Για την κατάσταση στο Λος Άντζελες:
”Έχω αποφασίσει να μην μιλάω για τον ιό, υπάρχει περιορισμός στις μετακινήσεις, έκλεισαν παραλίες και βουνά και την άλλη εβδομάδα θα περιοριστεί δυστυχώς και η άθληση”
Πως ερωτεύτηκε το ποδόσφαιρο:
”Έχω βρει στο χωριό μου κάποια αυτοκόλλητα, Λάλας μουντιάλ 1994, με πορτοκαλί μαλλί, κάντρι μουσικός, χίπις και έφτιαχνε έπιπλα, βασικός στην εθνική των ΗΠΑ. Αυτό το αυτοκόλλητο θυμάμαι, η πρώτη ποδοσφαιρική εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό. Μετά παρακολουθούσα Βαζέχα, Μπορέλι, Δώνης, Λυμπερόπουλος, Σόουζα κόντρα στη Γιουβέντους, μετά στο γήπεδο Στο Λονδίνο είδα Άρσεναλ – Παναθηναϊκός…Είμαι Παναθηναϊκός…”
Θα άλλαζες καριέρα:
”Αν είχα διεθνή καριέρα θα το συζητούσα, αλλά στο τέλος τίποτα δεν θα άλλαζα, το επιλέξαμε για κάποιο λόγο, αυτός είναι ο δρόμος που πήρα. Αγαπάω τα όμορφα λόγια, σε μια εποχή μοιραζόμαστε τα πάντα, για τα πλάνα σου πρέπει να μένεις σιωπηλός και να δουλέψεις σκληρά γι’αυτά, είχε πει ο Ντένζελ Ουάσινγκτον. Η διαδικασία είναι αυτή που μετράει,ο προσωπικός αγώνας”.
Με ποιον ηθοποιό θα ήθελες να παίξεις μαζί:
”Τομ Χάρντι, άγριος τύπος και ο Φρανκ Γκρίλο που τον είδα από κοντά και μιλήσαμε, καθώς γυμναζόμαστε στο ίδιο γυμναστήριο”
Έβλεπες το ποδόσφαιρο σαν τέχνη;
”Δεν έβλεπα το ποδόσφαιρο σαν τέχνη, το έβλεπα σαν μάχη του εγωισμού μου, θα παίξω , δεν θα παίξω σκεφτόμουν πάντα, όταν σταμάτησα δεν ήξερα τι να κάνω…Ότι γίνεται στις πρόβες γίνεται στην προπόνηση, η Κυριακή είναι η παράσταση, ο αγώνας! Δεν είναι δίκαιο το ποδόσφαιρο, όπως και πολλά στην ζωή, αλλά είναι ο βασιλιάς των σπορ”.
Πόσα χρόνια έπαιζε ποδόσφαιρο;
”Αρκετά, όσα έπαιζε και ο Λάμπος”
Για την διαφορά ποιότητας στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ:
”Ποιότητα υπάρχει παντού, απλά δεν είναι το μπάτζετ το ίδιο, υπάρχει και ταλέντο, δεν μπορεί να συγκριθεί με το αποτέλεσμα ενός μεγάλου μπάτζετ. Τα χρήματα που μπαίνουν στην παραγωγή κάνουν την διαφορά. Χρειάζονται άνθρωποι με όραμα, αυτοί μας λείπουν. Σκοπός είναι να δημιουργεί ήθη η τηλεόραση. Αν εξαιρέσεις το Κάζα Ντε Παπέλ, όλα τα υπόλοιπα δημιουργούν αναμνήσεις, στην τηλεόραση ξεχνιέσαι ουσιαστικά και χαλαρώνεις”.
Μετά το ποδόσφαιρο:
”Σταμάτησα το ποδόσφαιρο εντελώς, άρχισε να κάνω ορεινή ποδηλασία και μαραθώνιους, μετά μπήκα στην ομάδα των ηθοποιών και ύστερα αποχώρησα παίζοντας λίγο. Οι ατάκες των αποδυτηρίων μου έχουν λείψει πολύ, δεν υπάρχουν. Αγαπάω τους ανθρώπους, είχα την τύχη να μπλέξω με ανθρώπους που κάνουν τρίαθλο, έκανα παράλληλα σειρά στην τηλεόραση. Πήγα στο Άμπου Ντάμπι και έκανα τρίαθλο με δανεικό ποδήλατο. Γύρισα, αγόρασα ποδήλατο, έκανα iron man και πλέον σκέφτομαι να κάνω εδώ καμία τρέλα με ένα φίλο μου, να σχεδιάσω ένα αγώνα, με κολύμπι, ποδηλασία και τρέξιμο, αλλά με ερωτήσεις, ένα νέο κόλπο για φιλανθρωπικούς σκοπούς στην Αίγινα”.
Ιστορία ποδοσφαίρου που του έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό:
”Παίζουμε για πρωτάθλημα, Φαμέλης προπονητής, 19 χρονών, μόλις μπήκα ανδρική ομάδα, περιμένω μπω, οπότε φωνάζει ο προπονητής στον αρχηγό και σε ολους, Θωμάααα επιστροφεεεές και όλος ο πάγκος φωνάζει αμέσως καταστροφεεεές! Ύστερα άρχισε το βρίσιμο με κακές λέξεις που δεν γράφονται…”
Για το ντοκιμαντέρ του Σπύρου Λούη:
”Είναι μια δουλειά δύο χρόνων, συναρπαστική ιστορία του πρώτου νικητή, περίεργη και ιδιαίτερη ιστορία, κάνω εκτεταμένη έρευνα με επιστήμονες, που φτάνουν μέχρι την νίκη του Λούη και πολλά άλλα. Ελπίζω να βγει στα σινεμά την εβδομάδα του Μαραθωνίου στην Αθήνα. Η δημογραφική έρευνα έγινε από τον φίλο μου Τόλη και τον ευχαριστώ πολύ”.
Η σχέση του με τη μουσική:
”Έχω βγάλει δύο δίσκους, περιμένω να βγει ο τρίτος δίσκος, μουσική και στίχους γράφω ο ίδιος”
Αργότερα πήρε την κιθάρα του κάνοντας το χατήρι στον Αποστόλη Λάμπο, ένα τραγούδι που αφιέρωσε στη Λίλα, το ”Μαραντόνα”.