιά» στην απόδοσή του στους επόμενους αγώνες τον ρίχνει στην έβδομη θέση του πρωταθλήματος των οδηγών, πίσω από τον «ομόσταυλό» του, Ραλφ Σουμάχερ.
2006: Συγκεντρώνει 28 βαθμούς λιγότερους σε σχέση με το 2005, ύστερα από την απογοητευτική δεύτερη χρονιά του με την Τογιότα. Κατατάσσεται 12ος στους οδηγούς, όντας δύο θέσεις πίσω από τον «ομόσταυλό» του, Ραλφ Σουμάχερ.
2007: Εντυπωσιακή η ταχύτητά του στα δοκιμαστικά, ως συνήθως, αλλά ο ρυθμός της TF107 στους αγώνες είναι ασταθής, με αποτέλεσμα να βαθμολογηθεί μόνο σε τέσσερα γκραν πρι. Τελειώνει τη χρονιά στη 13η θέση του πρωταθλήματος των οδηγών, ωστόσο έχει καλύτερη απόδοση από τον «ομόσταυλό» του, Ραλφ Σουμάχερ.
2008: Συμβάλλει στη βελτιωμένη εικόνα της Τογιότα, καθώς η ταχύτητά του τού επιτρέπει να βαθμολογηθεί σε 10 από τους 18 αγώνες. Η τρίτη θέση του στη Γαλλία χαρίζει στην ομάδα την άνοδό της στο βάθρο για πρώτη φορά μετά το 2006. Κατατάσσεται ένατος στους οδηγούς με 31 βαθμούς, έξι περισσότερους από τον «ομόσταυλό» του, Τίμο Γκλοκ. Παραμένει στην ομάδα για το 2009.
2009: Εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ακανόνιστη απόδοση της TF109 και ανεβαίνει στο βάθρο των νικητών σε Αυστραλία και Μπαχρέιν, ενώ εκκινεί από την pole position στον δεύτερο αγώνα. Τελειώνει όμορφα τη σεζόν με τη δεύτερη θέση στην Ιαπωνία, ενώ στη συνέχεια υπογράφει στη νέα ομάδα της Lotus για το 2010, μετά την αποχώρηση της Τογιότα από τη Φόρμουλα Ένα.
2010: Προσπαθεί να συναγωνιστεί τον «ομόσταυλό» του, Χέικι Κοβαλάινεν, στα δοκιμαστικά, αλλά γενικά είναι λιγότερο πειστικός στους αγώνες, όπου καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να πλασαριστεί στην πρώτη 15αδα. Το καλύτερο αποτέλεσμά του είναι η 13η θέση στην Ιαπωνία, όπου μένει πίσω από τον Φινλανδό.