Το 2021 ξεκίνησε πολύ άσχημα για τη μεγάλη οικογένεια της ιστιοπλοΐας και ευρύτερα του ελληνικού αθλητισμού, διότι «έφυγε» ένα από τα καλύτερα παιδιά της που με τις επιδόσεις, το ήθος και την αξιοπρέπειά του τίμησε το άθλημα.

Το 2021 ξεκίνησε πολύ άσχημα για τη μεγάλη οικογένεια της ιστιοπλοΐας και ευρύτερα του ελληνικού αθλητισμού, διότι «έφυγε» ένα από τα καλύτερα παιδιά της που με τις επιδόσεις, το ήθος και την αξιοπρέπειά του τίμησε το άθλημα. Ο λόγος για τον Λεωνίδα Πελεκανάκη που στα 58 του χρόνια έχασε τη μάχη με τον κορονοϊό.

Ο Ολυμπιονίκης μας πάλεψε για δύο μήνες, όμως δεν τα κατάφερε και εδώ και λίγες ώρες δεν είναι κοντά μας. Όλοι, όμως, θα τον θυμόμαστε γιατί πάνω απ’ όλα ήταν άνθρωπος. Κύριος με κεφαλαία γράμματα.

Η διοίκηση της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας θρηνεί την απώλειά του και εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήριά της στους οικείους του. Από τη πρώτη στιγμή, άλλωστε, οι πάντες ήταν στο πλευρό τους και η ΕΙΟ βρισκόταν σε συνεχή επαφή με τη διοίκηση του νοσοκομείου που νοσηλευόταν ο Λεωνίδας.

 Ο Λεωνίδας Πελεκανάκης γεννήθηκε στις 22 Nοεμβρίου 1962 και ξεκίνησε ιστιοπλοΐα από τα Οπτιμιστ στον ΙΟΠ. Στη συνέχεια αγωνίστηκε σε άλλες κλάσεις όπως στα ΦΙΝΝ, τα ΣΤΑΡ και τα ΣΟΛΙΝΓΚ, ενώ υπήρξε και από τους κορυφαίους αθλητές στην ανοικτή θάλασσα με διεθνείς διακρίσεις. Μέχρι πρόσφατα, άλλωστε, συμμετείχε κανονικά σε αγώνες.

 Το 1984 έλαβε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες μαζί με τον Ηλία Χατζηπαυλή και κατέκτησαν την 6η θέση στην κατηγορία των ΣΤΑΡ. Ο Πελεκανάκης συμμετείχε σε δυο ακόμα Ολυμπιακούς Αγώνες στα ΣΤΑΡ. Το 2000 στο Σίδνεϊ με τον Δημήτρη Μπούκη και το 2004 στην Αθήνα με τον Γιώργο Κοντογούρη. 

Το 1993 στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής μαζί με τους φίλους του και Ολυμπιονίκες τον  Τάσο Μπουντούρη και τον Δημήτρη Δεληγιάννη στα ΣΟΛΙΝΓΚ. Υπηρετούσε την πατρίδα ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού.