Ο Κώστας Παυλίδης υπογράμμισε πως θα πρέπει να γίνουν πρώτα τα βασικά στο ελληνικό πόλο, προκειμένου να αναπτυχθεί το άθλημα ακόμα περισσότερο στη χώρα μας. Ο έμπειρος πολίστας αναφέρθηκε στα προβλήματα, που αντιμετωπίσουν τα εθνικά πρωταθλήματα, στον ΣΕΑΥ και στην απόφασή του να αγωνιστεί στον Άθω, στη Β’ κατηγορία. Ο Παυλίδης μίλησε στην ιστοσελίδα του ΣΕΑΥ. Αναλυτικά:
– Ο ΣΕΑΥ συμπληρώνει επτά μήνες από την επαναλειτουργία του. Τι αποτίμηση κάνεις για τις κινήσεις του συνδέσμου έως σήμερα;
«Πιστεύω, ειλικρινά, ότι η δουλειά που έχει γίνει μέχρι τώρα είναι αντάξια των προσδοκιών που πρέπει να έχουμε, όσοι ασχολούμαστε με την υδατοσφαίριση. Η ενεργοποίηση του ΣΕΑΥ όφειλε να γίνει πριν πολλά χρόνια. Να φανταστείτε, ήμουν μέλος του ΣΕΑΥ πριν ενηλικιωθώ, με την παλιά «φουρνιά». Για ένα διάστημα, η σιωπή του συλλόγου έκανε κακό στους αθλητές. Θεωρώ ότι με τις κινήσεις που κάνει ο Σύνδεσμος, τόσο με τις επαφές με την ΕΠΑΥ, όσο και με τις προτάσεις για την ανάπτυξη του αθλήματος, αν η ΚΟΕ και οι σύλλογοι αγκαλιάσουν την προσπάθεια, η ελληνική υδατοσφαίριση θα ωφεληθεί».
– Πρέπει να συμφωνήσουμε ότι πρωτάθλημα Α1 ανδρών και γυναικών, ουσιαστικά δεν υφίσταται. Τίποτα, δεν θυμίζει πρωτάθλημα και αγώνες. Οι προτάσεις του ΣΕΑΥ προς την ΕΠΑΥ σε άλλη περίπτωση ή δεν θα γίνονταν ή θα φαίνονταν απόλυτα λογικές. Παρόλα αυτά, στο ελληνικό πόλο θεωρούνται πρωτοποριακές. Γιατί;
«Αν δεν ξέραμε ότι ο Σύνδεσμος δρα στην Ελλάδα, θα πιστεύαμε ότι οι προτάσεις αναφέρονται σε κάποια τριτοκοσμική χώρα. Προτάσεις όπως ότι πρέπει να υπάρχει ζεστό νερό στα ντους ή να μην κλείνουν τα κολυμβητήρια είναι ενδεικτικές της υπάρχουσας κατάστασης. Η ουσία είναι ότι είμαστε υποχρεωμένοι να ασχοληθούμε με τις λεπτομέρειες, από τη στιγμή που οι αρμόδιοι φορείς έχουν οδηγήσει εκεί το άθλημα. Πρέπει να ξεκινήσουμε από τα βασικά και αυτός είναι ο λόγος που στείλαμε τη συγκεκριμένη επιστολή προς την ΕΠΑΥ. Αν δεν ξεκινήσουμε από αυτά, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε θέματα που άλλες χώρες είναι μπροστά εκατό χρόνια. Πρέπει να σταματήσει η «καραμέλα» της κρίσης. Κρίση υπάρχει παντού. Πρέπει να διασφαλίσουμε σωστές συνθήκες στα πρωταθλήματα, αλλά και στις προπονήσεις, κυρίως για τα παιδιά που έρχονται στο πόλο. Τίποτα δεν θυμίζει πρωτάθλημα. Είναι βασικά πράγματα, το να μην υπάρχουν διαδρομές στο νερό λίγα λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα, ο περιβάλλοντας χώρος του κολυμβητηρίου ή το να μην έχει ώρα κοινού, ακριβώς πίσω από το τερέν και όχι μόνο αυτά».
– Στη Θεσσαλονίκη πώς αντιμετωπίζουν τον Σύνδεσμο και με ποιο τρόπο μπορεί η συμπρωτεύουσα να ενισχύσει την προσπάθεια του ΣΕΑΥ;
«Η αντιμετώπιση που είχαμε στην αρχή ήταν πολύπλευρη. Οι νεαροί αθλητές ήταν ενθουσιώδεις, όμως οι παλαιότεροι ήταν ιδιαίτερα δύσπιστοι. Η πορεία του ΣΕΑΥ δεν τους δικαιώνει. Ο Σύνδεσμος ήδη κινείται σε πολλούς δρόμους για την ανάπτυξη του ελληνικού πόλο. Θα πρέπει να γίνει συνεχής προσπάθεια, ειδικότερα από μένα που είμαι στο συμβούλιο, να έρθουν νέα μέλη, διότι όσο πιο πολλά μέλη έχεις, τόσο περισσότερη δύναμη αποκτάς. Έτσι, μπορείς να πιέσεις την Ομοσπονδία και τα σωματεία. Όσον αφορά τα σωματεία, ένας σύλλογος που έχει οφειλές προς παίκτες, δεν θα πρέπει να έχει δικαίωμα συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα ή τουλάχιστον δικαίωμα μεταγραφών. Αυτό είναι πολύ σωστό γιατί στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα υπάρχουν ομάδες που συντηρούνται από το φιλότιμο των αθλητών».
– Ύστερα από μια μακρά καριέρα στην Α1, ξάφνιασες τον χώρο μας με την απόφασή σου να μεταγραφείς στον Άθω, ομάδα Β’ κατηγορίας. Ποιοι παράγοντες έπαιξαν ρόλο σε αυτό;
«Καθοριστικός παράγοντας της απόφασής μου ήταν η οικογένεια. Για οικογενειακούς λόγους απέρριψα την πρόταση του ΠΑΟΚ και ασχολήθηκα με τον Άθω γιατί πίστεψα στο όραμα των ιθυνόντων του συλλόγου να πάει η ομάδα από τη Β’ κατηγορία, στην Α1. Η ομάδα έχει πολύ καλό υλικό και είναι αλήθεια ότι μαθημένος στο υψηλό επίπεδο τόσα χρόνια, συνάντησα ανθρώπους που ότι τους ζητούσα μου έλεγαν σε όλα «ναι». Από τα λάστιχα των αθλητών, έως τις ιατρικές εξετάσεις των αθλητών. Οι συνθήκες στον Άθω, είναι αυτές που θα ήθελα για την ομάδα στην οποία θα πήγαινα να αγωνιστώ. Φέτος, τον προπονητικό σχεδιασμό έχουμε αναλάβει εγώ (που θα παίξω κιόλας) και ο Δήμος Τόψης. Ζητήσαμε κάποια πράγματα, εξοπλισμό και άλλα, με την διοίκηση να είναι απόλυτα θετική για να κάνει η ομάδα ότι χρειάζεται για να ανέβει επίπεδο και το όμορφο είναι ότι έχουν σεβασμό για τους νεαρούς αθλητές. Είναι το σημαντικότερο να σέβεσαι τα παιδιά σου».