Ελλάς, Ελλάς, Νίκος Σαμαράς.

Απόγευμα Παρασκευής 4 Ιανουαρίου 2013… Επιστρέφω σπίτι με τον καιρό να είναι μουντός. “Έλα ρε το έμαθες;” με ρωτάει ένας βολεικος φίλος στο τηλέφωνο . “Τι να μάθω;” του απαντώ. “Πέθανε ο Σαμαράς” μου λέει. “Είχε κάτι γιατί αν είχε θα το ειχε διαρρεύσει η Νέα Δημοκρατία” του λέω θεωρώντας ότι το πρόσωπο για το οποίο μου έλεγε ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. “Ξύπνα ρε ο Νίκος έφυγε…” μου λέει και αρχίζω να μουδιάζω. “Πάλι ράδιο αρβύλα” λέω μέσα μου και πριν προλάβω να τελειώσω την φράση μου αρχίζουν να βγαίνουν στο τηλέφωνό μου τα ονόματα των κολλητών του. “Θανάση πες μου ότι δεν είναι αλήθεια…”, “Μάριε αποκλείεται δεν γίνεται ρε…”. Και όμως ήταν αλήθεια. Το ελληνικό βόλεϊ έχανε τόσο άδικα ένα από τα πιο λαμπρά αστέρια του…. Μετά απο 7 χρόνια και η απώλειά του ειναι αξεπέραστη. Κάθε 4η Ιανουαρίου ένα δάκρυ θα τρέχει πάντα για τον Νίκο.