Ο Γιώργος Πρίντεζης κρατάει ανοιχτή την πόρτα του στο ΝΒΑ αλλά προς το παρόν συγκεντρώνεται στην προσπάθεια της Εθνικής στο Προολυμπιακό Τουρνουά. Ο διεθνής φόργουορντ μίλησε για όλους και για όλα σε συνέντευξη που έδωσε στο “Βήμα”. Αναλυτικά τα όσα είπε:
-Ο Κώστας Παπανικολάου εξομολογήθηκε ότι από όλους τους συμπαίκτες του χάρηκε περισσότερο για εσένα, τονίζοντας ότι πρόκειται για δικαίωση…
«Χαίρομαι πάρα πολύ όταν ακούω τόσο ωραία λόγια, ειδικά από συμπαίκτες μου. Με τον Κώστα τυχαίνει να είμαστε και πολύ καλοί φίλοι. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παιδί και αυτή η δήλωσή του με τιμά απίστευτα. Πιστεύω, βέβαια, και αυτό δεν το λέω για να το παίξω αλτρουιστής αλλά γιατί το αισθάνομαι, ότι όλοι οι συμπαίκτες μου στον Ολυμπιακό δούλεψαν πολύ σκληρά και το άξιζαν. Οι δύο τίτλοι του πρωταθλητή Ελλάδας και Ευρώπης διαιρούνται διά όλων των συντελεστών της επιτυχίας και αυτό είναι το μυστικό για τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε εφέτος».
-Ποια ήταν τελικά τα στοιχεία που διαφοροποίησαν την εφετινή από τις προηγούμενες ομάδες του Ολυμπιακού;
«Πιστεύω ότι ο εφετινός Ολυμπιακός είχε και ψυχή και ενέργεια και πολύ καλό κλίμα. Ολα αυτά συνετέλεσαν στο να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και τις αναποδιές, να βγούμε δυνατοί μέσα από αντιξοότητες και να κοιτάξουμε στα μάτια τις αγωνιστικές προκλήσεις. Από τα μισά και ως το τέλος της σεζόν, ο Ολυμπιακός έγινε πολύ ανταγωνιστικός, μια ομάδα με ξεκάθαρους ρόλους, σπουδαία χημεία και αγωνιστικό προσανατολισμό. Για αυτούς τους λόγους δεν θα ξεχάσω τους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας στην Κωνσταντινούπολη. Ηταν οι στιγμές που γύρισαν τον διακόπτη επηρεάζοντας και τους τελικούς της ΑΙ με τον Παναθηναϊκό, όπου για πρώτη φορά, έπειτα από πολλά χρόνια, παρουσιαστήκαμε με νορμάλ ψυχολογία. Αυτό είχε πολύ καιρό να συμβεί στον Ολυμπιακό».
-Ετσι όπως το περιγράφεις, θα πρέπει να είχες βιώσει καθεστώς πρωτοφανούς πίεσης στα όσα χρόνια αγωνίζεσαι στον Ολυμπιακό…
«Κακά τα ψέματα, υπάρχουν πίεση και στρες για όλους τους αθλητές, αλλά αυτή η ομάδα είχε ένα ακόμη καλό. Οταν μπαίναμε στο γήπεδο, δεν φοβομασταν τίποτε! Εννοείται ότι υπήρχε άγχος πριν από τον αγώνα, αλλά με το που άρχιζε το παιχνίδι, δεν λογαριάζαμε τίποτε και αυτό κυρίως τιμά τους νεότερους παίκτες, που έζησαν απίστευτες εμπειρίες την εφετινή χρονιά. Σε παιχνίδια με τεράστιους αντιπάλους ανταποκρίθηκαν σε μεγάλο βαθμό και τούς βγάζω το καπέλο».
– Εσύ για ποιον συμπαίκτη σου χάρηκες περισσότερο;
«Για τον Σπανούλη χάρηκα περισσότερο και του το είπα: “Μπίλι, χάρηκα πάρα πολύ που το πήραμε και για εσένα”. Είναι πολύ μεγάλος παίκτης και πολύ καλό παιδί. Πιστεύω ότι κατά τη διάρκεια της χρονιάς είχε ακούσει πολλά, που τον αδικούσαν. Ετσι όμως είναι η Ελλάδα. Αν μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας χάναμε το πρωτάθλημα από τον Παναθηναϊκό, θα τα ακούγαμε πάλι όλοι μας. Του χρόνου, αν η περίοδος ξεκινήσει στραβά, πάλι θα υπάρχει γκρίνια. Αυτό πλέον έχει μπει στο πετσί μας και ευτυχώς μπορούμε να ανταποκρινόμαστε. Εχουμε μάθει να παίζουμε με αυτό το άγχος και εγώ προσωπικά, τόσα χρόνια στον Ολυμπιακό, έχω συνηθίσει αυτή την πίεση. ΓΓ αυτό εφέτος κατέβασα τους διακόπτες και έπαθα ανοσία».
-Πώς αντέδρασες όταν πληροφορήθηκες το «διαζύγιο» του Ολυμπιακού με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς; Ηταν έκπληξη για εσένα;
«Οταν το έμαθα στο Κάουνας, ήταν για εμένα ένα σοκ. Ξέρω να εκτιμώ τους ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει και χρωστάω πάρα πολλά στον κόουτς Ιβκοβιτς. Οπως επίσης θα μου άρεσε πολύ να συνεργαστώ ξανά μαζί του. Το είχα στην άκρη του μυαλού μου ότι στη συνάντηση του κόουτς με τη διοίκηση θα μπορούσε να προκύψει κάποιο εμπόδιο, ώστε να μην επέλθει συμφωνία, αλλά δεν παύει να ήταν έκπληξη για όλους μας. Η αποφασή του πάντως είναι απολύτως σεβαστή. Εκείνος ξέρει καλύτερα τους λόγους της αποχώρησης και του εύχομαι ό,τι καλύτερο στη ζωή του. Ενα ακόμη δημόσιο ευχαριστώ θα ήταν το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς το πρόσωπο του».
-Οι Νιου Γιορκ Νικς διατηρούν τα δικαιώματά σου στο NBA. Ακούγεται μάλιστα ότι επεξεργάζονται την πρόταση που θα σου καταθέσουν. Είναι αλήθεια αυτό που «κυκλοφορεί» για εσένα, ότι το όνειρο του NBA θα εκπληρωθεί «ή τώρα ή ποτέ»;
«Το NBA είναι μια ευκαιρία, που δεν ξέρω ακόμη αν μου αξίζει. Κι επειδή είμαι σίγουρος πως αυτό θα ακουστεί κάπως περίεργα, θα σας πω ότι έχουν υπάρξει πολύ καλύτεροι παίκτες από εμένα που δεν έχουν αγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, αλλά και πολύ χειρότεροι που έχουν περάσει το κατώφλι του. Είναι κάτι το οποίο, αν σου δοθεί η ευκαιρία, αρχικά σε κολακεύει και εν συνεχεία θα πρέπει να το σκεφτείς πάρα πολύ σοβαρά και να πάρεις μια μεγάλη απόφαση, θεωρώ πως το timing παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και αν μου προκύψει μια τέτοια ευκαιρία, θα κοιτάξω να αποφασίσω το καλύτερο δυνατό για εφέτος το καλοκαίρι, θα προσπαθήσω να εξαργυρώσω με τον καλύτερο τρόπο την εφετινή χρονιά και να επιλέξω ένα περιβάλλον το οποίο θα ευεργετήσει κυρίως μπασκετικά».
-Με το χέρι στην καρδιά, τι είπες στον ομοσπονδιακό προπονητή Ηλία Ζούρο όταν τον αντίκρισες στο γήπεδο και τι ήθελες να του πεις από μέσα σου;
«Δεν θυμάμαι τι του είπα. Υποθέτω κάτι σαν “γεια σου κόουτς” και από μέσα μου σκέφτηκα ότι είμαι περισσότερο έτοιμος από ποτέ, ώστε να βοηθήσω την Εθνική να κατακτήσει την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Το ότι νιώθω έτοιμος όμως δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, γιατί στη θέση μου υπάρχει έντονος συναγωνισμός και τα παιδιά που αγωνίστηκαν στο περυσινό Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας είναι λογικό να γνωρίζονται καλύτερα μεταξύ τους. Ειδικά στην αρχή ήταν πιο δύσκολο για εμένα να μπω στη φιλοσοφία της ομάδας, αλλά ευτυχώς δεν είχα κανένα πρόβλημα και έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά. Στην Εθνική, άλλωστε, υπάρχουν πέντε παίκτες του Ολυμπιακού και αυτό αποτελεί επιβράβευση της προσπάθειας όλων των παιδιών. Το περιβάλλον είναι, λοιπόν, οικείο και αυτό έχει θετική επίδραση σε όλους μας».
-Κατόπιν συζητήσεων με ειδικούς, αναρωτιόμαστε πώς αντέχετε οι περισσότεροι διεθνείς του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και των ιταλικών ομάδων να συμμετέχετε στην προετοιμασία της Εθνικής με μονοψήφιο αριθμό ημερών ξεκούρασης.
«Εγώ αντέχω! Ακόμη και εκείνη τη μοναδική εβδομάδα που πήρα άδεια μετά την ολοκλήρωση των τελικών της ΑΙ, τις τέσσερις από τις επτά ημέρες πήγα για προπόνηση.Το θεωρούσα αδιανόητο να μείνω για μεγαλύτερο διάστημα εκτός γηπέδου και αυτό είναι μια συνήθεια που μου έχει δημιουργηθεί εδώ και αρκετό καιρό. Δεν μου αρέσει να μένω χωρίς προπονήσεις. Αν αφήσεις το κορμί σου, ειδικά όταν κάνεις πρωταθλητισμό, θα σε αφήσει και αυτό με μαθηματική ακρίβεια».
-Τη Δευτέρα αρχίζει το προολυμπιακό τουρνουά στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου η Εθνική θα αντιμετωπίσει διαδοχικά την Ιορδανία (2/7) και το Πουέρτο Ρίκο (4/7) με στόχο την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Εχεις καλό προαίσθημα;
«Δεν έχω κανένα προαίσθημα. Πάντα είμαι αισιόδοξος και έτσι αντιμετωπίζω τις καταστάσεις και τις προκλήσεις, αλλά δεν μου αρέσει να έχω το λεγόμενο feeling. Οσο κλισέ και αν ακούγεται, αν, πρώτα ο θεός, είμαι στην Εθνική ως το τέλος, θα αντιμετωπίσουμε τον κάθε αγώνα χωριστά και εύχομαι στο τέρμα της διαδρομής να δικαιωθούμε και να πανηγυρίσουμε την πρόκριση και μια καλή πορεία στο Λονδίνο».