Σε ηλικία 22 ετών κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη Σπάθη Γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Η Γιάνα Εγκοριάν παραμένει σεμνή, όμορφη και με το χαμόγελο στα χείλη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις της από το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής της.

Σε ηλικία 22 ετών κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη Σπάθη Γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Η Γιάνα Εγκοριάν παραμένει σεμνή, όμορφη και με το χαμόγελο στα χείλη ξεδιπλώνει τις αναμνήσεις της από το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής της. 

Η χρυσή Ολυμπιονίκης, μίλησε αποκλειστικά στο Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το Κύπελλο Ακρόπολις στο οποίο συμμετείχε, καθώς και για τους επόμενους στόχους της. 

Η Ρωσίδα αθλήτρια εξήγησε τους λόγους, γιατί ένα νέο κορίτσι θα πρέπει να ασχοληθεί με την ξιφασκία, ενώ μίλησε και για το επίπεδο των Ελληνίδων αθλητριών. Τέλος αναφέρθηκε και στην Βάσω Βουγιούκα την καριέρα της οποίας την χαρακτήρισε… θαύμα!

Ποια είναι η γνώμη σου για το Κύπελλο Ακρόπολις;

«Ηταν μία καλή διοργάνωση. Το επίπεδο των αθλητριών ήταν ιδιαίτερα υψηλό, μιας και αγωνίστηκαν σπουδαίες ξιφομάχοι»
 
Στα ατομικά δεν κατάφερες να πάρεις μετάλλιο και αποκλείστηκες στα προημιτελικά. Απογοητεύτηκες;

«Δεν κατέκτησα κάποιο μετάλλιο στα ατομικά, αλλά η διοργάνωση για μένα ήταν καλή. Το επίπεδο των αγώνων ήταν πολύ υψηλό και οι εμφανίσεις μου ήταν καλές. Η Γαλλίδα Λεμπάς είναι πολύ καλή ξιφομάχος και σε πολύ υψηλό αγωνιστικό επίπεδο. Οι αγώνες γίνονται σε μία μέρα και δεν είχα το πάθος, τη δύναμη, ίσως και να είχα κουραστεί. Αυτό, όμως, δεν είναι πρόβλημα για μένα».
 
Αντίθετα στα ομαδικά χάρισες στη Ρωσία το χρυσό μετάλλιο. Αν και έχανες 44-40 και η αντίπαλός σου χρειαζόταν ένα χτύπημα κέρδισες με 45-44…

«Ειχα έναν πολύ καλό αγώνα. Χάναμε 40-37 και κατάφερα να ισοφαρίσω. Μετά έχασα τη διαφορά, αλλά δεν τα παράτησα. Γενικότερα δεν τα παρατάω ποτέ. Πίστεψα ότι μπορώ να κερδίσω κι έκανα την ανατροπή. Όταν πήρα 2-3 χτυπήματα, μετά το άγχος μεταφέρθηκε στην άλλη πλευρά…»
 
Μετά το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, θεωρείς ότι οι αντίπαλές σου έχουν ένα έξτρα κίνητρο απέναντί σου και αγωνίζονται καλύτερα για να σε κερδίσουν; Αυτό δυσκολεύει το έργο σου;

«Δεν το αισθάνομαι και δεν το βλέπω έτσι. Δεν νομίζω ότι οι αθλήτριες θέλουν να με κερδίσουν επειδή κατέκτησα το χρυσό μετάλλιο στο Ρίο. Ολοι οι αθλητές θέλουν να κερδίσουν κάθε αγώνα. Γι αυτό ασχολούνται με τον πρωταθλητισμό. Αυτός είναι ο αθλητισμός. Δεν έχει σημασία αν αντιμετωπίζεις έναν Ολυμπιονίκη. Θέλεις να κερδίζεις σε κάθε αγώνα, με όποιον κι αν παίζεις».
 
Μετά το χρυσό μετάλλιο στο Ρίο, η ζωή σου έχει αλλάξει;

«Φυσικά και έχει αλλάξει. Ο Τύπος έδειξε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Πολλά Μέσα ενδιαφέρθηκαν και ήθελαν να μου πάρουν συνέντευξη, πήγαινα σε πολλές παρουσιάσεις. Οι πρώτοι δύο μήνες, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν εντελώς διαφορετικοί. Πήγαινα συνέχεια σε εκπομπές, κοινωνικές εκδηλώσεις. Ηταν πολύ ωραία και με συγκίνησε το ενδιαφέρον του κόσμου. Αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να σταματήσει αυτό. Επρεπε να ξεκινήσω τις προπονήσεις και την προετοιμασία μου».
 
Ποια είναι η καλύτερη σου ανάμνηση από τους Ολυμπιακούς Αγώνες;

«Δύσκολη ερώτηση. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποια στιγμή. Ολες έχουν μείνει χαραγμένες στη μνήμη μου και νομίζω θα τις θυμάμαι έως το τέλος της ζωής μου».
 
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες αντιμετώπισες την Ελληνίδα Βάσω Βουγιούκα και την απέκλεισες, αν και βρέθηκες πίσω στο σκορ με 10-6. Τι θυμάσαι από αυτό τον αγώνα;

«Ναι τον θυμάμαι πολύ καλά τον αγώνα. Η Βουγιούκα για μένα ήταν μία πολύ–πολύ δύσκολη αθλήτρια. Κάθε φορά που την αντιμετώπιζα το παιχνίδι μας έληγε 15-14. Είτε κέρδιζα εγώ, είτε εκείνη. Ισως στους Ολυμπιακούς Αγώνες κέρδισα, επειδή το πάλεψα πάρα πολύ. Εβγαλα όλο το πάθος μου. Ηθελα πάρα πολύ να κερδίσω και κατέθεσα όλες μου τις δυνάμεις. Αυτός ο αγώνας ήταν καθοριστικός για μένα, γιατί μετά ανέβηκε η ψυχολογία μου και πίστεψα ότι θα κερδίσω τη διοργάνωση».
 
Στον τελικό αντιμετώπισες την συμπατριώτισσα σου την Βελικάγια. Όταν το σκορ ήταν 14-14 και το χρυσό μετάλλιο θα κρινόταν στο τελευταίο χτύπημα. Τι σκέφτηκες;

«Δεν θυμάμαι τι σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή, όμως ακόμα και τώρα θυμάμαι πως ένιωθα σίγουρη και αποφασισμένη ότι θα κερδίσω το ματς. Στο τελευταίο χτύπημα είχα αποφασίσει την τακτική μου και την ακολούθησα».
 
Πάντως η αντίδρασή σου μόλις κατέκτησες το χρυσό ήταν πολύ έντονη…

«(γελάει) Τα συναισθήματα μου ήταν πολύ έντονα. Νομίζω όποιος δει το βίντεο θα καταλάβει πως ένιωσα. Επεσα κάτω, έπιασα το πρόσωπό μου και τα δάκρυά μου δεν σταμάταγαν. Ευχαριστούσα τον Θεό, αγκάλιαζα όποιον έβλεπα. Απίστευτα συναισθήματα. Πραγματικά είμαι πάρα πολύ χαρούμενη, γιατί όλοι οι αθλητές θέλουν να κατακτήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δούλεψα σκληρά, το πίστεψα και θα το θυμάμαι για όλη μου τη ζωή».
 
Επόμενος στόχος σου ποιος είναι;

«Δεν θα έλεγα ότι ο στόχος μου είναι οι επόμενοι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο. Όχι σε καμία περίπτωση. Η Ρωσία πλέον έχει μία καινούργια ομάδα και δεν έχει την ίδια δυναμική που είχε πριν το Ρίο, που είχαμε πολύ δυνατή ομάδα. Σε κάθε διοργάνωση μία αθλήτρια από τη Ρωσία κατακτούσε σίγουρα μετάλλιο. Τώρα είναι πιο δύσκολο, γιατί οι αθλήτριες είναι νέες σε ηλικία και δεν έχουν ακόμη τις εμπειρίες. Είναι σίγουρα πολύ καλές αθλήτριες, αλλά κάποιες φορές έχουν πολύ άγχος. Επομένως όλοι δουλεύουμε για να φτιάξουμε την καινούργια μας ομάδα. Να φτιάξουμε καλή ομάδα και μετά από αυτή την χρονιά θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Αυτή τη στιγμή, πάντως δεν δουλεύουμε για το Τόκιο. Θα φτιάξουμε πρώτα την ομάδα μας, να ανέβουν οι νέες αθλήτριες και μετά θα είμαστε έτοιμες να κερδίσουμε όλες τις διοργανώσεις».
 
Ποια είναι η γνώμη σου για τις Ελληνίδες ξιφομάχους;

«Τις Ελληνίδες τις βλέπουμε μόνο εδώ. Δεν μπορώ να γνωρίζω ποια είναι η οικονομική κατάσταση της ομοσπονδίας, αλλά σπάνια βλέπουμε κάποια από την Ελλάδα στο εξωτερικό. Γνωρίζω ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα λόγω της κρίσης και ειλικρινά δεν ξέρω αν και πόσα χρήματα έχει η ομοσπονδία να επενδύσει στους αθλητές. Πάντως είδα κάποιες αθλήτριες και ήταν πάρα πολύ καλές. Όμως, θα πρέπει να πάνε και σε άλλες διοργανώσεις. Επίσης μου έκανε εντύπωση ότι ο κόσμος δείχνει να αγαπάει την ξιφασκία. Βλέπαμε στους αγώνες ότι υποστήριζαν πολύ τα κορίτσια. Φώναζαν, χειροκροτούσαν, ζούσαν τον αγώνα».
 
Η Βάσω Βουγιούκα σταμάτησε την καριέρα της. Θα ήθελες να της στείλεις ένα μήνυμα; Ποια είναι η γνώμη σου για εκείνη;

«Είναι πραγματικά πολύ όμορφη (γέλια). Γνωρίζω πολύ καλά, πως όλη η οικογένεια της Ξιφασκίας, αναγνωρίζει ότι είναι μία σπουδαία αθλήτρια και πολύ καλός χαρακτήρας. Είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και πάντα περιποιημένη! Είναι συνέχεια, βαμμένη, τα μαλλιά της πάντα χτενισμένα και κάθε φορά που περνάει από δίπλα σου την κοιτάζεις, γιατί είναι εντυπωσιακή! Είναι πάρα πολύ καλή ξιφομάχος. Γνωρίζω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό που κατάφερε. Γιατί ήταν η μόνη Ελληνίδα. Δεν υπήρχε κάποια αθλήτρια υψηλού επιπέδου από την Ελλάδα να προπονηθεί και παρόλα αυτά το επίπεδο της ήταν πραγματικά υψηλό. Κάθε φορά απορώ πως έφτασε τόσο ψηλά, με αυτές τις συνθήκες. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό αυτό που πέτυχε η Βάσω. Ηταν πάντα μέσα στις κορυφαίες αθλήτριες. Αυτό που πέτυχε είναι ένα… θαύμα!».
 
Βλέπουμε πολλές όμορφες αθλήτριες στην ξιφασκία. Γιατί θα πρότεινες σε ένα νέο κορίτσι να ασχοληθεί με το άθλημα;

«Η ξιφασκία είναι πραγματικά ένα πολύ ωραίο άθλημα και ταυτόχρονα εντυπωσιακό. Αν ακολουθείς το πρόγραμμα των προπονήσεων, κάνεις ένα πολύ ωραίο σώμα και αυτό είναι σημαντικό για όλες τις γυναίκες. Επίσης είναι ένα άθλημα που είναι “καθαρό” και δεν υπάρχει το ντόπινγκ. Σε βοηθάει να σκέφτεσαι γρήγορα και σου ανεβάζει την ψυχολογία. Γιατί πρέπει να έχεις αυτοπεποίθηση για να κάνεις μία επίθεση. Πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου».
 
Τέλος, ποια είναι η γνώμη σου για την Ελλάδα;

«Είναι πραγματικά μία πολύ όμορφη χώρα. Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί, έχετε πάρα πολύ όμορφα αξιοθέατα. Μου αρέσει κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα»