Το τελευταίο διάστημα έχω κάνει μια νέα διαδικτυακή φίλη και αξίζει τον κόπο να σας δώσω μια μικρή ιδέα απ’ τον θαυμαστό μικρόκοσμο της. Ο λόγος για την Κατερίνα Ανδρεοπούλου, την «Κατερινούλα» της Χρυσής Ακτής της Πάρου, η οποία σαρώνει στα πανελλήνια πρωταθλήματα του wakeboard και πρόσφατα έζησε την τεράστια εμπειρία της συμμετοχής στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Το επώνυμο της και το θαλάσσιο άθλημα της παραπέμπουν κατευθείαν στο «ιερό τέρας» των ελληνικών και παγκόσμιων υδάτων, την Αγγελική Ανδριοπούλου, όμως είναι απλά μια ομοιότητα. Η Κατερίνα μέσα απ’ την αγάπη της για το άθλημα της θέλει να ξεπεράσει τον εαυτό της και να φτάσει όσο πιο μακριά την περιπέτεια της!
«Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα θαλάσσια σπορ και με το wakeboard πριν από τρία χρονια, στην Παρο και συγκεκριμένα στη σχολή θαλάσσιων σπορ «Awake Watersports» στη Χρυσή Aκτή. Το καλοκαιρι μένω στην Πάρο και δουλεύω σ’ αυτή τη σχολή, οποτε προπονούμαι εκεί. Πριν το wakeboard, τα extreme αθλήματα που έκανα ηταν σκι και snowboard κάποιες φορες το χειμώνα, αλλά και καράτε για 10 χρονια! Πιστεύω οτι με βοήθησε πολύ δίνοντας μου αθλητική βάση, αλλά και πειθαρχία και υπομονή. »
Τα τελευταία δύο χρόνια το όνομα της παίζει πολύ στο γυναικείο wakeboard. Μπορεί τα κορίτσια στο συγκεκριμένο άθλημα να μην ήταν πολλά τα προηγούμενα χρόνια, όμως σταδιακά το επίπεδο ανεβαίνει και ταυτόχρονα η Κατερίνα ανεβαίνει στα κάθε λογής βάθρα!
«Τα τελευταία δυο χρόνια έχω πάρει μέρος σε όλους τους αγώνες wakeboard που έχουν διοργανωθεί στην Ελλάδα και εχω κερδίσει τα κύπελλα στην Τριχωνίδα και στη Βουλιαγμένη και δυο πανελλήνια πρωταθλήματα.
Φέτος πήρα μέρος για πρώτη φορά στο πανευρωπαικό πρωτάθλημα στη Λετονία και έμεινα έβδομη. Ήταν κάτι που με ικανοποίησε αρκετά γιατί παρά τη μηδαμινή προπόνηση μεσα στο καλοκαίρι εξαιτίας ενός τραυματισμού, αλλά και των όχι και τόσο ιδανικών καιρικών συνθηκών στην Πάρο, έδωσα τον καλύτερο μου εαυτό και έβγαλα όλα τα κόλπα μου.»
Το wakeboard είναι το μικρό ανηψάκι του θαλάσσιου σκι, του μονοσκί δηλαδή, που όλοι έχουμε συναντήσει σε κάποια παραλία ή λίμνη. Με ιστορία που ξεκινά απ’ τη δεκαετία του 70 και αρχική ονομασία «skurfing», το wakeboard θέλει τον αθλητή να φορά σανίδα, να έλκεται απ’ το σκάφος και στα απόνερα του να εκτελεί άλματα και κόπλα. Αυτή είναι μια “ξύλινη” περιγραφή τύπου wikipedia. Ας δούμε και εκείνη της Κατερίνας Ανδρεοπούλου.
«Αυτό πού με κερδίζει σαν άθλημα είναι η ελευθερία και η αίσθηση του οτι πετάς πάνω από το νερό μεταξύ των απόνερων του σκάφους. Η προπόνηση ή εξάσκηση γινεται στη θάλασσα και σε λίμνες και όχι σε εσωτερικούς χώρους.
Σε συνδυασμό με τα ψηλά άλματα και τις τούμπες, τις οποίες ειναι αδύνατο να κανεις στο έδαφος τοσο ψηλά και χωρις κανένα κίνδυνο, είναι για εμένα το πιο ωραίο, έντονο, ξεχωριστό συναίσθημα. Επίσης, όταν μετά από μεγάλο διάστημα αγανάκτησης, προσπάθειας και προπόνησης καταφέρνω να πετύχω αυτό το συγκεκριμένο κόλπο, για το οποίο τόσο καιρό προσπαθούσα, νιώθω πολυ χαρούμενη και πλήρης!»
Όταν ζήτησα να μου περιγράψει το αγαπημένο της κόλπο άρχισε να λέει κάτι για «Heelside Backroll» κι έτσι εκτός απ’ την περιγραφή, της ζήτησα και μια φωτογραφία!
«Το αγαπημένο μου κόλπο ειναι το heelside Backroll, είναι από τα πρώτα και τα πιο κυρία inverts-τούμπες στο wakeboard. Η ονομασία Backroll θυμίζει περισσότερο πίσω τούμπα, αλλά κυρίως μοιάζει με τροχό της ενόργανης γυμναστικής.»
Η Κατερίνα έζησε το δικό της Euro στη Λετονία πριν από λίγες εβδομάδες. Δεν πρωτοτυπεί απέναντι στα υπόλοιπα «μικρά (έως πολύ μικρά) σπορ» και μας περιγράφει μια ξεπεσμένη κατάσταση σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της χώρας μας, σε σχέση με τις υπόλοιπες!
«Το πανευρωπαϊκό στη πανέμορφη Λετονία ήταν μια τέλεια εμπειρία! Το πρωτάθλημα διεξήχθη στη Ρίγα , στο δέλτα του ποταμού Daugava, και οι συνθήκες να ειναι ιδανικές. Οι συμμετοχές δεν ηταν παρα πολλές καθώς αγωνίζονταν μονο οι καλύτεροι από κάθε χωρα. Δυστυχώς από την Ελλάδα υπήρχε μονο μια συμμετοχή σε αντίθεση με τις υπόλοιπες 14 χώρες οι οποίες εκπροσωπούνταν από δέκα τουλάχιστον αθλητές και αυτό ηταν στενάχωρο. Έχουμε τη δυνατότητα να διακριθούμε σαν χωρα και να μην θεωρούμαστε “ξεχασμένοι” και ανενεργοί. Ήταν μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία! Είχα τη δυνατότητα για προπόνηση με καλό σκάφος σε ήρεμο νερό, συνθήκες που στην Ελλάδα είναι δύσκολο να βρεις. Γνώρισα κορυφαίους αθλητές και τους καλέσαμε στην Ελλάδα να κάνουν κάποιο προπονητικό camp.»
Χαζεύοντας τις φωτογραφίες της Κατερίνας στο instagram, σταθήκαμε σ΄αυτή με τον David o’ Caoimh. Πρέπει να τον θαυμάζει αρκετά, να είναι σημαντικός, o Μέσι του wakeboard κλπ. Κατερίνα φώτισε μας!
«Στη Λετονία μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω έναν από τους καλύτερους αθλητές παγκόσμιως, τον David O’ Caoimh, ο οποίος ειναι και ο αγαπημένος μου! Τον ξεχωρίζω ως αθλητή, όχι μονο λόγω της επίδοσης του και των κόλπων που κανει αλλα επειδή ειναι αυθεντικός. Παρά την υψηλή θέση του στην παγκόσμια κατάταξη ειναι “προσγειωμένος” στη πραγματικότητα, αληθινός, καθόλου υπερόπτης, πάντα ανοιχτός σε συζητήσεις και προτάσεις. Όπως στο να έρθει στην Ελλάδα για να προπονηθεί και να προπονήσει Έλληνες αθλητές.»
Σε ένα άθλημα που θεωρείται «καλοκαιρινός τουρισμός» για τους περισσότερους στη χώρα μας, που φτάνουν τα πραγματικά όνειρα μιας Ελληνίδας αθλήτριας;
Δεν θα ήθελα να μείνω μόνο στις συμμετοχές-διακρίσεις στα εσωτερικά πρωταθλήματα, αλλά να αρχίσω να παίρνω μέρος και σε άλλους αγώνες στο εξωτερικό, οι οποίοι ειναι πιο απαιτητικοί και σου αποτελούν έναυσμα για να συνεχίσεις, να προσπαθήσεις πολύ περισσότερο και να καταλάβεις τη διαφορά επίπεδου μεταξύ εξωτερικού και Ελλάδας. Αυτο απαιτεί περισσότερη προπόνηση που στην Ελλαδα δεν είναι πάντα εύκολο να γίνει. Θα ήθελα να κάνω κάποια ταξίδια και να συμμετέχω σε camp στο εξωτερικό ώστε να γίνω καλύτερη. Θελω να συνεχίσω το wake όσο πιο πολύ γίνεται, όχι μόνο λόγω αγώνων ώστε να διακρίθω, άλλα γιατό είναι κάτι που αγαπάω πάρα πολύ.
Θα ήθελα να βοηθήσω στην ανάδειξη του αθλήματος και στη διαφήμιση του, γιατι υπάρχουν πολλές δυνατότητες να εξελιχθεί το άθλημα και στην Ελλαδα.
Καλή επιτυχία Κατερίνα! Ραντεβού στα κύματα!
